Για όσους δε με ξέρουν ονομάζομαι Σόνια Κοζιού και είμαι κλασσική φιλόλογος, μουσικολόγος και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου των Αθηνών στην ανθρωπολογία της μουσικής. Εδώ και 22 χρόνια διδάσκω στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Για όσους με ξέρουν είμαι η κόρη της Βάσως Κοζιού, ενός από τα ιδρυτικά στελέχη της Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων, που σημαίνει ότι μεγάλωσα μαζί με το φεστιβάλ θεάτρου ή ακολουθώντας τα συγκροτήματα κατά τη διάρκεια των Καραϊσκακείων, συχνά δε με θυμάμαι να ζωγραφίζω κι αργότερα να κάνω κάποια εργασία για το σχολείο, κατά τη διάρκεια ενός ακόμα «ατελείωτου» συμβουλίου της μαμάς.
Αυτό λοιπόν που θυμάμαι συχνά να επανέρχεται ως ζητούμενο και που πολλά μέλη πρωτοβάθμιων συλλόγων συνεχίζουν να θέτουν ως ερώτημα (και ως παράπονο) είναι ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της Ένωσης. Κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη των εμπνευστών αυτού του οργάνου, ο στόχος, πέρα από τη διοργάνωση των δύο παραπάνω κορυφαίων εκδηλώσεων, οφείλει να είναι κυρίως συντονιστικός. Διττά συντονιστικός. Κατά πρώτον, συμβουλευτικός και υποστηρικτικός στις διάφορες δράσεις των πρωτοβάθμιων συλλόγων. Θα ήταν επίσης χρήσιμη η διοργάνωση μιας ετήσιας ημερίδας και συχνών συσκέψεων ανάμεσα στους συλλόγους όπου θα συζητούν τα σχέδιά τους αλλά και τα προβλήματά τους και θα προωθείται η μεταξύ τους συνεργασία. Όμως γνωρίζετε καλά πως το μεράκι και η ανιδιοτελής προσφορά όλων σας δεν επαρκούν για να κάνετε τα σχέδια και τα όνειρά σας πραγματικότητα.
Εδώ λοιπόν περνάμε στο δεύτερο σκέλος του ρόλου της Ένωσης, που είναι να οργανώσει και να συντονίσει τις διεκδικήσεις των πρωτοβάθμιων συλλόγων για την εξασφάλιση πόρων από την κεντρική, περιφερειακή και τοπική διοίκηση. Ιδανικό θα ήταν κατά τη γνώμη μου να διευρυνθούν οι δημόσιες υποδομές, που είναι απαραίτητες για την καλλιτεχνική έκφραση και την ερασιτεχνική δημιουργία. Με αίθουσες συναυλιών και εκθέσεων, θεατρικές σκηνές και βιβλιοθήκες. Πώς να λειτουργήσουν οι σύλλογοι όταν ακόμα και για τα γραφεία τους δυσκολεύονται να πληρώσουν τα ενοίκιά τους; Και το ξέρω κατ’ αρχήν από τον πρωτοβάθμιο σύλλογο που εκπροσωπώ. Πού να προβάλει η κινηματογραφική λέσχη τις ταινίες της; Και πολλά άλλα παραδείγματα. Μόνο έτσι μπορεί να παραχθεί πολιτισμός, που αληθινός σκοπός του είναι η διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων του λαού. Γιατί στις σημερινές συνθήκες υλικής και πνευματικής εξαθλίωσης ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει πραγματική δύναμη, εφόδιο, μέσο αντίστασης στην προσφερόμενη υποκουλτούρα αλλά και σε κάθε μορφή χειραγώγησης.
Κι επειδή ο πολιτισμός δεν παράγεται σε κενό αέρος ή σε κάποια γυάλα αλλά σε συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες δε γίνεται το όργανο αυτό να μην παίρνει θέση για όλα τα ζητήματα που απασχολούν και ταλανίζουν τους ανθρώπους που παράγουν τον πολιτισμό.
