Στον Ιερό ναό Διονυσίου Αεροπαγίτη βρέθηκαν, το μεσημέρι της Δευτέρας, πολιτικοί αλλά και απλοί πολίτες, για να αποχαιρετήσουν τον πρώην πρόεδρο της Βουλής, Δημήτρη Σιούφα. Ο Δημήτρης Σιούφας, βουλευτής, υπουργός και πρώην πρόεδρος της Βουλής, απεβίωσε στις 11 Ιανουαρίου, σε ηλικία 75 ετών.
Το «παρών» έδωσαν μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, που εκφώνησε και τον επικήδειο, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ο Πέτρος Μολυβιάτης, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η Τασία Χριστοδουλοπούλου, καθώς και στελέχη και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Η οικογένεια του Δημήτρη Σιούφα έκανε παράκληση αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές σε ευαγή ιδρύματα και σκοπούς. Παράλληλα, επιθυμία της οικογένειας ήταν να μην τελεστεί η κηδεία του πρώην προέδρου της Βουλής δημοσία δαπάνη.
Παυλόπουλος: Αποχαιρετούμε τον Δημήτρη Σιούφα ως Άνθρωπο, Ευπατρίδη Πολιτικό και Φίλο
Με αίσθημα οδύνης αποχαιρέτησε τον Δημήτρη Σιούφα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, που χαρακτήρισε τον εκλιπόντα «πραγματικό Άνθρωπο, ως Ευπατρίδη Πολιτικό και ως ειλικρινή Φίλο».
«Με ταπεινή καταγωγή, γόνος μίας φτωχής και έντιμης Οικογένειας που έκλεινε μέσα της, ως «πολύτιμο λίθο», την Ελλάδα, έζησε τα πρώτα του χρόνια στον Ελληνόπυργο της Καρδίτσας. Σπούδασε, εργάσθηκε, πολιτεύθηκε, ανήλθε στα ύψιστα αξιώματα, αλλά ούτε έχασε την Ανθρωπιά του ούτε ξέχασε. Τήρησε στο ακέραιο τις αρχές του, και πριν απ’ όλα υπερασπίσθηκε, με κάθε μέσο, την Ελλάδα, ενώ, παράλληλα, έμεινε πάντα Άνθρωπος. Δηλαδή πιστός θιασώτης του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης, της Δικαιοσύνης, ιδίως δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Αναλυτικά, στον επικήδειο λόγο, ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε:
Αποχαιρετούμε σήμερα, με αισθήματα οδύνης, τον Δημήτρη Σιούφα στο στερνό του ταξίδι. Τα λόγια του αποχαιρετισμού είναι σίγουρα φτωχά, και η ατμόσφαιρα της λύπης πολύ βαριά για να επιτρέψουν ανώφελη μακρηγορία και λόγους τυπικούς. Αφήνω, λοιπόν, τα συναισθήματά μου ελεύθερα να παρακάμψουν κάθε μορφή πρωτοκόλλου και περιορίζομαι στα εξής λίγα λόγια, από καρδιάς.
Αποχαιρετούμε τον Δημήτρη Σιούφα ως πραγματικό Άνθρωπο, ως Ευπατρίδη Πολιτικό και ως ειλικρινή Φίλο.
I. Πριν απ’ όλα, ο Δημήτρης Σιούφας έζησε ως πραγματικός Άνθρωπος στον αγώνα του για την επί Γής καταξίωσή του. Με ταπεινή καταγωγή, γόνος μίας φτωχής και έντιμης Οικογένειας που έκλεινε μέσα της, ως «πολύτιμο λίθο», την Ελλάδα, έζησε τα πρώτα του χρόνια στον Ελληνόπυργο της Καρδίτσας. Σπούδασε, εργάσθηκε, πολιτεύθηκε, ανήλθε στα ύψιστα αξιώματα, αλλά ούτε έχασε την Ανθρωπιά του ούτε ξέχασε. Τήρησε στο ακέραιο τις αρχές του, και πριν απ’ όλα υπερασπίσθηκε, με κάθε μέσο, την Ελλάδα, ενώ, παράλληλα, έμεινε πάντα Άνθρωπος. Δηλαδή πιστός θιασώτης του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης, της Δικαιοσύνης, ιδίως δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν ήταν μόνο η Φιλία που τον έδενε με τον Συνάνθρωπο. Ήταν η αγάπη, η ειλικρινής αγάπη, για τον Συνάνθρωπο. Η καρδιά του ήταν πάντα ένα «ανοιχτό βιβλίο», που ο καθένας μπορούσε να το διαβάσει, ακόμη δε περισσότερο να το δανεισθεί.
