Το φιάσκο της κυβέρνησης, δηλαδή να μην μπορεί να λειτουργήσει η τηλε-«εκπαίδευση» όχι απλώς την πρώτη μέρα αλλά ούτε καν την δεύτερη ώρα της εφαρμογής της στα Λύκεια και ταυτόχρονα στα Γυμνάσια της χώρας είναι προφανές.
Αντίστοιχα προβλήματα σημειώθηκαν και την Τρίτη 10/11 με χιλιάδες εκπαιδευτικούς και μαθητές σ’ όλη τη χώρα -και την Καρδίτσα- να μη μπορούν για ώρες να συνδεθούν! Τα μεγάλα λόγια για δήθεν σχεδιασμό της κυβέρνησης είναι απλώς λόγια του αέρα.
Τι κι αν οι γονείς χιλιάδων μαθητών αγχώθηκαν αν θα «καταφέρουν» να συμμετέχουν τα παιδιά τους; Τι κι αν οι εκπαιδευτικοί αγχώθηκαν για το αν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν; Τι κι αν γονείς κι εκπαιδευτικοί έδωσαν χρήματα από το λιγοστό εισόδημά τους για ν αγοράσουν εξοπλισμό; Η κυβέρνηση απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι τους καλεί να κάνουν κάτι μόνο και μόνο για να νομιμοποιηθεί η επίθεσή της, ανεξάρτητα της πραγματικής κατάστασης.
Όμως το κύριο ζήτημα δεν είναι αυτό. Το κύριο ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση, παρά το φιάσκο της, θα προσπαθήσει να συνεχίσει τη νομιμοποίηση της τηλε-«εκπαίδευσης». Το ζήτημα δεν είναι τεχνικό, ότι δηλαδή δεν μπορεί να περπατήσει η τηλε-«εκπαίδευση» λόγω υπερφόρτωσης του συστήματος. Το πρόβλημα είναι πολιτικό, ότι δεν πρέπει να περάσει η τηλε-«εκπαίδευση» ως κανονική διαδικασία που μπορεί να υποκαταστήσει το ζωντανό μάθημα γιατί το ενδεχόμενο αυτό αποτελεί ευθεία επίθεση στα δικαιώματα μαθητών και εκπαιδευτικών..
Κάνουν λάθος όσοι βιάζονται να πανηγυρίσουν για τα τεχνικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν. Αυτοί που τα προτάσσουν αυτά ίσως θα ήθελαν να είναι οι ίδιοι στην κυβέρνηση για να εφαρμόσουν μια «κανονική, άψογη τεχνικά τηλεκπαίδευση». Κι αυτό είναι πρόβλημα!
Η κυβέρνηση έδειξε από την αρχή τις προθέσεις της: Ούτε μισό μέτρο προστασίας των μαθητών και εκπαιδευτικών μπροστά στην πανδημία. Τα πρωτόκολλα αποδείχτηκαν ανέκδοτο, ο συνωστισμός στα τάξεις μεγάλος, τα τεστ στη σφαίρα της «ατομικής ευθύνης». Χωρίς ίχνος ντροπής και με επιμονή στην επιλογή των μηδενικών μέτρων, η κυβέρνηση κατάπιε την «αυτοπεποίθησή» της ότι τα σχολεία «θα μείνουν ανοιχτά» και κλείνει γυμνάσια και λύκεια για άγνωστο, ουσιαστικά, χρόνο. Εξαιρούνται τα δημοτικά, για τα οποία επιστρατεύονται νέα ιλαρά επιχειρήματα της ομάδας των (ει)δικών της για να κουκουλώσουν το ρόλο των δημοτικών σχολείων ως πάρκινγκ των παιδιών, για να πάνε οι γονείς στις δουλειές τους. Για την κυβέρνηση, πάντως, δεν υπάρχει κανένα θέμα. Η πραγματική… πραγματικότητα δίνει τη θέση της στην εικονική. Και η εκπαίδευση στην τηλε-«εκπαίδευση».
