Πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε από τον υπουργό Περιβάλλοντος κ. Πάνο Σκουρλέτη το οριστικό τέλος στα σχέδια εκτροπής του Αχελώου και η αναθεώρηση των διαχειριστικών σχεδίων των υδατικών διαμερισμάτων που είχαν κατατεθεί έτσι ώστε η εκτροπή να μην φαίνεται αντίθετη στην ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Το Οικολογικό Δίκτυο Θεσσαλίας χαιρετίζει την απόφαση για τη μη εκτροπή του Αχελώου, απόφαση που συμμορφώνεται ουσιαστικά με τις τέσσερις ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ για το θέμα κατά τα έτη 1994, 2000, 2005 και 2014 και ικανοποιεί το πάγιο αίτημα του οικολογικού χώρου για την εγκατάλειψη του παράλογου φαραωνικού σχεδίου.
Όμως, δεν μπορεί παρά να εκφράσει την απογοήτευση και οργή του για την προώθηση του έργου της Μεσοχώρας, που – αν και φαίνεται ότι θα εξυπηρετεί ενεργειακές ανάγκες – εξυπηρετεί στην ουσία κοντόφθαλμες πολιτικάντικες σκοπιμότητες ετών και αποδεικνύει ότι η σημερινή κυβέρνηση ελάχιστα διαφέρει από τις προηγούμενες στον τρόπο που αντιμετωπίζει την προστασία και τη βιώσιμη διαχείριση του Αχελώου και των θεσσαλικών υδάτων.
Γιατί, μπορεί να αποκλείει την εκτροπή, αλλά προωθεί ένα έργο υπέρογκο σε κλίμακα και κόστος, ένα φράγμα ασύμβατο με την έννοια της αειφορικής διαχείρισης των υδάτων, ένα έργο ασύμβατο με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που αναπαράγει τις λανθασμένες και βλαβερές για το περιβάλλον πολιτικές της ΔΕΗ για την παραγωγή ρεύματος, ένα έργο που θα αφανίσει έναν ιστορικό τόπο και θα επιβαρυνθεί και με το κόστος μετεγκατάστασης των κατοίκων της περιοχής. Και διατηρεί η παρούσα κυβέρνηση το τέχνασμα μετονομασίας του έργου ως ενεργειακό και ανεξάρτητο από την εκτροπή που εμπνεύστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά και προωθούσαν οι αρμόδιοι υπουργοί Γ.Μανιάτης – Ν.Ταγαράς και οι πολιτικοί άρχοντες με το λόμπυ συμφερόντων της Θεσσαλίας ελπίζοντας τελικά στη μελλοντική έγκριση μιας μικρότερης εκτροπής (250 εκ. κυβικών μέτρων νερού).
Περιμέναμε ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα έδινε καθαρές λύσεις στο θέμα όντας συνεπής στις παλαιότερες αρνητικές τοποθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ μέσω του τμήματος οικολογίας και διαθέτοντας έναν πράσινο υπουργό στο αρμόδιο υπουργείο. Τελικά εισπράττουμε ανούσιους συμβιβασμούς των υπουργών και παράξενη σιωπή από τα κόμματά τους. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκε δια μέσου της περιφερειακής του οργάνωσης μόνο για το θέμα της εκτροπής και σιωπώντας για τη Μεσοχώρα, οι δε Οικολόγοι Πράσινοι σιώπησαν γενικώς, παρά τις παλαιότερες τοποθετήσεις τους και τους φόβους που είχαν εκφράσει για το ενδεχόμενο η Μεσοχώρα να αποτελέσει το «δούρειο ίππο» μιας μελλοντικής εκτροπής.
Τέλος, το Οικολογικό Δίκτυο Θεσσαλίας δεν αποδέχεται την άποψη «ας γίνει το έργο αφού κοντεύει να ολοκληρωθεί». Με την ίδια λογική θα μπορούσε να γίνει και η εκτροπή. Στην ερώτηση «τι να γίνει λοιπόν;» απαντούμε να στραφεί το ενδιαφέρον της κυβέρνησης στην αναζήτηση ευθυνών για την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος και στέρησής του από άλλα έργα στη Θεσσαλία που θα έλυναν το πρόβλημα της διαχείρισης υδάτων και των καλλιεργειών, στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος όπου αυτό είναι εφικτό και στην αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου της χώρας, ώστε να μην θυσιάζονται Μεσοχώρες για την παραγωγή ρεύματος. Όσο για τους εκλεγμένους στην αυτοδιοίκηση στη Θεσσαλία, θα πρέπει να καταλάβουν ότι η κουτοπονηριά δεν είναι πολιτική και δεν θα εκλέγονται πάντα τάζοντας νερό Αχελώου στους αγρότες. Είναι τυχεροί, απλά, που η σημερινή κυβέρνηση είναι άτολμη και δεν θα κάνει την ανατροπή.
