Ξεκίνησε ως ένα ιδεολογικό κίνημα ο φεμινισμός, που θεωρούσε δεδομένη την ισότητα των δύο φύλλων, υποστηρίζοντας τη χειραφέτηση της γυναίκας και την εξίσωσή της με τον άντρα σε όλα τα πεδία της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής ζωής, με σκοπό τη βελτίωση όλων των καταστάσεων της κοινωνίας.
Στους αρχαίους πολιτισμούς υπήρξαν περιπτώσεις ανάδειξης της γυναίκας σε κοινωνική θέση ανώτερη από εκείνη του άντρα! Κανόνας απαράβατος όμως, της πατριαρχικής κοινωνίας ήταν ότι η γυναίκα είναι κατώτερη και ανήκει στην εξουσία του άντρα. Η άποψη αυτή επικρατούσε στην αρχαιότητα και σε όλη την τη διάρκεια του Μεσαίωνα μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα. Έτσι οι γυναικείες διεκδικήσεις περιορίζονταν στην επιδίωξη μίας ηθικής και πνευματικής ισότητας.
Η φεμινιστική κίνηση στην Ελλάδα εμφανίστηκε το 1868 – 1870, όταν η Αιμιλία Κτενά και η Καλλιρόη Κεχαγιά ζήτησαν ίση αμοιβή και ίση εργασία και ηθική και πνευματική χειραφέτηση της Ελληνίδας. Το 1884 γράφτηκε στη Σορβόνη, στο Παρίσι, η πρώτη Ελληνίδα φοιτήτρια της φιλολογίας και ύστερα από δέκα χρόνια, το 1894, έγιναν δεκτές οι πρώτες Ελληνίδες φοιτήτριες στο πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Από το 1897 η Καλλιρόη Παρρέν εγκαινίασε την «Εφημερίδα των Κυριών», στην οποία δημοσίευε άρθρα με σύνθημα «Ψήφο στις Γυναίκες». Τον επόμενο χρόνο έγινε στην Αθήνα το πρώτο Συνέδριο Γυναικών με πρόεδρο την Καλλιρόη Κεχαγιά.
Αργότερα, το 1920, ιδρύθηκε το «Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων», που είχε όργανο το περιοδικό «Ελληνίς», και ο Σύνδεσμος των Δικαιωμάτων της Γυναίκας, που εξέδιδε το περιοδικό «Αγώνας της Γυναίκας». Την ίδια χρονιά ο βουλευτής Τυπάλδος Μπαστιάς πρότεινε στη Βουλή την αρχή της ισοπολιτείας των δύο φύλλων, που αποδέχτηκε ο Γούναρης. Εξαιτίας όμως των πολιτικών ανωμαλιών που μεσολάβησαν, το ζήτημα παρέμεινε στάσιμο.
Το 1930 δόθηκε τελικά στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές, αλλά με αρκετούς περιορισμούς. Ουσιαστικά, πλήρες δικαίωμα ψήφου στις Ελληνίδες παραχωρήθηκε μόλις το 1952 και τον επόμενο χρόνο η (αναμενόμενη) έκπληξη ήρθε, καθώς εκλέχτηκε στις αναπληρωματικές εκλογές της Θεσσαλονίκης η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής Ελένη Σκούρα. Τον Φεβρουάριο του 1956 η Λίνα Τσάλδαρη έγινε η πρώτη Ελληνίδα υπουργός.