II. Ο Δημήτρης Σιούφας, με αυτά τα ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά, υπήρξε, επιπλέον, ένας Ευπατρίδης Πολιτικός, με όλη την σημασία των λέξεων. Διήνυσε, αξιοκρατικά, ένα υποδειγματικό Cursus Honorum, έχοντας προηγουμένως εργασθεί και καταξιωθεί, επαγγελματικώς και κοινωνικώς, γεγονός που τον καθιστά υπόδειγμα για κάθε νέο Πολιτικό. Το υπόδειγμα αυτό γίνεται ακόμη περισσότερο εμβληματικό, αν αναλογισθούμε ότι ο Δημήτρης Σιούφας έμεινε πιστός, ως το τέλος, στην Παράταξη που τον ανέδειξε και την οποία υπηρέτησε, στη Νέα Δημοκρατία. Από απλό κομματικό στέλεχος, εξελέγη στην συνέχεια Βουλευτής και εκλεγόταν, συνεχώς, για πάνω από τριάντα χρόνια, στο συντριπτικώς μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ως εκπρόσωπος της ιδιαίτερης Πατρίδας του, της Καρδίτσας. Διετέλεσε πολλές φορές Υπουργός, και η σταδιοδρομία του κορυφώθηκε με την εκλογή του ως Προέδρου της Βουλής, το 2007. Και ήταν αυτό το ύψιστο Αξίωμα, εκείνο του Προέδρου της Βουλής, που του επέτρεψε ν’ αναδειχθεί σε κορυφαίο Κοινοβουλευτικό Άνδρα. Και τούτο διότι ως Πρόεδρος της Βουλής υπερασπίσθηκε, στο ακέραιο, την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, πρωτίστως ασκώντας τα καθήκοντά του με υποδειγματική τήρηση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής. Επί των ημερών του, η Βουλή των Ελλήνων τίμησε όλα τα χαρακτηριστικά της ως «Ναού της Δημοκρατίας». Προς αυτήν την κατεύθυνση συνέτεινε και το γεγονός ότι ο Δημήτρης Σιούφας, ως Πρόεδρος της Βουλής, υπήρξε τόσον αμερόληπτος και συναινετικός, ώστε ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διακρίνει κανείς έστω και ίχνη της κομματικής του ταυτότητας. Με απλές λέξεις, αποκλειστικός οδηγός της πορείας του Δημήτρη Σιούφα, ως Πολιτικού, υπήρξε το Εθνικό και το Δημόσιο Συμφέρον, μέσα στο πλαίσιο του Πολιτεύματός μας ως Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
III. Άφησα, όπως είναι ευνόητο, για το τέλος την τρίτη μεγάλη αρετή του Δημήτρη Σιούφα, εκείνη του Φίλου. Και ας μην ξεχνάμε ότι η Φιλία είναι το χαρακτηριστικό του Δημήτρη Σιούφα που συμπληρώνει τα δύο άλλα, αυτά του Ανθρώπου και του Ευπατρίδη Πολιτικού. Δεν διεκδικώ- δεν έχω αυτό το δικαίωμα- το μονοπώλιο της Φιλίας του. Είναι εδώ παρόντες αρκετοί άλλοι , οι οποίοι θα μπορούσαν να το διεκδικήσουν περισσότερο από εμένα. Διεκδικώ, όμως, το δικαίωμα να θεωρώ πως έζησα και εγώ την Φιλία του Δημήτρη Σιούφα στην πιο ειλικρινή και αγνή μορφή της, από τότε που συμπορευθήκαμε στον Πολιτικό στίβο ως την τελική μας συνάντηση στην Προεδρία της Δημοκρατίας, λίγο πριν τέλος του 2018, λίγο πριν αρχίσει η μοιραία διαδρομή του τέλους του.
Δημήτρη, θα μου λείψει πολύ -ήδη μου λείπει- η παρουσία σου και, κυρίως, η αμέριστη συμπαράστασή σου και οι πολύτιμες συμβουλές σου ως προς την άσκηση των καθηκόντων μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, ιδίως αναφορικά με την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της αρραγούς ενότητας του Λαού μας και του Έθνους μας, σε κρίσιμους καιρούς και για την επίτευξη των Ιστορικών Εθνικών μας Στόχων.
Ο Δημήτρης Σιούφας θα ταφεί εδώ, στην Αθήνα. Όμως, είναι βέβαιο πως η ψυχή του θα πλανάται, μέσα στην αιωνιότητα, ελεύθερη, πάνω από τα βουνά του Ελληνόπυργου. Αλλά θα βρίσκεται πάντα και μαζί μας, για να μας στηρίζει, να μας εμπνέει και να μας διδάσκει.
Αιωνία του η Μνήμη.
