Στην Καρδίτσα όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης η πιο αισιόδοξη άποψη που μπορεί να ακούσει κανείς συνοψίζεται στη φράση «υπάρχουν και χειρότερα». Το οξύμωρο της σύνδεσης ανάμεσα στην αισιοδοξία και τα χειρότερα γίνεται κατανοητό, αν λάβουμε υπόψη μας ότι είναι τόσο μεγάλη η ανασφάλεια και η ανησυχία, τόσο μεγάλος ο φόβος, ώστε το μόνο που μας απασχολεί είναι πώς θα περισώσουμε ό,τι και αν μπορούμε να το περισώσουμε. Δεν είναι όμως λογικό να σχεδιάζουμε ή να ζούμε τη ζωή μας συγκρίνοντας με τα χειρότερα, γιατί έτσι, αφενός μένουμε στάσιμοι – για να μην πω τίποτε χειρότερο – αφετέρου αποκλείουμε από το μέλλον μας την πραγματική αισιοδοξία, την προσπάθεια για δημιουργία, την πρόοδο.
Υπάρχουν και καλύτερα. Και μάλιστα δε βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από την πόρτα μας. Το παράδειγμα της Ανάβρας στη Μαγνησία και του πρώην κοινοτάρχη της, Δ. Τσουκαλά, έχει γίνει ευρέως γνωστό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, μιας και επί μία δεκαετία ήταν ως προς την ανάπτυξη στις πρώτες θέσεις μεταξύ όλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα και στην τρίτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών του Νότου. Ένα μικρό ορεινό χωριό εκμεταλλευόμενο μόνο την κτηνοτροφία και το φυσικό περιβάλλον γύρω του έφτασε, ακόμη και μεσούσης της κρίσης, να έχει μηδενικά ποσοστά ανεργίας.
Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε εμείς στην Καρδίτσα γιατί δεν τα κατανοούσαμε και γιατί δεν τα βλέπαμε μέχρι τώρα; Μήπως εξαιτίας της μιζέριας που μας χαρακτηρίζει; Μήπως εξαιτίας του φόβου στρουθοκαμηλίζαμε και οι δημότες και οι αρχές; Ή μήπως η κρίση και όλος αυτός ο καταιγισμός πληροφοριών που δεχόμαστε σχετικά με αυτήν, έχουν θολώσει την αντίληψή μας και δεν μπορούμε να σκεφτούμε αντικειμενικά; Γιατί δε βλέπαμε ότι υπάρχουν και καλύτερα;
Στη δημοτική κίνηση «Καρδίτσα Μας» αυτό το τελευταίο ερώτημα αποτέλεσε και αποτελεί κομβικό σημείο της σκέψης μας. Ζούμε μέσα σε αυτή την κατάσταση, αλλά αρνούμαστε να αποπροσανατολιστούμε από το φόβο ή τη μιζέρια. Ακούμε παντού τα ίδια και τα ίδια, χρόνια τώρα, τόσο που έγιναν όλα θόρυβος στα αυτιά μας. Ξέρουμε ότι, για να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε ένα πρόβλημα, πρέπει να έχουμε το θάρρος και την αντικειμενικότητα να το εξετάσουμε από πολλές οπτικές γωνίες, να σκεφτούμε «έξω από το κουτί», να μην περιοριστούμε από τις επιλογές που επιβάλλουν οι καταστάσεις. Και αυτό κάνουμε. Ταυτόχρονα και με καθαρό μυαλό δεν παρουσιάζουμε απλώς προτάσεις – κενά λόγια – για το πώς θα αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο, αλλά μελετούμε διεξοδικά, ερευνούμε ήδη τους τρόπους υλοποίησης όσων προτείνουμε και ερχόμαστε σε επαφή με όλους τους αρμόδιους.
Το ευτυχές είναι ότι σε αυτή την προσπάθεια βρίσκουμε ανταπόκριση, γεγονός που αποδεικνύει ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει, κάτι γίνεται… Οι συνδημότες μας πλησιάζουν και μας προσφέρουν την υποστήριξή τους. Νέοι άνθρωποι με γνώσεις και εμπειρίες καταθέτουν τις δικές τους ιδέες και απόψεις για το μέλλον του Δήμου. Και προχωράμε. Είμαστε πολλοί και γινόμαστε περισσότεροι.Έχουμε στόχους και όρεξη για δουλειά. Αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις αντικειμενικά και, κυρίως, έχουμε ως μέτρο σύγκρισης για την Καρδίτσα όχι τα χειρότερα, αλλά τα καλύτερα!
Μανταλάρα Ελένη
Ομάδα υποστήριξης «Καρδίτσα Μας»
