Σε προχθεσινή σωστή ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ αναφέρει σε κάποιο σημείο προς το τέλος ότι οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι – μεταξύ άλλων – δε θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα κατά τη λήψη των αποσπάσεων. Δε θα πρέπει να υπάρχουν «κατά προτεραιότητα» πίνακες. Όλοι οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν προβλήματα και πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Αυτό φυσικά είναι πολύ σωστό. Το Υπουργείο Παιδείας δεν πρέπει να κάνει διαχωρισμούς. Πρέπει απλά να εφαρμόζει τη νομοθεσία, η οποία όπως θα δείτε σε κανένα σημείο δεν αναφέρει τη δημιουργία πίνακα «κατά προτεραιότητα». Στο άρθρο 93 ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης) ορίζεται ότι:
«Δημόσιοι υπάλληλοι και υπάλληλοι των φορέων του δημόσιου τομέα με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και εάν υπηρετούν, εκλεγόμενοι δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, καθώς και πρόεδροι δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων ή εκπρόσωποι τοπικών κοινοτήτων, διαρκούσης της θητείας τους, δεν μετατίθενται ούτε αποσπώνται εκτός των διοικητικών ορίων του δήμου στον οποίο έχουν εκλεγεί. Οι υπάλληλοι αυτοί, εφόσον υπηρετούν στα διοικητικά όρια άλλου δήμου μετά από αίτηση τους μετατίθενται ή αποσπώνται εκεί όπου έχουν εκλεγεί. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αντίστοιχη υπηρεσία ή θέση, μετατίθενται ή αποσπώνται στην πλησιέστερη υπηρεσία προς το δήμο όπου εξελέγησαν»
Ο νομοθέτης δεν αναφέρει πουθενά ούτε «κατά προτεραιότητα» πίνακες, ούτε τίποτε άλλο που να φέρνει τους συναδέλφους σε αντιπαράθεση. Η νομοθεσία αφορά στην τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι στην Εκπαίδευση. Το Υπουργείο Παιδείας όμως δε θέλει να εφαρμόσει το νόμο. Δεν του αρέσει. Αυτό καθίσταται σαφές από τη στιγμή που στις πρώτες αποσπάσεις ενώ φροντίζει για την τακτοποίηση των ημετέρων αρνείται τη χορήγηση της απόσπασης στις περιπτώσεις τις οποίες προστάζει ο νόμος. Η τακτοποίηση των αρεστών υπεράνω του νόμου, ως συνήθως σε αυτή την έρμη χώρα. Οι αποφάσεις του πρώτου κύκλου των αποσπάσεων του Υπουργείου Παιδείας τα δυο τελευταία χρόνια είναι καταφανέστατα παράνομες εφόσον δεν υπακούουν στις κείμενες διατάξεις.
Εξάλλου το συγκεκριμένο Υπουργείο δε σέβεται παραδοσιακά ούτε τα πολιτικά δικαιώματα των υπαλλήλων του, ούτε τη δημοκρατική βούληση των τοπικών κοινωνιών. Η νομολογία δείχνει πολλές περιπτώσεις εκπαιδευτικών που ανέτρεψαν αποφάσεις του Υπουργείου στα Διοικητικά Εφετεία. Για να μην εφαρμόσει το νόμο μάλιστα επινόησε το εξής κόλπο. Δημιούργησε δύο πίνακες. Έναν «κανονικό» και έναν «κατά προτεραιότητα». Τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στην παραπάνω διάταξη του νόμου, καθώς και σε μερικές άλλες για τις οποίες δεν είμαι αρμόδιος να αναλύσω, τις τοποθετεί στον «κατά προτεραιότητα» πίνακα. Τις υπόλοιπες στον «κανονικό».
Αντιλαμβανόμαστε τώρα το γιατί. Στοχοποιεί έτσι όσους εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου και τους δείχνει στους υπόλοιπους συναδέλφους ως προνομιούχους. Δημοσιεύει τους δύο πίνακες και λέει σε όσους δεν πήραν απόσπαση: Βλέπεις κυρία μου από τη Λάρισα που σε στέλνω στη Λέσβο με τρία παιδιά και 800 ευρώ; Για το ότι δεν πήρες απόσπαση ευθύνεται ο δημοτικός σύμβουλος της Λάρισας που είναι δάσκαλος! Αν τον καταψηφίσεις την επόμενη φορά ίσως έχεις ελπίδα κι εσύ! Η δημιουργία του «κατά προτεραιότητα» πίνακα δεν πηγάζει ούτε από τη νομοθεσία ούτε από τις ανάγκες της υπηρεσίας αλλά από τον απαξιωτικό τρόπο αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών από πλευράς Υπουργείου Παιδείας. Πρέπει πράγματι να καταργηθεί.
