Πικρή γεύση αφήνουν οι πρόσφατες εξελίξεις στα πολύπαθα έργα του Άνω Αχελώου στη Δυτική Θεσσαλία. Όπως ήταν αναμενόμενο και όπως επανειλημμένα έχουμε προειδοποιήσει η εγκατάλειψη των έργων οδήγησε σε μεγάλης κλίμακας καταρρεύσεις, αφενός σε δύο τουλάχιστον σημεία εντός της σήραγγας μεταφοράς (πλέον έχει γίνει απροσπέλαστη) αφετέρου στο πρόφραγμα της Συκιάς και στην σχεδόν φραγμένη σήραγγα στον Κουμπουργιανίτη πριν την συμβολή του με τον Αχελώο.
Είναι γνωστό ότι έως και το 2013 ο κύριος του έργου (Υπουργείο Δημοσίων Έργων, σημερινό Υποδομών) είχε «δεμένα τα χέρια του» για παρέμβαση στα έργα, επειδή εκκρεμούσε η τελική απόφαση του ΣτΕ για την περαιτέρω πορεία των έργων Αχελώου. Όμως από τον Γενάρη του 2014, μετά την έκδοση της υπ. αριθμ. 26 απόφαση του ΣτΕ, το τοπίο άλλαξε, δεδομένου ότι το ΣτΕ προσδιόρισε επιτέλους τις προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση των έργων. Για παράδειγμα σε ότι αφορά στο φράγμα Συκιάς το ΣτΕ απαίτησε την τροποποίηση της τεχνικής μελέτης με στόχο να διασώσει (από την δημιουργία της λίμνης) το μοναστήρι Αγ. Γεωργίου στο Μυρόφυλλο. Και ενώ η μελέτη αυτή είχε ήδη δρομολογηθεί από τις υπηρεσίες του Υπουργείου, με την κυβερνητική αλλαγή το 2015 η εκπόνησή της διακόπηκε άμεσα και έως σήμερα δεν υπήρξε μια νέα κατευθυντήρια πολιτική απόφαση τι θα γίνει τελικά με τα εγκαταλειμμένα έργα. Την ίδια περίοδο ο επικεφαλής του Υπουργείου κ. Σπίρτζης «σκορπούσε» υποσχέσεις προς τους Θεσσαλούς (π.χ. επίσκεψη στην Καρδίτσα, ενώπιον όλων των Δημάρχων και του Αντιπεριφερειάρχη), ακόμη και μέσα στη Βουλή, ότι τα έργα θα προχωρήσουν.
Η διγλωσσία του κ. Σπίρτζη δεν μας εκπλήσσει. Όμως το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να σταθούμε απλά και μόνο στην επικοινωνιακή διαχείριση του από την Κυβέρνηση. Για τα έργα Άνω Αχελώου, ιδιαίτερα μετά τις σοβαρές ζημίες που δημιούργησε η εγκατάλειψη, υπάρχουν πολύ σοβαρές πολιτικές ευθύνες αλλά και προφανής παράβαση του καθήκοντος εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας. Το γεγονός ότι μετά από 4 χρόνια αδράνειας επέλεξαν να υπογράψουν μία σύμβαση με τεχνικούς συμβούλους για να διερευνηθεί το θέμα και να προβούν σε εργασίες συντήρησης των έργων, καθόλου δεν τους απαλλάσσει από τις ευθύνες που προαναφέραμε.
Όλο αυτό το διάστημα η ΠΕΔ Θεσσαλίας ανέλαβε πολλές και σημαντικές πρωτοβουλίες για την υπόθεση των έργων Αχελώου. Συνεχίζουμε και τώρα, ανεξάρτητα από τις πολιτικές εξελίξεις του επομένου έτους, να ζητάμε από όλους την χωρίς άλλη καθυστέρηση επανέναρξη των διαδικασιών που θα οδηγήσουν το ταχύτερο στην επανεκκίνηση των εργασιών στα ημιτελή έργα.
Ειδικότερα για την Συκιά προτείνουμε την λήψη άμεσης πολιτικής απόφασης ώστε αυτή να δρομολογηθεί ως έργο παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, όπως αυτό είχε αποφασισθεί από την δεκαετία 1970 ! Επιπλέον προτείνουμε την υδροηλεκτρική αξιοποίηση των υδάτων της λίμνης Συκιάς προς την πλευρά του Μουζακίου με το σύστημα άντλησης – ταμίευσης μέσω της υφιστάμενης σήραγγας (Δρακότρυπα). Η πρόταση αυτή είναι απόλυτα τεκμηριωμένη, ενώ εδώ και χρόνια βρίσκεται στα χέρια του Υπουργείου, δυστυχώς όμως αγνοείται, παρότι παρέχει σημαντικές δυνατότητες αποθήκευσης ενέργειας, άκρως αναγκαίας για το ενεργειακό μας σύστημα, με ταυτόχρονη οικολογική συνεισφορά λόγω της προστασίας του φυσικού πόρου (νερό).
Σε όλα αυτά ας προστεθεί και η στρατηγική σημασία της πολλαπλής χρησιμότητας αυτών των έργων (Συκιά – σήραγγα), τα οποία προσφέρουν στην Θεσσαλία απόλυτη ασφάλεια σε περιπτώσεις ξηρασίας, φαινόμενα που αναμένεται να είναι όλο και πιο συχνά.
Αρκετά λοιπόν με την απραξία των τελευταίων χρόνων και την έλλειψη διαλόγου από τους αρμοδίους. Δυστυχώς όλα αυτά οδήγησαν το έργο σε κίνδυνο χωρίς καθόλου να αποκλείονται ακόμη μεγαλύτερες απειλές στην ασφάλειά μας (πλημμύρες κ.λ.π). Είναι ώρα για αποφασιστική αντίδραση μας απαιτώντας το αυτονόητο : Να ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό σύστημα έργων που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη στην κεντρική Ελλάδα, η Συκιά και η σήραγγα μεταφοράς.
