Ήταν δυο βασίλεια .Το ένα απέναντι απ το άλλο.
Στα δυο βασίλεια στις πιο περίοπτες θέσεις τους είχαν χτισμένα τα κάστρα τους, δυο μεγάλες βασιλικές οικογένειες.
Ανάμεσά τους ζούσε ειρηνικά ο πιο ερωτικός ,ο πιο γλεντζέδικος λαός. Κάποιες φορές ζούσε δύσκολα. Τα κατάφερνε όμως σε όποια δυσκολία κι αν είχε
Οι άρχοντες των δυο αυτών βασιλείων είχαν κάνει μια συμφωνία.
Μια φορά να κυβερνάει το ένα βασίλειο και μια το άλλο.
Έτσι , τα χρόνια περνούσαν. Η εξουσία όμως γινόταν πιο γλυκιά για τον καθένα κι ο καθένας την ήθελε περισσότερο. Σαν το δάχτυλο στο μέλι ,που, αν το βάλεις μια φορά και το γλύψεις ,δύσκολα ξεκολλάς .Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να ξεφύγουν από τους αρχικούς τους στόχους που ήταν, η όσο το δυνατόν, καλύτερη ευημερία του λαού,ο οποίος λαός τους ζούσε ,αλλά δυστυχώς,ζούσε ανάμεσά τους. Μεγάλη ατυχία.
Έτσι άρχισαν οι «πολιτικές» εχθροπραξίες μεταξύ τους οι οποίες όμως επεκτάθηκαν και σε αυτόν, τον ερωτικό, γλεντζέδικο, πολυμήχανο και ευρεσιτέχνη λαό,όσπου, ο “σοφότερος”, τους πρότεινε, ο ίδιος ο λαός να αποφασίζει ποιον θα θέλει να τον κυβερνήσει.Τι να κάνουν κι αυτοί ,δέχτηκαν να γίνει έτσι.
Ο καλύτερος λοιπον, ο δικαιότερος, ο αποφασιστικότερος… Τα χρόνια περνούσαν.
Αντί τα πράγματα για τον λαό ,να πάνε προς το καλύτερο, δυστυχώς πήγαιναν προς το χειρότερο.
Οι δυο άρχοντες αργότερα, μετά από χρόνια, κουρασμένοι και γερασμένοι,και λόγω του προερχόμενου αποχαιρετισμού τους ,των εγκοσμίων, παρέδωσαν τα.. δαχτυλίδια της εξουσίας, στον πρωτότοκο γιο του ο ένας και στον πρωτότοκο γιο του αδερφού του ο άλλος, μιας και δεν είχε παιδιά. .Τα παιδιά των δαχτυλιδιών,πλέον, τα κρατούσαν σφιχτά στα ιδρωμένα χέρια τους ,όχι από την “δουλειά” μα από την αγωνία, μήπως τα χάσουν, ή τους τα κλέψουν. Τι μαρτύριο κι αυτό!!
Έτσι, άρχισε η αναμέτρηση των παιδιών των δαχτυλιδιών, για το ποιός θα κυβερνούσε τον λαό.
Αυτοί όμως συμφώνησαν να φτιάξουν ένα άλλο κάστρο που να είναι δίπλα στον λαό,έτσι για τα μάτια,δήθεν πως θα βρίσκονταν δίπλα στον λαό .Και το έφτιαξαν δίνοντας του ελπίδες πως θα πορεύονταν μαζί τους .Και στις χαρές μα και στις λύπες του.
Πρώτος ο.. ανηψιός,ο πιο πονηρός , αφού ξεγέλασε τον λαό, αυτός με την σειρά του ,του έδωσε την εντολή να τον κυβερνήσει. Αποτέλεσμα ,ο λαός να δουλεύει περισσότερο, να μην σκέφτεται, να μην χαίρεται, να μην ερωτεύεται,να μην γλεντάει όπως παλιά, και ο άρχοντας,ο ανηψιός του δαχτυλιδιού, να τους ξεχάσει και να ξεχαστεί στο γυάλινο πλέον ,κάστρο του ./Έτσι το μετέτρεψε/.
