Η συνέχιση της αντεργατικής επίθεσης, κυβέρνησης, εργοδοσίας, δημιουργεί την ανάγκη να υπάρξει αγωνιστική δράση του εργατικού κινήματος με απεργίες και κάθε άλλη μορφή, διεκδικώντας την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών και όχι του κεφαλαίου. Με βάση αυτή την κατάσταση, η ΔΑΣ ,η παράταξη που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ , είχε Βάλη αίτημα για απεργία για της 8 Νοέμβρη σε προηγούμενη συνεδρίαση του ΕΚ Καρδίτσας. Και ενώ είχαν ήδη πάρει απόφαση άλλα 17 Ε.Κ, 9 Ομοσπονδίες και εκατοντάδες πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία, με δεδομένο ότι η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ είχε απορρίψει την πρόταση για απεργία, γιατί δεν θέλει να αναπτυχθεί ουσιαστικά αγώνας απέναντι σ’ αυτήν συνεχιζόμενη αντεργατική επίθεση, αλλά να προσαρμοστεί η εργατική τάξη στην άθλια ζωή που της επέβαλαν.
Ωστόσο η δημιουργία αυτού του μεγάλου απεργιακού μετώπου, με αποφάσεις 19 Ε.Κ, 8 Ομοσπονδιών και 250 περίπου σωματείων, ανάγκασε στην κυριολεξία την πλειοψηφία της διοίκησης ΓΣΕΕ σε μία συνεδρίαση «μνημείο εργατοπατερισμού», να πάρει απόφαση για απεργία στις 28/11, όχι γιατί την ήθελε, αλλά για να διασπάσει το ενιαίο απεργιακό μέτωπο και να την υπονομεύσει, αφού οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ, έλεγαν ταυτόχρονα ότι η απεργία έφαγε τα ψωμιά της και πριν λίγες μέρες στην συνεδρίαση της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ, είχαν από κοινού απορρίψει την πρόταση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, αλλά αγνόησαν προκλητικά και το γεγονός ότι 27 Ε.Κ και Ομοσπονδίες και 250 περίπου σωματεία, είχαν ήδη αποφασίσει απεργία για 14/11.
Η πλειοψηφία της διοίκησης ΓΣΕΕ, σε συνεννόηση με την εργοδοσία, τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, ακριβώς, έκαναν και θα κάνουν μπροστά στην απεργία της 28/11 και στο μέλλον, ότι περνά από το χέρι τους, να εμποδίζουν να εμποδίζουν την οργάνωση και τους αγώνες της εργατικής τάξης, που εναντιώνονται στην εργοδοσία, τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και την Ε.Ε, που την υπηρετούν και διεκδικούν την ικανοποίηση των εργατικών αναγκών.
Καλούμε την εργατική τάξη του Νομού Καρδίτσας , να πάρει μαζικά μέρος στην απεργία και στην συγκέντρωση , με βάση τα παρακάτω βασικά αιτήματα:
Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου – Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους.
Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.
Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ, στο 80% του κατώτερου μισθού.
Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Να σταματήσουν οι διώξεις!
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή, να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι.
Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.
Καμία εμπιστοσύνη στους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές που υπονομεύουν κάθε προσπάθεια οργάνωσης και αγώνα των εργατοϋπαλλήλων, ακόμα και με την κήρυξη απεργίας που θέλουν να την εκφυλίσουν και όχι να πετύχει, όπως έκαναν και προηγούμενα. Να μην τους το επιτρέψουμε.
Η επιτυχία της απεργίας να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζόμενων και των σωματείων που σέβονται το ρόλο τους ως οργανώσεις πάλης των εργατών και όχι ως τσιράκια των εργοδοτών και της εκάστοτε κυβέρνησης. Να χτίσουμε ένα μεγάλο αγωνιστικό μέτωπο κόντρα σε κυβέρνηση – εργοδοσία, παρά τη βρώμικη προσπάθεια των ανθρώπων τους μέσα στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα.
Στ. Σαριδάκης: Να χτίσουμε ένα μεγάλο αγωνιστικό μέτωπο
