Η Κινηματογραφική Λέσχη Καρδίτσας συνεχίζει τις εβδομαδιαίες προβολές της με την γαλλική ταινία «Ο Τρελός Πιερό» του Ζαν- Λικ Γκοντάρ. Γαλλία, 1965. Εγχρωμη. Σκηνοθεσία-σενάριο: Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Ηθοποιοί: Ζαν-Πολ Μπελμοντό, Αννα Καρίνα, Γκρατσιέλα Γκαλβάνι, Σάμιουελ Φούλερ. 110′. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί τη Τρίτη 18/10, στις 9.30 μ.μ. στο Παυσίλυπο με εισιτήριο 5 ευρώ και 3 ευρώ για τα μέλη της λέσχης.
Υπόθεση: Εδώ και μερικά χρόνια, ο Φερντινάν βρίσκεται εγκλωβισμένος σε έναν γάμο που τον βοήθησε στην κοινωνική του ανέλιξη, αλλά τον έχει βυθίσει στην ανία. Η τυχαία συνάντησή του με τη Μαριάν Ρενουάρ, έναν παλιό του έρωτα, είναι η αφορμή που έψαχνε για να τα τινάξει όλα στον αέρα και να αποδράσει μαζί της προς άγνωστη κατεύθυνση. Αφού σβήσουν τα ίχνη τους και απομονωθούν σαν σύγχρονοι ναυαγοί θα εξασφαλίσουν τα προς το ζην με τα πιο απίθανα κόλπα φτάνοντας μέχρι τον γαλλικό νότο. Εκεί όπου θα γίνει το οριστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Σε επανέκδοση. Με λαμπρές κόπιες.
Η δέκατη αυτή ταινία του Γλοντάρ τοποθετείται ανάμεσα σε δυο μεγάλες κοινωνικές εκρήξεις, το Νέο Κύμα στο σινεμά και τον Μάη του ’68, και με αντίστοιχο τρόπο η ουσία της βρίσκεται στον αόρατο χώρο ανάμεσα στους δυο αναχωρητές χαρακτήρες που δυναμιτίζουν τη ζωή τους αναζητώντας έναν έρωτα πολύ κοντά στον θάνατο, με σκοπό να βρουν το νόημα – που δεν θα το βρουν, αλλά εκεί είναι το θέμα! Ανακατασκευάζοντας τους κώδικες του αμερικανικού και του γαλλικού σινεμά, ο Γκοντάρ έκανε μια σατιρική, φυσικά πολιτική κωμωδία, που αμφισβητεί με τη σκέψη της και τη ματιά της όχι μόνο τη σύμβαση και τη συνέπεια, αλλά τους θεσμούς και τις τάξεις (κατά τον Γκοντάρ, η Ζωή και η Τέχνη είναι δυο αξεδιάλυτα υλικά που αγαπιούνται σαν παθιασμένοι εχθροί).
Με σύμμαχους δυο όμορφους ηθοποιούς που, ώ τού παραδόξου, αυτοσχεδιάζουν δημιουργικά, ενώ ταυτόχρονα κρέμονται από τα χέρια του αφέντη σκηνοθέτη που είναι ο μόνος που ελέγχει το αποτέλεσμα αλλά και το πνεύμα της ταινίας, ο Γκοντάρ δεν αφήνει τον θεατή να βαρεθεί, βοηθώντας τον να κατρακυλήσει σε απροσδόκητα περιστατικά, συναντήσεις, λογύδρια, περιπλανήσεις, καυγάδες, αίματα, γέλια και κλάματα. Κι όλα αυτά με τον απαραίτητο επιδειξιομανή στόμφο, το αναπόφευκτο γκονταρικό συντακτικό, αλλά και τρυφερότητα, φρεσκάδα, τρέλα που κυμαίνεται από γκανγκστερικό μέχρι μιούζικαλ, πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, μέχρι την ανατίναξη της μπουχτισμένης, συγχυσμένης κεφαλής του έρημου Πιερό.
