Η έντονη γεωργική δραστηριότητα στον θεσσαλικό κάμπο οδηγεί σε επιβάρυνση των φυσικών υδάτινων πόρων της περιοχής με γεωργικά φάρμακα και λιπάσματα. Η εκτεταμένη παρουσία υψηλών συγκεντρώσεων γεωργικών φαρμάκων στα νερά επιφανειακών υδατικών συστημάτων της Θεσσαλίας όπως ο ποταμός Πηνειός, έχει διαπιστωθεί από μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία έτη στην περιοχή.
Για τον περιορισμό της σημειακής ρύπανσης των φυσικών υδάτινων πόρων με γεωργικά φάρμακα από σημειακές εισροές έχουν αναπτυχθεί συστήματα που ονομάστηκαν βιοκλίνες (biobeds). Αποτελούν απλά και χαμηλού κόστους συστήματα, τα οποία στην απλούστερη μορφή τους είναι ορύγματα βάθους ως 1 m και επιφάνειας που ποικίλει (10-35 m2) και τα οποία πληρούνται με οργανικά βιομίγματα που αποτελούνται από άχυρο – έδαφος – κομποστοποιημένα αγροτικά υλικά σε αναλογίες που ποικίλουν. Τα βιομίγματα αυτά ευνοούν την ταχύτατη μικροβιακή διάσπαση και κατακράτηση των γεωργικών φαρμάκων περιορίζοντας έτσι την περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας πρωτοπορώντας στήριξε την κατασκευή της πρώτης πειραματικής βιοκλίνης στην Ελλάδα, σε συνεργασία με το τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Δημήτρη Καρπούζα , ο οποίος είναι υπεύθυνος για την δημιουργία της βιοκλίνης.
Η βιοκλίνη έχει στηθεί και λειτουργεί στο τμήμα Βιοχημείας και είναι διαθέσιμη σε όλους τους δημάρχους της Θεσσαλίας για να ενημερωθούν για τη λειτουργία της και φυσικά να παρακινηθούν για να δημιουργήσουν στην περιοχή τους αντίστοιχες εγκαταστάσεις. Το κόστος της κατασκευής και της λειτουργίας είναι ιδιαίτερα χαμηλό.
Η πρόταση για την δημιουργία της πρώτης βιοκλίνης εγινε από την παράταξη «Μένουμε Θεσσαλία» του Δημήτρη Κουρέτα, πριν ορισμένους μήνες. Στο συνολικό κόστος συνέβαλε ακόμη ο Δήμος Λαρισαίων καθώς και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
