Συμπολίτισσες, συμπολίτες
Στις προηγούμενες εκλογές χιλιάδες ψηφοφόροι που καμία ιδεολογική σχέση δεν είχαν με τον ΣΥΡΙΖΑ -ανάμεσά τους και αρκετοί κεντροδεξιοί- οργισμένοι από την πολιτική του πολυετούς μνημονίου, στήριξαν το κόμμα που υποσχόταν ότι μόλις γίνει κυβέρνηση, τίποτα την επομένη δεν θα είναι ίδιο. Η Ελλάδα θα μπει στη λεωφόρο της ανάπτυξης, τα μνημόνια τέλος, στην τρόικα απαγορευτικό . Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για την επιλογή τους, καθώς το θυμικό επικράτησε της λογικής υπό την πίεση της δυσαρέσκειας από τη μία και τις σειρήνες του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη να ζητούν την ψήφο υποσχόμενες το όγδοο θαύμα με λύση για όλους και για όλα. Αύριο όμως δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η λογική πρέπει να κυριαρχήσει γιατί οι μάγοι με τα δώρα του αποδείχτηκαν κομπογιαννίτες με ματζούνια, φέρνοντας την Ελλάδα στα όρια της καταστροφής. Τώρα όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουν μπροστά τους ολόκληρη και πεντακάθαρη την πολιτική εικόνα. Μπορούν να δουν, να κρίνουν, να συγκρίνουν και να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας από τα μετρήσιμα αποτελέσματα και όχι από τις ανέξοδες υποσχέσεις. Από το <<ΣΥΡΙΖΑ και μνημόνιο είναι ασύμβατες έννοιες>> περάσαμε μετά από 7 μήνες σκληρής!… υποτίθεται διαπραγμάτευσης στο τρίτο μνημόνιο που προβλέπει αύξηση στη φορολογία φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, στους αγρότες και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Η χώρα βρέθηκε στα όρια της εξόδου από την Ευρώπη, στις κλειστές τράπεζες και τα capital controls με την οικονομία να ξαναμπαίνει σε ύφεση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σε επτά μήνες τα πράγματα έγιναν χειρότερα στην Παιδεία, την Υγεία, την Ασφάλεια, το Μεταναστευτικό. Είναι βέβαιο ότι αυτή η κυβέρνηση ήταν η χειρότερη της μεταπολίτευσης.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αναγνωρίζει πλέον ότι η ψήφος αγανάκτησης όχι μόνο δεν έλυσε κάποιο πρόβλημα, αλλά τα πολλαπλασίασε. Αύριο πάμε στις κάλπες να γυρίσουμε την πλάτη στο «παραεμπόριο» της ελπίδας, στους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς ανάμεσα στο παλιό και το νέο. Την Δευτέρα στις 21 Σεπτεμβρίου έχουμε υποχρέωση στις επόμενες γενιές να διαμορφώσουμε ένα πολιτικό τοπίο που θα μας βγάλει από τη δίνη της κρίσης.
