Ο Βουλευτής και π. Υφυπουργός Παιδείας, κ. Σπύρος Ταλιαδούρος, με ερώτηση που υπέβαλε στη Βουλή, μαζί με άλλους επτά Βουλευτές της Ν.Δ., στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, κ. Κ. Αρβανιτόπουλο, ζητά την τροποποίηση του Ν.2121/1993 για την πνευματική ιδιοκτησία και τον επανακαθορισμό των κριτηρίων για τη σύναψη σύμβασης των καταστηματαρχών με τις εταιρίες πνευματικών δικαιωμάτων.
Ειδικότερα η Ερώτηση του κ. Ταλιαδούρου έχει ως εξής:
Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ), λειτουργεί ως Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης με βάση τις διατάξεις του Νόμου 2121/1993. Σκοπός του Οργανισμού, σύμφωνα με το Νόμο και το καταστατικό του είναι η διαχείριση και προστασία δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, για όλα τα έργα που έχουν συνθέσει ή και συγγράψει κατά το παρελθόν και για όσα πρόκειται να συνθέσουν ή και να συγγράψουν στο μέλλον οι συμβαλλόμενοι με αυτόν δημιουργοί-δικαιούχοι μουσικών έργων.
Ωστόσο, έχουν παρατηρηθεί προβλήματα σε πολλούς ιδιοκτήτες καταστημάτων διασκέδασης και ψυχαγωγίας, καθώς, λόγω των ασαφειών του Νόμου 212/1993 η ΑΕΠΙ, από μόνη της προχώρησε στον ορισμό κλίμακας συντελεστών για τον καθορισμό ύψους εισφοράς που θα πρέπει να πληρώνει ο κάθε καταστηματάρχης, λαμβάνοντας υπόψη ως μοναδικό κριτήριο το εμβαδόν του καταστήματος και αγνοώντας πλήρως την τοποθεσία του. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να πληρώνει τον ίδιο συντελεστή ένα κατάστημα που βρίσκεται σε τουριστική περιοχή μ’ ένα κατάστημα επαρχιακής πόλης.
Επιπλέον, ο Νόμος 2121/1993 δεν παρέχει τη δυνατότητα άδειας για συγκεκριμένο είδος μουσικής. Ειδικότερα, είναι αδικία να μην υπάρχει διαχωρισμός ως προς το είδος της μουσικής που αναπαραγάγουν τα καταστήματα. Για παράδειγμα, ένας χρήστης μουσικής δεν μπορεί να πληρώνει την ίδια τιμή στον Δήμο για την έκδοση άδειας μουσικής, αναπαράγοντας στο μαγαζί του μόνο παραδοσιακά τραγούδια απ’ ότι ένας ιδιοκτήτης πολυτελούς κέντρου διασκέδασης, ο οποίος αναπαραγάγει και ελληνικές και ξένες μουσικές επιτυχίες.
Ακόμα, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων πληρώνουν εισφορά στην ΑΕΠΙ και για ελληνικά και για ξένα τραγούδια, χωρίς να γνωρίζουν πού διοχετεύονται τελικά οι συνδρομές τους, σε ποιες εταιρίες της ξένης μουσικής.
Επειδή, με την απροσδιόριστη πολιτική της ΑΕΠΙ και τις ασάφειες του Νόμου τίθεται το ζήτημα της ισονομίας και ισοπολιτείας των χρηστών μουσικής
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
- Εάν προτίθεστε προβείτε στη θέσπιση Νόμου ο οποίος θα καθορίζει τους βασικούς παράγοντες για τη σύναψη σύμβασης των καταστηματαρχών με εταιρίες πνευματικών δικαιωμάτων;
- Εάν σκοπεύετε να συνεργαστείτε από κοινού με το Υπουργείο Οικονομικών για τον καθορισμό του συντελεστή που θα επιβάλλεται ανά περιοχή και ανά κατάστημα, λαμβάνοντας υπόψη και άλλους παράγοντες πέρα από το εμβαδόν του καταστήματος;
- Εάν στις πρωτοβουλίες του Υπουργείου είναι η έκδοση εγκυκλίου η οποία θα ορίζει στους Δημάρχους νέο τρόπο έκδοσης αδειών, όπως για παράδειγμα να παρέχει στους χρήστες μουσικής τη δυνατότητα να εκδίδουν άδεια μόνο για παραδοσιακά τραγούδια και να χρεώνονται μόνο για την αναπαραγωγή αυτού του είδους μουσικής;
- Σε ποιες ξένες εταιρίες διοχετεύονται οι εισφορές των χρηστών μουσικής;»
