Είναι απορίας άξιο, πώς ορισμένοι πολιτικοί δεν εννοούν να καταλάβουν, ότι όλα στη ζωή και φυσικά στην πολιτική, έχουν ένα τέλος.
Φαίνεται ότι είναι τόσο γλυκαμένοι απ’ αυτήν, που δεν μπορούν με τίποτε να χωνέψουν, ότι κάποια στιγμή τα πάντα τελειώνουν. Πολύ περισσότερο όταν στη πολιτική σου πορεία φέρεσαι σαν ένας γνήσιος τζουμπές.
Στις τελευταίες εκλογές εμφανίσθηκε στα ξαφνικά στην πόλη μας ένα φάντασμα απ’ το παρελθόν, που απέφυγε να το δει το φως της πόλης, γιατί ήξερε τί το περίμενε. Έτσι κλείστηκε όλη μέρα μέσα στον μαύρο χώρο του, απ’ όπου βυσσοδομούσε κατ’ εκείνων που οριστικά το έκλεισαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και σήμερα το αφελές φάντασμα που πιστεύει ότι είναι έξυπνο, νομίζει ότι εκδικήθηκε και νοιώθει χαρούμενο. Δεν γνωρίζει την τύχη των φαντασμάτων; Προφανώς νομίζει ότι θα αντιμετωπισθεί όπως στο παρελθόν, που έκανε πάλι τα ίδια. Ας μη ξεχνά όμως, ότι υπάρχει και αγιασμός για τα φαντάσματα.
Και ας αντιληφθεί ότι και γι’ αυτά υπάρχει αμετάκλητο τέλος. Στο χέρι του είναι να είναι και ανώδυνο…
Παύλος Β. Σιούφας
Δικηγόρος