Θυμόμαστε όλοι την άνοιξη τις κυβερνητικές δηλώσεις (Μητσοτάκης, Κεραμέως, Γεραπετρίτης): «η τηλε-εκπαίδευση αφορά μόνο την καραντίνα» , «χρησιμοποιείται μόνο για να διατηρείται η επαφή των μαθητών με το σχολείο», «μέσω αυτής δεν μπορεί να προχωρήσει η ύλη και ως διδαχθείσα χαρακτηρίζεται μόνο η ύλη που έχει καλυφθεί δια ζώσης», «είναι προαιρετική για μαθητές και εκπαιδευτικούς». Τις αντίστοιχες δηλώσεις το Σεπτέμβρη ότι «τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν γιατί η τηλε-εκπαίδευση δεν είναι εκπαίδευση».
Από κοντά και η ΟΛΜΕ. Η παρέα ΔΑΚΕ-ΠΕΚ-ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ διαβεβαίωναν με διάφορες φράσεις ότι «δεν μπορεί να γίνεται κανονικό πρόγραμμα τηλε-‘εκπαίδευσης’». Ότι η «ύλη δεν μπορεί να καλύπτεται και απουσίες να καταχωρούνται» ότι «η διαδικασία δεν μπορεί να είναι υποχρεωτική». Συντάχθηκαν με τη νομιμοποίηση της εξ αποστάσεως όσο ακριβώς υπαγόρευε το υπουργείο.
Τώρα οι μάσκες έπεσαν. Αφού η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ως απεργοσπαστικό μηχανισμό για τις μαθητικές καταλήψεις τον Δούρειο Ιππο της τηλε-«εκπαίδευσης», αφού εκτίμησε το μέγεθος υποταγής των συνδικαλιστικών ηγεσιών, τώρα κλιμακώνει την επίθεσή της απέναντι στους μαθητές και την νομιμοποιεί ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία! Επιβάλλει το προχώρημα της ύλης. Την καταχώρηση απουσιών. Πλήρες πρόγραμμα σα να είναι κανονικό σχολείο! Κάπου σε λίγο έρχονται και τα τηλε-διαγωνίσματα.
Σε περιβάλλον έξαρσης της ανεργίας και της φτώχειας, οι μαθητές (και ειδικά οι πιο φτωχοί και οι πιο αδύναμοι) καλούνται να καταφέρουν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια (συνθήκες ζωής στα σπίτια τους) για να μπουν στο σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης – webex. Οσοι τα καταφέρουν, καλούνται να είναι επτά (οκτώ και εννιά για μουσικά και καλλιτεχνικά) «σχολικές» ώρες συν τρεις εξωσχολικές (γλώσσες κλπ) μπροστά σε οθόνες κινητών και υπολογιστών. Στο τέλος του δρόμου θα κληθούν να παραδοθούν στο σφαγείο των πανελλαδικών και της τράπεζας θεμάτων. Τόσο πολύ… δίπλα στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς είναι οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, που δεν ψελλίζουν λέξη μπροστά σε αυτήν την αθλιότητα. Ιδιαίτερο ρόλο έχει το ΠΑΜΕ που ανοιχτά μετατοπίζεται ακόμα πιο δεξιά από τη δεξιά γραμμή του την άνοιξη, αναγνωρίζοντας και αυτό την τηλε-«εκπαίδευση» ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία μέσω «εποικοδομητικών προτάσεων» και βάζοντας ανερυθρίαστα πλάτη στην επίθεση του συστήματος. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παραπονιόταν για την καθυστέρηση στην εφαρμογή της! Στο περιθώριο –και με την ίδια συνενοχή αυτών των συνδικαλιστικών ηγεσιών- διάφορα ευαγή ιδρύματα του κεφαλαίου ξεπλένονται μέσω της προσφοράς κάποιων tablet στα παιδιά των εργατών και των εργαζομένων, την ίδια στιγμή που απολύουν και μειώνουν τους μισθούς των δικών τους εργατών και εργαζομένων! Η υποκρισία όλων χτυπάει κόκκινο…
Με όλα αυτά τα δεδομένα, έχει οξυνθεί μια παράξενη αντίφαση. Ενώ ο κλάδος στέκεται στην πλειοψηφία τους με πολύ εχθρική στάση (πολύ πιο εχθρική από την άνοιξη) απέναντι στο τσίρκο της τηλε-«εκπαίδευσης», την ίδια στιγμή με βάση την τρομοκρατία από το υπουργείο και την πλήρη απουσία πολιτικής κάλυψης από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, οδηγείται στη συμμετοχή στη σφαγή. Όσο μας αφορά, θα συνεχίζουμε να παλεύουμε για τη λύση της αντίφασης αυτής προς όφελος του φτωχού λαού και των παιδιών του. Για να τεθεί ξανά σύντομα με μαζικούς όρους ο στόχος της απόρριψης – αποχής από το Δούρειο Ίππο της τηλε-«εκπαίδευσης». Γιατί:
- Η εξ-αποστάσεως δεν μπορεί να αποτελεί εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχολείο δεν λειτουργεί στη βάση διαλέξεων ούτε είναι αποδεκτή η λογική του σχολείου για λίγους και εκλεκτούς.
