«Αναγνωρίζουμε την αξία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την 26η Ιανουαρίου. Ποιος είναι όμως ο λόγος να ψηφίσουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ στις 25, όταν η ψήφος θα πάει χαμένη;» Με αυτό ή ανάλογα επιχειρήματα οι εξ αριστερών οπαδοί του νέου δικομματισμού επαναφέρουν την αντιδραστική θεωρία της χαμένης ψήφου, η οποία στηρίζεται σε έναν καλπονοθευτικό νόμο (με βάση τον οποίο ετοιμάζονται να κάνουν κυβέρνηση).
Γιατί λοιπόν ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ στην κάλπη στις 25 Ιανουαρίου;
Πρώτα απ’ όλα γιατί η ψήφος είναι έκφραση της συνείδησης του κάθε ανθρώπου. Όποιος συμφωνεί με το πρόγραμμα και τις ιδέες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ, δεν μπορεί παρά να τα στηρίξει και με την ψήφο του. Αρνούμαστε το βιασμό της θέλησης του λαού. Θα δεχτούμε το βιασμό της θέλησης του αριστερού; Πολύ περισσότερο που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι ψήφος αλλά στάση ζωής. Ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε, αγωνιζόμαστε όπως ψηφίζουμε.
Δεύτερον, η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ εκπέμπει σαφέστατο πολιτικό μήνυμα υπέρ της αναγκαίας πολιτικής, υπέρ της αντικαπιταλιστικής, αντιΕΕ και αντισυστημικής Αριστεράς. Θα επιδράσει στους πολιτικούς και κινηματικούς συσχετισμούς, θα εμφανίσει στο πολιτικό σκηνικό την ανατρεπτική αριστερή άποψη. Αντίθετα, εάν δεχθεί πλήγμα η ανατρεπτική Αριστερά επιβραβεύεται η συμβιβαστική διαχειριστική γραμμή, που εκφράζει κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τρίτον, η λογική του «πρώτου βήματος», του «να φύγει η Δεξιά» και του «μικρότερου κακού», στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής εναλλαγής, ήταν για δεκαετίες βασικό μέσο για να χτυπιέται η αριστερή πολιτική (κυρίως υπέρ του ΠΑΣΟΚ), με πολύ αρνητικά αποτελέσματα για το λαό. Αλήθεια, έπειτα από πέντε χρόνια σκληρών αγώνων, έπειτα απ’ όσα λεηλατήθηκαν από το κεφάλαιο, εντός της βαθιάς δομικής καπιταλιστικής κρίσης, ο κόσμος της Αριστεράς θα στηρίξει μια μη αριστερή πολιτική, που ορκίζεται στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ;
Χαμένη πολιτικά είναι η ψήφος που δίνεται σε μια διαχειριστική πολιτική. Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ είναι πολλαπλά κερδισμένη. Γι’ αυτό περήφανα, ανατρεπτικά, πάμε με αυτοπεποίθηση στη μάχη και στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ.
