Μπορεί τις 2 τελευταίες μέρες η κατάσταση με τα κρούσματα του κορονοϊού στην Καρδίτσα να βελτιώθηκε, η έξαρση όμως που σημειώθηκε το προηγούμενο χρονικό διάστημα δεν αφήνει περιθώριο για εφησυχασμό. Η Καρδίτσα αποτελεί πλέον μια από τις περιοχές της χώρας με τα περισσότερα κρούσματα, πάντα σε σχέση με τον πληθυσμό μας, σε αντίθεση με την επί πολλούς μήνες μηδενική εμφάνιση κρουσμάτων στην περιοχή μας.
Είναι συνεπώς επιτακτική η ανάγκη, πέρα από την ατομική ευθύνη που είναι που είναι ιδιαίτερα σημαντική, να υπάρχει καθημερινή μέριμνα από τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής μας καθώς το πρόβλημα όχι απλά είναι “στην πόρτα μας” αλλά “μπήκε ήδη μέσα στο σπίτι μας”. Η Δημοτική αρχή και σε αυτό το θέμα έχει πάρει ελάχιστες πρωτοβουλίες. Σα να αφήνει όλον αυτό τον καιρό τα πράγματα στον αυτόματο πιλότο. Θα πει κάποιος και τι θα μπορούσε να κάνει; Η απάντηση είναι, πολλά.
Πέραν των συνεχών ενημερωτικών παρεμβάσεων που πρέπει να γίνονται με στόχο την μείωση της διάδοσης του ιού μπορούν να ληφθούν και που ακολουθεί κάποιες πρωτοβουλίες που να συμβάλλουν στη μείωση της διάδοσης του ιού.
- Δωρεάν χορήγηση επαναχρησιμοποιούμενων μασκών σε απόρους, εγγεγραμμένους στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Οι άποροι για οικονομικούς λόγους, είτε δεν φοράνε είτε χρησιμοποιούν πολλές φορές τη μάσκα μιας χρήσης με αποτέλεσμα να θέτουν σε κίνδυνο τους εαυτούς τους και τους συναλλασσόμενους.
- Καθημερινός έλεγχος συνωστισμού πρώτα απ όλα στους δημόσιους χώρους, κεντρικά πάρκα και πλατείες καθώς και της τήρησης αποστάσεων σε καταστήματα εστίασης και αναψυχής. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι η επιβολή προστίμων αλλά η αποφυγή μετάδοσης του ιού.
- Συνεχής έλεγχος συνωστισμού στην λαϊκή αγορά της Τετάρτης ακόμα και τη με χρήση «ντουντούκας» όταν κρίνεται απαραίτητη, ώστε από σχετική απόσταση να ενημερώνεται το κοινό όταν δημιουργείται συνωστισμός. Επίσης μεγαλύτερη προβολή των λαϊκών της Δευτέρας και του Σαββάτου ώστε να διαμοιράζονται οι πολίτες και να αποφεύγεται ο συνωστισμός.
- Συνεννόηση με την Μητρόπολη και διάθεση κάθε Κυριακή ενός Δημοτικού αστυνόμου σε κάθε ναό της πόλης ώστε, μέσω της ενημέρωσης και της νουθεσίας, να τηρείται ο μέγιστος αριθμός εισερχομένων και η χρήση μάσκας.
Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι οι όποιες πρωτοβουλίες θα έχουν ως γνώμονα την προστασία των δημοτών αλλά και των επιχειρήσεων καθώς η μη τήρηση των κανόνων σημαίνει αυξημένα κρούσματα, άρα μεγαλύτεροι περιορισμοί στο μέλλον για όλους και κυρίως απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Η δημοτική αρχή όμως προσκολλημένη στο δόγμα “δεν ενοχλώ κανέναν”, “δεν δυσαρεστώ κανέναν, άρα δεν κάνω τίποτα” επιλέγει ουδέτερες δράσεις αμφιβόλου αποτελεσματικότητας όπως το πλύσιμο των δρόμων ενώ η κύρια πηγή μετάδοσης είναι ο συγχρωτισμός και καθίσταται εν τέλει η ίδια επικίνδυνη για τον τόπο μέσω της απουσίας της.
Γράφει η Σωτηρία Μπακαλάκου