- Η εξ-αποστάσεως οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες στις σπουδές. Όχι μόνο γιατί τα φτωχά παιδιά δεν διαθέτουν τα μέσα αλλά και γιατί σε τηλε-περιβάλλον οι πιο φτωχοί και πιο αδύναμοι μαθητές πετιούνται πιο εύκολα εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
- Για τους παραπάνω λόγους, η όποια επαφή εκπαιδευτικών με μαθητές σε κλειστά τμήματα/σχολεία δεν είναι εκπαιδευτική διαδικασία. Η ρευστοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας (πότε δια ζώσης, πότε εξ αποστάσεως, πότε με κάμερα από το σχολείο, πότε από το σπίτι κλπ) αποτελεί μια διαλυτική κατάσταση.
- Η ύλη δεν μπορεί να προχωρά μέσω τηλε-«εκπαίδευσης» και καμία τέτοια διαδικασία δεν μπορεί να είναι υποχρεωτική για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Άρα αποτελεί πρόκληση να καλούνται οι εκπαιδευτικοί να συμπληρώνουν απουσιολόγια και βιβλία ύλης.
- Η (έτσι κι αλλιώς υπέρογκη εξεταστέα ύλη) πρέπει να μειωθεί δραστικά από τώρα. Η έξαρση της πανδημίας και η ανεξέλεγκτη κατάστασή της θέτει από τώρα υπό αμφισβήτηση όλο το εξεταστικό οικοδόμημα.
- Τα διαδικτυακά τμήματα σε επίπεδο περιφέρειας ανοίγουν το δρόμο σε κλεισίματα τμημάτων –ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές- και άρα οξύνουν την πολιτική της αδιοριστίας.
- Αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την πολιτική και θεσμική νομιμοποίηση της τηλε-«εκπαίδευσης» ώστε να χρησιμοποιηθεί ως απεργοσπαστικός μηχανισμός απέναντι στους αγώνες εκπαιδευτικών μαθητών, αλλά και να υλοποιηθεί ένας διακηρυγμένος στόχος του κεφαλαίου για την εφαρμογή και επέκταση της τηλε-εργασίας.Απαιτούμε και καλούμε να πάρουν αποφάσεις οι ΕΛΜΕ:
- Αμεσα μέτρα για την πανδημία – μικρά τμήματα – μαζικά τεστ
- Να αρνηθούμε τον εκβιασμό – Κανείς να μην συμπληρώσει απουσιολόγια και βιβλία ύλης τηλε-«εκπαίδευσης» – Να πάρουν αποφάσεις οι ΕΛΜΕ
- Απαιτούμε την άμεση και δραστική μείωση της ύλης, την άμεση κατάργηση της τράπεζας θεμάτων
- Αντιστεκόμαστε στην τηλε-«εξόντωση» και διάλυση μαθητών και εκπαιδευτικών που καλούνται για δεκάωρα μπροστά στον υπολογιστή – κινητό
- Καταγγέλλουμε έντονα τη γραμμή υποταγής στο σύστημα της συνδικαλιστικής ηγεσίας, η οποία συνεργάζεται απερίφραστα με αυτό για να νομιμοποιηθεί η αθλιότητα της τηλε-«εκπαίδευσης» και της τηλε-εργασίας
Δεν κάνουμε προτάσεις εξορθολογισμού της τηλε-«εκπαίδευσης» – Δεν εξορθολογίζεται, είναι ταξική, άδικη, άνιση και διαλυτική
Αντιστεκόμαστε – συσσωρεύουμε όρους ώστε να τεθεί ξανά με μαζικό τρόπο ο στόχος της αποχης από το σφαγείο της τηλε-«εκπαίδευσης»
Παλεύουμε για δωρεάν σπουδές για τους μαθητές – δουλειά με δικαιώματα για τους εκπαιδευτικούς – ελευθερίες για όλους