Τα πράγματα χειροτέρεψαν και αφού ο ανηψιός του δαχτυλιδιού έβλεπε πως ο λαός θα τον κυνηγούσε, (ακόμη και ως σήμερα ),άρχισε να τα.. “μαζεύει” .Νύχτα. Μαύρα μεσάνυχτα έστειλε μαντατοφόρο στο απέναντι βασίλειο,πριν φύγει και για όσο προλάβαινε, το βασίλειο που ο γιος του δαχτυλιδιού, περίμενε χρόόόνια να έρθει και η δική του η σειρά να κυβερνήσει ετούτον το λαό. Να έρθει με την άμαξα και τα δεκατέσσερα άλογα της και τους 14 συμβούλους του,όσο πιο γρήγορα μπορούσε και απο τον δρόμο που ήξερε μόνον αυτός,τον σύντομο, να του πει τα μυστικά της εξουσίας και τους “τρόπους” που θα έβγαζε αυτόν τον λαό από την δύσκολη θέση. (Ας το πιστέψουμε).Δεν πρόλαβε όμως.Τα πράγματα είχαν δυσκολέψει ασφυκτικά.Κι έφυγε.
Μέσα στον πανικό του φευγιού όμως, έχασε το δαχτυλίδι και ούτε γύρισε να το ψάξει. Το έργο του ..ψαξίματος το ανέλαβαν οι 4 βοηθοί του. Ο “Ατσαλάκωτος ή ασκόνιστος” .Ο “καθαρόαιμος ή αλλιώς αϊτός”. Η “κόρη του γκαντέμη”. Και ο.. “φακίρης,που μια τον έβλεπες,μια εξαφανίζονταν και ξαφνικά,τσουπ,ξαναενμφανίζονταν” . Ακόμη ψάχνουν .Σε λίγες μέρες λέει, θα το βρει κάποιος .Ο ατσαλάκωτος πάντως σίγουρα όχι. Σιγά μην τσαλακωθεί. Ας το κάνει, ας τσαλακωθεί κανένας άλλος, σκέφτηκε κι εγώ, θα κάνω πως τον βοηθάω.
Όσο για τον νέο άρχοντα ,τον γιο του δαχτυλιδιού, γεμάτος ενθουσιασμό,απο την απροσμενη εξέλιξη των παραγμάτων, κάλεσε τους 14 συμβούλους του,εδωσε εντολή να ετοιμάσουν την άμαξα με τα 14 άλογα και ξεκίνησε γεμάτος χαρά και ανυπομονηισία να φτάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο νέο βασιλικό παλάτι.Στον δρόμο που τους υπέδειξε όμως ο μαντατοφόρος δεν γνώριζαν τι τους περίμενε.Η άμαξα σε κάποιο σημείο, κόλλησε βαθιά στην λάσπη. Τ άλογα παρ ότι και ξεκούραστα, ακόμη ζορίζονται για να ..ξεκολλήσουν. Όλοι τους μέσα σ αυτή ,άρχοντας και βοηθοί, περιμένουν τα. .ξωτικά τους μάγους με τα μαγικά τους να τους βοηθήσουν, να ξεκολλήσουν. Αν δεν κατεβείς ,αν δεν σπρώξεις και συ ,αν δεν λερωθείς μην περιμενεις μαγικά και ξωτικά .Εκεί θα μείνεις χωμένος και κολλημένος στην ..λάσπη Τα νέα, τα μαντάτα, τα έμαθε πάλι τελευταίος ο λαός Κι έτρεξε πάλι να τους βοηθήσει
Γιατί πολύ απλά. Μπορεί εκείνοι να έχουν ένα κάστρο ή ένα χαμένο ,ή φορεμένο δαχτυλίδι της εξουσίας, μα ο λαός έχει όλα τα υπόλοιπα
