Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η διοίκηση του Δήμου προσπάθησε ανεπιτυχώς να αυξήσει κατά 80% τα τιμολόγια της ΔΕΥΑΚ με σκοπό να αντικαταστήσει το καταργούμενο ειδικό τέλος του 80% επί του καταναλισκόμενου ύδατος του ν.1069/80. Το τέλος αυτό είχε επιβληθεί από την πολιτεία για έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Για να εκτελεστούνε τα απαραίτητα έργα υποδομής. Έπειτα από δυο συνεχείς δεκαετής ανανεώσεις του, η πολιτεία αποφάσισε να το καταργήσει εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης που όλοι βιώνουμε. Έδωσε λοιπόν το σύνθημα της παύσης της είσπραξής του από τις ΔΕΥΑ της χώρας εφόσον αποφάσισε ως αντιστάθμισμα την ένταξη των έργων τους στο ΕΣΠΑ. Οι ΔΕΥΑ σήμερα έχουν απαλλαχθεί από την υποχρέωση της συμμετοχής τους για τα έργα που πραγματοποιούν εφόσον αυτά είναι ενταγμένα.
Η διοίκηση του δήμου Καρδίτσας αποφάσισε ότι η ΔΕΥΑΚ θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να συνεχίσει την είσπραξη αυτού του ποσού αφού τα έσοδα του ειδικού τέλους ουσιαστικά έχουν προϋπολογιστεί από την Επιχείρηση και η μη είσπραξή του θα οδηγήσει σε κατάρρευση του προϋπολογισμού της. Εχθές μάλιστα εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία τονίζει το ότι η απόφαση για αύξηση των τιμολογίων από το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΥΑΚ ήτανε ομόφωνη. Ήτανε πράγματι μιας και ο εκπρόσωπος της παράταξής μας απουσίαζε. Λεπτομέρεια ίσως. Η ίδια ανακοίνωση παραβλέπει όμως μια ακόμη «λεπτομέρεια»: Η απόφαση αυτή υπέστη συντριβή κατά τη σχετική συζήτηση της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου! Παρά την τεράστια πλειοψηφία με την οποία ο νομοθέτης έχει θωρακίσει τις διοικήσεις των Δήμων − η παράταξη του κ. Παπαλού διαθέτει είκοσι συμβούλους έναντι δεκατριών του συνόλου των παρατάξεων της αντιπολίτευσης − η πρόταση της αύξησης των τιμολογίων συγκέντρωσε μόλις δώδεκα ψήφους.
Η απόρριψη αυτή όμως ουδόλως την πτόησε. Η διοίκηση του Δήμου επιδίδεται σε δια του τύπου θριαμβολογίες περί του ομοφώνου της απόφασης του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΚ, ξεχνώντας να αναφερθεί στην καταψήφισή της από το Δημοτικό Συμβούλιο! Αποτελεί πρωτοφανές γεγονός η έκδοση ανακοίνωσης από διοίκηση Δήμου που υπερασπίζεται την απόφαση ενός διοικητικού συμβουλίου ορισμένου από το Δημοτικό Συμβούλιο και όχι την απόφαση του κυρίαρχου οργάνου που σχημάτισε αντίθετη άποψη, του ίδιου του Δημοτικού Συμβουλίου.
Στην ανακοίνωση της διοίκησης παρατίθενται διάφορα παραδείγματα που δείχνουν ότι εάν εφαρμοζότανε η απόφασή της θα προέκυπτε όφελος για τους καταναλωτές της τάξης του 2,5%, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί περί αύξησης είναι παραπλανητικοί. Ας αντιμετωπίσουμε λοιπόν την ουσία του θέματος ώστε να διαπιστώσουμε την πραγματική πλάνη. Το ειδικό τέλος της πολιτείας αποτέλεσε έναν στοχευμένο φόρο ο οποίος από τη φύση του έφερε ημερομηνία λήξης. Η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε ότι η στιγμή αυτή ήρθε. Είπε λοιπόν στις ΔΕΥΑ όλης της χώρας ότι ως εδώ βοηθηθήκατε με το τέλος αυτό. Από εδώ και στο εξής παύει να ισχύει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αφαιρείται από τους λογαριασμούς ελαφρύνοντάς τους κατά 80%. Αυτή είναι η μείωση που θα έπρεπε να περάσει στους λογαριασμούς μας.
