Το «ποδήλατό μου το καλύτερό μου» ήταν ένα παλιό σύνθημα του Δήμου Καρδίτσας που στόχο είχε την προώθηση της χρήσης του ποδηλάτου από τους συμπολίτες μας, την προβολή των ποδηλατοδρόμων αλλά και της πόλης μας σε ότι αφορά το ποδήλατο και την χρήση του. Δυστυχώς το συγκεκριμένο μέσο παρά την άριστη φυσική προσαρμογή του στην πόλη μας εξαιτίας ειδικών συνθηκών και παρά την αγάπη των συμπολιτών μας για το ποδήλατο και την ανάγκη τους να το χρησιμοποιούν καθημερινά δεν γίνονται και πολλά (τίποτε για την ακρίβεια) για την υποστήριξη της παραπάνω διαδικασίας (οι ποδηλατόδρομοι έχουν αφεθεί στην τύχη τους, δεν υπάρχει αστυνόμευση, δεν προωθείται η χρήση του ποδηλάτου κλπ.). Το αντίθετο μάλιστα…
Για να μην πολυλογώ κύρια αφορμή για το κείμενο αποτελεί η θλιβερή εμπειρία – αποτέλεσμα προσπαθειών χρήσης των Δημοτικών ποδηλάτων που βρίσκονται κουκουλωμένα (όπως πολλά άλλα πράγματα στη δημόσια ζωή μας) στην Πλατεία Ν. Πλαστήρα για την ξενάγηση επισκεπτών της περιοχής μας. (για τα Καραισκάκεια παλιότερα και για την Οικολογική Γιορτή τελευταία…). Στην μια περίπτωση λοιπόν βρέθηκα μπροστά στην θλιβερή εικόνα των ημικατεστραμένων ποδηλάτων, συνηθισμένη εικόνα θα έλεγε κανείς σε ότι αφορά την απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Είναι η λογική της αντιμετώπισης των δημόσιων αγαθών ως «κατάρα» όπως θα έλεγαν και οι παλαιότεροι. Στην δεύτερη τώρα περίπτωση παίχτηκε το άλλο γνωστό σήριαλ «μπαλάκι» πάει η ευθύνη, με τους υπεύθυνους της ΔΗΚΕΚ να θεωρούν πως δεν είναι δική τους ευθύνη η συντήρηση των ποδηλάτων και άντε να βρεις εσύ άκρη…
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί πως λίγα χρόνια πριν όταν τα ποδήλατα περιήλθαν στην κυριότητα του Δήμου Καρδίτσας είχε προταθεί να «δοθούν» στα ξενοδοχεία της περιοχής και αυτά με τη σειρά τους να αναλάβουν τόσο την συντήρηση όσο και την διανομή τους στους επισκέπτες της περιοχής (επίσης είχε προταθεί και το σενάριο της ελεύθερης διάθεσης των ποδηλάτων στους συμπολίτες μας για μετακίνηση και αναψυχή). Τα παραπάνω σενάρια βεβαίως απορρίφθηκαν και επιλέχθηκε αυτό της διαχείρισης από τους φορείς του Δήμου Καρδίτσας με τις γνωστές συνέπειες (… αυτές που σε κάνουν να μην ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις… το συνηθίσαμε πλέον… θα επιλέξω το πρώτο πειράζει?) Ας γίνει λοιπόν μια διάγνωση από τους εμπλεκομένους αν πρόκειται δηλαδή για Α) αμέλεια, Β) ανευθυνότητα, Γ) ανικανότητα, Δ) βαριεστιμάρα ή Ε) συνδυασμό όλων των παραπάνω και ας δώσουν σύντομα μια λύση γιατί είναι κρίμα να υπάρχουν τόσο καιρό 30 ποδήλατα στην πόλη μας κλειδωμένα και αραχνιασμένα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται από τους επισκέπτες και τους συμπολίτες μας, ενισχύοντας την εικόνα μιας πόλης που σέβεται και αγαπά το ποδήλατο και τους ποδηλάτες.
Τσόγκας Αριστοτέλης
