Στο τέλος του 2014 όταν αναλάβαμε την διαχείριση της Δημοτικής Επιχείρησης “Παυσιλύπον Α.Ε.” βρήκαμε μία επιχείρηση στα όρια της κατάρρευσης, με δύο συνεχείς ζημιογόνες χρήσεις (2013 -2014) συνολικού ύψους 47.000 € και χρέη προς τρίτους ύψους 60.000 €.
Παρά την δύσκολη κατάσταση θέσαμε εξ αρχής υψηλούς στόχους που ήταν: η ανάταξη της επιχείρησης, η βελτίωση της παροχής υπηρεσιών, οι κερδοφόρες χρήσεις, η πληρωμή των χρεών και η διάθεση στο κοινωνικό σύνολο μιας αίθουσας όπου όλοι, πολίτες και φορείς θα μπορούσαν να διοργανώσουν εκδηλώσεις, χωρίς καμία επιβάρυνση.
Πράγματι, με κέφι, όρεξη και σχεδιασμό δουλέψαμε σκληρά και επιτύχαμε όλους τους παραπάνω στόχους. Άλλωστε τα στοιχεία το επιβεβαιώνουν. Την ημέρα της παράδοσης η εταιρεία του Παυσιλύπου δεν χρωστούσε ούτε ένα ευρώ, όλες οι χρήσεις ήταν κερδοφόρες της τάξης των 15.000 € ετησίως, βελτίωσε τις υποδομές του και την παροχή υπηρεσιών και το Παυσίλυπο εκτός από την εξυπηρέτηση των μεμονωμένων πελατών, φιλοξενούσε κατά μέσο όρο 170 εκδηλώσεις τον χρόνο.
Πετύχαμε δηλαδή και να έχουμε συνεχείς κερδοφόρες χρήσεις και να εξυπηρετούνται φυσικά πρόσωπα και να καταστεί το Παυσίλυπο σημείο αναφοράς όπου κάθε ιδιώτης, σύλλογος, κομματικός φορέας θα μπορεί να διοργανώνει εκδηλώσεις χωρίς ιδιαίτερο κόστος.
Από το φθινόπωρο του 2019 και μετά παρατηρούμε με θλίψη μια καθοδική πορεία, τόσο στον τομέα της παροχής υπηρεσίας όσο και στον αριθμό των εκδηλώσεων που φιλοξενούνται. Θα έλεγε κανείς ότι κινείται μόνο με την κεκτημένη ταχύτητα.
Δεν υπάρχει η απαιτούμενη υποστήριξη από το Διοικητικό συμβούλιο και τον υπεύθυνο λειτουργίας, δεν αφιερώνουν τον απαιτούμενο χρόνο στην επιχείρηση. Το αποκορύφωμα είναι ότι σε μια σχετικά μεγάλη εκδήλωση, όπου έγινε έλεγχος και επιβλήθηκε πρόστιμο 10.500 € για ανασφάλιστη εργασία, κανείς από τους αρμόδιους δεν ήταν παρών.
Γεννάται το ερώτημα: Είναι και αυτό αποτέλεσμα της φυγοπονίας που διακρίνει όλη τη Δημοτική αρχή, η οποία δίνει σημασία μόνο στις εντυπώσεις και όχι στην ουσία ή πρόκειται για συνειδητή επιλογή απαξίωσης με στόχο την εκχώρηση σε ιδιώτη;
Θα πει κανείς και τι πειράζει να δοθεί σε ιδιώτη; Η άποψή μας είναι οτι αυτό πρέπει να αποφεύγεται γιατί στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων που ο Δήμος ενοικιάζει κτίρια δεν μπορεί να εισπράξει τα ενοίκια με συνέπεια δικαστικές διενέξεις, αγωγές εξώσεων και εν τέλει κλειστές επιχειρήσεις και εγκαταλελειμμένα κτίρια. Και επιπλέον, η επιχείρηση όπως λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια καλύπτει ένα κενό στις υποδομές της πόλης καθώς αποτελεί έναν εξαιρετικό χώρο για διοργάνωση εκδηλώσεων.
Η περίοδος χάριτος έχει παρέλθει προ πολλού. Με το άνοιγμα εκ νέου της επιχείρησης, θεωρούμε ότι η Δημοτική αρχή οφείλει άμεσα να αλλάξει προσανατολισμό. Να μην την χαρακτηρίζει και εδώ η αδιαφορία, να δώσει μεγαλύτερη σημασία στο Παυσίλυπο, να κρατήσει τον Δημοτικό χαρακτήρα, με την προϋπόθεση ότι θα έχει συνεχείς κερδοφόρες χρήσεις όπως σε όλη τη διάρκεια της θητείας μας, να συνεχίσει την βελτίωση της παροχής υπηρεσιών και να παραμείνει το κτίριο ένας φιλικός χώρος για φιλοξενία εκδηλώσεων.
Των: Άλκηστις Κολοκύθα (δημοτική σύμβουλος και πρώην Πρόεδρος της Παυσίλυπον Α.Ε.), Σωτηρίας Μπακαλάκου (δημοτική σύμβουλος και μέλος Δ.Σ. Παυσίλυπον Α.Ε.) και του Θωμά Παππά (μέλος Δ.Σ. Παυσίλυπον Α.Ε.)
