31 Οκτωβρίου 2017.Στις 8.30π.μ, βρισκόμαστε ήδη στο λεωφορείο για το Μουζάκι. Αναρωτιόμαστε όλοι…, αν θα είναι κάτι διαφορετικό…, κάτι πέρα από τα συνηθισμένα,του ωρολογίου προγράμματος.
Μας υποδέχονται οι άνθρωποι του Κ.Π.Ε Μουζακίου: ο Κώστας, η Χαρούλα, ο Αντώνης, η Γεωργία, η Στέλλα. Μετά από μια ωριαία ενημέρωση για το τι θα γίνει στο πεδίο, μας προσφέρεταιένα νόστιμοσάντουιτς, ζυμώνουμε,μια πίττα χωρίς φύλλο, τεμπελόπιτα, την αφήνουμε στον φούρνο με την επίβλεψη των μαγειρισσών της Μαθητικής Εστίας και ξεκινάμε…
Χωρισμένοι σε 2 ομάδες,περπατάμε σε διαφορετικό τοπίο:
Η μια ομάδα σε λιβάδι μεχλόη και χόρτα: χόρτα βρώσιμα, χόρταθεραπευτικά, χόρτα-διαολόχορτα(ανάμεσά τους και αυτό που <τιμώρησε > τον Σωκράτη στην αρχαία Αθήνα), αναγνωρίζοντάς τα και μαζεύοντας.
Η δεύτερη ομάδα σε μονοπάτι , συνειδητοποιώντας την έννοια του προσανατολισμού, στήνοντας αυτί σε ήχους του δάσους,αναγνωρίζοντας δέντρα και θάμνους , συγκρίνοντας φυσικό και αστικό περιβάλλον καιπαίζοντας παιχνίδια ξεχασμένα (κρυφτό).
Φωτογραφηθήκαμε για να παρατείνουμε την κάθε στιγμή και νασυντηρήσουμε την μνήμη αυτής της σπουδαίας εμπειρίας.
Επιστρέφοντας, < δοκιμάσαμε>,την άφυλλη πίτα (μια πίττα όπως ο πλαστός, αλλά μεσιταρίσιο αλεύρι).
Ζήσαμε τα πράγματα που μάθαμε και νοιώθουμε πως θα τα κουβαλάμε όχι στο μυαλό αλλά στην καρδιά μας, γιατί μάθαμε με χαρά,παίζοντας…
Ευχαριστούμε τους ανθρώπους του Κ.Π.Ε και…θα τα ξαναπούμε!
Αναστασιάδης Βασίλης,
Κύρκου Φρόσω
Τρίχα Ελένη ( Αρχηγός…)
Μαθητές των τμημάτων Β2 και Β3, του 4ου Γυμνασίου Καρδίτσας.