Εδώ βέβαια εφόσον θέλουμε να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα το ζήτημα του νερού, θα πρέπει να χρεώσουμε στην κυβέρνηση μια προσπάθεια να φανεί καλή χρησιμοποιώντας «ξένα κόλλυβα». Το ζήτημα των υδάτων στη χώρα μας απαιτεί όμως σοβαρότητα. Όποιος ισχυρίζεται ότι η αύξηση του νερού της τάξης του 80% που αποτέλεσε την πρόταση της διοίκησης είναι παράλογη, οφείλει να αναγνωρίσει ότι μια μείωση της ίδιας τάξης είναι εξίσου παράλογη. Η μείωση που επιφέρει η κατάργηση του ειδικού τέλους είναι μεγάλη και θα οδηγούσε τη ΔΕΥΑΚ σε οικονομικό αδιέξοδο. Απαιτείται λοιπόν μια ορθολογική λύση, μακριά από τα δυο άκρα.
Τι θα έπρεπε λοιπόν να πράξει η διοίκηση; Ποιες έπρεπε να είναι οι ευθύνες της; Θα μπορούσε να έχει επεξεργαστεί ένα πλάνο λελογισμένων αυξήσεων, κατανεμημένων μέσα στα επόμενα χρόνια ώστε να μας το παρουσιάσει ως μια αποδεκτή βάση συζήτησης. Θα μπορούσε δηλαδή να επιμερίσει τις αυξήσεις ώστε σε 3-4 χρόνια το νερό να ανακτούσε ένα σημαντικό ποσοστό της μείωσης ή και το σύνολό της, εφόσον εξασφαλίζαμε ότι η πολιτεία δε σκοπεύει να επαναφέρει από το παράθυρο το ειδικό τέλος. Ας μη μας διαφεύγει ο εξής κίνδυνος: Εάν το νερό αυξηθεί κατά 80% ώστε να αντισταθμιστεί η κατάργηση του ειδικού τέλους ποιος μας διασφαλίζει ότι η πολιτεία δε θα επιβάλλει έναν επιπλέον φόρο επί της αυξημένης πλέον τιμής του νερού; Με τον επιμερισμό των αυξήσεων σε βάθος λίγων ετών και αυτό το ενδεχόμενο ως Δήμος ελέγχαμε και όλοι οι δημότες θα απολαμβάναμε για τα ερχόμενα χρόνια μια σημαντική μείωση και η ΔΕΥΑΚ θα ανακτούσε μέσα στα επόμενα χρόνια τα έσοδα της.
Τι έπραξε όμως η διοίκηση αντί της εκπόνησης ενός συγκροτημένου πλάνου; Έφερε στο ΔΣ μια απόφαση που όριζε την αύξηση στα τιμολόγια της Επιχείρησης στο δυσθεώρητο ύψος του 80%. Ζήτησε δηλαδή την αντικατάσταση του παροδικού ειδικού τέλους από μια ισόποση μόνιμη αύξηση. Αποφάσισε να επιχειρήσει μια «ντρίπλα» ενσωματώνοντας το ειδικό τέλος στην τιμή του νερού. Σκόνταψε όμως στην απροθυμία των συμβούλων της να υπερψηφίσουν τη μεγάλη αύξηση. Τελικά πάτησε την μπάλα, έπεσε θεαματικά και η φιλόδοξη ντρίμπλα έληξε άδοξα: η απόφαση καταψηφίστηκε! Αν το σκηνικό αυτό δεν αποτέλεσε τμήμα κάποιου σχεδίου της διοίκησης αλλά μια ακόμη ασυντόνιστη και χωρίς στόχευση ενέργειά της, θα έχει σύντομα την ευκαιρία να το αποδείξει, μιας και όπως όλα δείχνουνε, το θέμα αυτό σύντομα θα μας απασχολήσει εκ νέου.
Με εκτίμηση
Γιάννης Γεννάδιος
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Καρδίτσας
