Τα σκάνδαλα και η κατάργηση του αυτοδιοίκητου των Δικαστηρίων


Του Ντίνου Χρ. Ρόβλια, Βουλευτή, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

 

«Το Υπουργείο Δικαιοσύνης πράγματι σκέφτεται σοβαρά ορισμένες παρεμβάσεις στα θέματα του αυτοδιοίκητου των Δικαστηρίων».

Τάδε έφη ο κ. Υπουργός επί της δικαιοσύνης στη Βουλή, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση του ΠΑΣΟΚ.

Πρόκειται για κυνική ομολογία μιας ακόμη προγραμματισμένης και απολύτως απαράδεκτης παρέμβασης της κυβέρνησης στο χώρο της δικαιοσύνης.

Το αυτοδιοίκητο των Δικαστηρίων έχει δοκιμαστεί και ωριμάσει, πλέον, ως θεσμός δημοκρατικός που ενισχύει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Είναι ένα από τα ελάχιστα βήματα που έχει αποτολμήσει ο νομοθέτης προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής ενίσχυσης της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης από τον στενό εναγκαλισμό της εκτελεστικής εξουσίας.

Τώρα που ο θεσμός του αυτοδιοίκητου ωρίμασε και που δείχνει διαδρομές ενδεχομένως και για την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης, τώρα είναι που η συντηρητική κυβέρνηση Καραμανλή, η κυβέρνηση της συγκάλυψης των σκανδάλων θυμήθηκε να καταργήσει το αυτοδιοίκητο. Οποία σύμπτωση (!) και γιατί άραγε;

Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου των Δικαστηρίων συνδέεται απολύτως αφενός μεν με τις έρευνες για τα σκάνδαλα που έχουν αποκαλυφθεί και για άλλα που πιθανόν επέρχονται, αφετέρου δε με την καλοσχεδιασμένη και ταυτόχρονα χονδροειδή επιχείρηση ελέγχου της δικαιοσύνης από την πλευρά της Ν.Δ.

Η κυβέρνηση Καραμανλή αφαιρεί και το τελευταίο φύλλο συκής. Παρουσιάζεται στη Βουλή, μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης και ανερυθρίαστα ομολογεί: Ναι, θα καταργήσω το αυτοδιοίκητο των Δικαστηρίων. Δηλαδή, λέει η κυβέρνηση, ναι θα ολοκληρώσω τον έλεγχο που ασκώ στη δικαιοσύνη για να «έχω το κεφάλι μου ήσυχο» ότι δεν θα ξεφύγει εκτός ελέγχου μου κανένα σκάνδαλο, ώστε να μην αρχίσουν οι δικαστικές αποκαλύψεις σε βάρος της Ν.Δ. Έτσι η κυβέρνηση φροντίζει να αναθέτει σε άλλους τη «βρώμικη δουλειά» του καθαρισμού ή μάλλον της απόκρυψης της κόπρου των σκανδάλων της.

Οι φράσεις «έλλειψη σεβασμού της κυβέρνησης προς την δικαιοσύνη» όπως και «διαρκής και συστηματική διαδικασία ελέγχου της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση» είναι προφανώς ανεπαρκείς για να περιγράψουν αυτό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια: μια στυγνή διαδικασία ουσιαστικής κατάργησης του θεσμού της διάκρισης των εξουσιών. Ένα τμήμα αυτής της πορείας της κυβέρνησης είναι η κατάργηση του αυτοδιοίκητου των Δικαστηρίων. Η κυβέρνηση Καραμανλή έχει κάνει την πολιτική της επιλογή που είναι η κατάργηση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, στην πράξη και στην ουσία, με στόχο ευτελή: το κομματικό όφελος. Βρίσκει σύμμαχό της μια μικρή ομάδα δικαστικών λειτουργών. Βρίσκει απέναντί της τον πολιτικό κόσμο που σέβεται την δικαιοσύνη και βεβαίως τη νομική κοινότητα. Αυτή η μάχη δεν πρέπει να χαθεί. Είναι μάχη για τη δημοκρατία.

δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία της 11-7-2008

Προηγούμενο άρθρο Η εκπαίδευση ξένων επιστημόνων στην Ελλάδα αποτελεί καινοτομία
Επόμενο άρθρο «Το Φιόρο του Λεβάντε»