Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί άμεσα να ιδρύσει πανεπιστημιακή αστυνομία. ΤαΥΠαιΘ και ΠροΠο εξήγγειλαν συγκεκριμένα τη σύσταση ειδικής Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (Ο.Π.Π.Ι.)—με αρμοδιότητες σύλληψης και προανάκρισης—η οποία θα υπάγεται άμεσα στην ΕΛ.ΑΣ. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί να επαναφέρει το κατάπτυστο καθεστώς που είχε στήσει η χούντα μέσα στα πανεπιστήμια με το «σπουδαστικό» της ασφάλειας και το σύστημα χαφιέδων που κινούνταν στις παρυφές του.
Εν μέσω πανδημίας, με τις κοινωνικές ανάγκες να επιτάσσουν τη γενναία ενίσχυση κρίσιμων δημόσιων τομέων (Υγεία, Επιθ. Εργασίας, Μεταφορές κ.ά.) , η κυβέρνηση προτάσσει μια επικίνδυνη και παρελκυστική νομοθετική πρωτοβουλία. Επιλέγει δε, για ακόμη μία φορά, να νομοθετήσει παρά τη ρητή διαφωνία πληθώρας θεσμικών φορέων (συλλόγων, σωματείων, ΓΣ τμημάτων, συγκλήτων, κ.ά.), υποτιμώντας κατάφορα την κοινωνία και τους φορείς της .
Παρά το γεγονός ότι, αποδεδειγμένα πια, το μόνο που πέτυχε η κατάργηση του ασύλου ήταν ο πολλαπλασιασμός των περιστατικών αστυνομικής αυθαιρεσίας, η κυβέρνηση επιχειρεί να εντάξει με επιτακτικό τρόπο και στα πανεπιστήμια το δόγμα του νόμου και της τάξης.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών το μόνο έργο που έχουν να καταθέσουν στην κοινωνία αναφορικά με τα Πανεπιστήμια είναι η εντεινόμενης μείωσης των διαθέσιμων πόρων, η αντικατάστασή τους με εταιρικά πακέτα ανταποδοτικών και εμπορευματοποιημένων προϊόντων έρευνας και γνώσης, η μείωση των οργανικών θέσεων σε διδάσκοντες, διοικητικό προσωπικό κτλ, η υποβάθμιση της φοιτητική μέριμνα κ.α. Παρ’όλα τα προαναφερθέντα πλήγματα, τα δημόσια πανεπιστήμια αποτελούν ακόμα και σήμερα το βασικό μέσω προσέγγισης ανώτατης μόρφωσης για χιλιάδες νεολαίους .
Είναι εμφανές πως προτεραιότητα για την κυβέρνηση δεν αποτελεί η ουσιαστική ενίσχυση των πανεπιστημίων. Αντιθέτως, η τριτοβάθμια έρχεται στο προσκήνιο μόνο ως πεδίο δοκιμής μέτρων επιτήρησης και ελέγχου, των δυνητικά απείθαρχων, αλλά και κοιτίδα επιχειρηματικότητας και εκμετάλλευσης τόσο των παραγωγών όσο και των προϊόντων της γνώσης και της έρευνας. Η κατεύθυνση για την πανεπιστημιακή αστυνομία δημιουργεί πολλούς κινδύνους για μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, μιας και αναπαράγει και εντείνει συντηρητικές ιδεοληψίες, επιδεικνύει δυσανεξία στο αγωνιστικό κεκτημένο των τελευταίων δεκαετιών και προδίδει παντελή άγνοια της εκπαιδευτικής πραγματικότητας.
Το νομοθέτημα στοχεύει στην περιστολή των θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων της συνάθροισης, της διαμαρτυρίας ακόμη και της ελευθερίας του λόγου, στον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κάθε προσπάθεια δημιουργίας μιας εικονικής πραγματικότητας αναπόφευκτα θα διαψευστεί από τις πραγματικότητες των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στα πανεπιστήμια.
Το περιφερειακό συμβούλιο Θεσσαλίας, στο οποίο συμμετέχουν και άνθρωποι που ήταν και είναι και σήμερα άνθρωποι της ακαδημαϊκής κοινότητας, καταδικάζει απερίφραστα την προσπάθεια της κυβέρνησης να νομοθετήσει πανεπιστημιακή αστυνομία. Δηλώνει την πλήρη αντίθεση του σε αυτές τις κατευθύνσεις και απαιτεί την άμεση απόσυρσή τους καθώς και την επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Τα πανεπιστήμια είναι χώρος ακαδημαϊκής, συλλογικής και κοινωνικής ελευθερίας. Για αυτή την κατάκτηση αγωνίστηκαν και αγωνίζονται χιλιάδες εργαζόμενοι και φοιτητές στο εσωτερικό τους. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα μετατρέψει σε φυλακές ανθρώπων, σκέψης και ιδεών.