Το Υπουργείο Παιδείας αντί να εφαρμόσει τη ρητή νομοθεσία προτιμά για μια ακόμη φορά να βάλει τον κλάδο να αλληλοφαγωθεί ορθώνοντας φράχτες μεταξύ των εκπαιδευτικών ώστε να επιδιώξει την κατάργηση όχι απλά ενός δικαιώματος κάθε υπαλλήλου αλλά του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για τους εκπαιδευτικούς. Στο παιχνίδι της ενεργοποίησης των ευαίσθητων αντανακλαστικών των εκπαιδευτικών και της διασποράς του κοινωνικού αυτοματισμού το Υπουργείο Παιδείας απέχει έτη φωτός από τα υπόλοιπα Υπουργεία που πολύ απλά εφαρμόζουν το νόμο. Με καμάρι μάλιστα επειδή εκπρόσωποι του επαγγελματικού κλάδου αποκτούν λόγο στα κοινά, ενώ στο δικό μας κλάδο το Υπουργείο μας θέτει σε αντιπαράθεση. Αιρετός του ΚΥΣΔΕ μου έχει πει πως αν εφαρμοστεί ο νόμος θα αδικηθεί συνάδελφος! Επομένως δε θα τον εφαρμόσει με τη «μαγκιά» του. Και ψήφιζε στο ΚΥΣΔΕ ενάντια στο νόμο με καμάρι. Όταν του επεσήμανα την παράβαση καθήκοντος με δόλο με έβρισε. Καλά με έκανε αφού αντί να βρίσκεται τουλάχιστον σε διαθεσιμότητα για παράβαση καθήκοντος εμείς τον ψηφίζαμε για να μας εκπροσωπεί. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το Υπουργείο διοικείται. Αυτό πρέπει να καταδικάσει η ΕΛΜΕ και όχι τους ελάχιστους εκπαιδευτικούς που μπορούνε να αποτελέσουνε ακόμη και τη φωνή της μέσα στα Δημοτικά Συμβούλια.
Ποια είναι λοιπόν η αδυναμία της ανακοίνωσης της ΕΛΜΕ; Έστω ότι το Υπουργείο Παιδείας υιοθετεί την πρότασή της. Οι αιρετοί εκπαιδευτικοί τότε ενώ είναι δημόσιοι υπάλληλοι θα χάσουνε το δικαίωμα της απόσπασης. Ένα ακόμη αυτονόητο δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων θα έχει αφαιρεθεί άκοπα από το Υπουργείο Παιδείας με δική μας πρωτοβουλία. Κάθε δημόσιος υπάλληλος της Αυτοδιοίκησης θα δικαιούται απόσπασης εκτός αν είναι εκπαιδευτικός! Αποτελούμε που αποτελούμε τον πάτο του δημοσίου, δε χρειαζόμαστε και άλλα προς τα κάτω βήματα.
Την παραπάνω παρατήρηση δημοσιεύω μόνο για να συμβάλλω στην πρόταση της ΕΛΜΕ και όχι φυσικά για κανέναν άλλο λόγο. Η σημερινή διοίκηση αποτελεί μια διοίκηση με προοδευτικό χαρακτήρα και όρεξη για έργο. Και φυσικά πρέπει να στηριχθεί. Για αυτό θα ήθελα να μελετήσει το θέμα ώστε να διαπιστώσει ότι το πνεύμα του νομοθέτη είναι σωστό, η εφαρμογή του από το Υπουργείο Παιδείας είναι απαράδεκτη και διχαστική. Και ως εκπαιδευτικοί πρέπει κάποτε να απαιτήσουμε να σταματήσει εδώ η κατασυκοφάντηση του κλάδου μας από το ίδιο το Υπουργείο, η οποία μάλιστα είναι διαχρονική και ανεξάρτητη των ηγεσιών, είτε αφορά στο ωράριό μας είτε στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις μας. Ας μην υιοθετούμε λοιπόν άθελα τις μεθόδους του.
Συναδελφικά
Γιάννης Γεννάδιος
