Ζείτε σε πολυκατοικία και σας ενοχλεί ο θόρυβος από το ξύλινο πάτωμα του γείτονα; Τότε, μάλλον, πρόκειται για παλιά κατασκευή, αφού μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες, η ηχομόνωση των πατωμάτων δεν είχε ιδιαίτερη βαρύτητα στην κατασκευή κατοικιών, με αποτέλεσμα τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι επισκέπτες να γίνονται δέκτες διαφόρων θορύβων, ενοχλητικών τις περισσότερες φορές.
Σήμερα, που τα δεδομένα έχουν αλλάξει, η κατασκευή δαπέδου πρέπει να προσαρμόζεται επιπλέον στις σύγχρονες ηχομονωτικές ανάγκες. Εκείνα τα χρόνια, το παραδοσιακό καρφωτό ξύλινο δάπεδο είχε το μονοπώλιο εφαρμογής στο παρελθόν, αλλά και σήμερα είναι ευρέως αποδεκτό και με μεγάλη αισθητική αξία.
Όμως, όπως σημειώνουν σε σχετική πρωτότυπη μελέτη επιστήμονες του ΤΕΙ Λάρισας- Παράρτημα Καρδίτσας, του Τμήματος Σχεδιασμού Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου, παρατηρήθηκε, ότι το συγκεκριμένο είδος πατώματος υστερεί ηχομονωτικά από τα υπόλοιπα, όταν έχει την απλούστερη δομή.
Αντίθετα, με τη χρήση αντικραδασμικών παρεμβυσμάτων και υλικών πλήρωσης των κενών, η ηχομονωτική του ικανότητα γίνεται άκρως ανταγωνιστική. Αντίστοιχα, το κολλητό συμπαγές ξύλινο δάπεδο εμφανίζει πολύ καλύτερες ηχομονωτικές ιδιότητες, κυρίως στο χώρο εφαρμογής όσο και στον υποκείμενο όροφο.
Το σύγχρονο laminate δάπεδο έχει πολύ χαμηλή απόδοση από άποψη ηχομόνωσης (ηχοαπορροφητικότητας) στο χώρο χρήσης του. Με τη χρήση, μάλιστα, κατάλληλων πλαστικών υποστρωμάτων κατά την τοποθέτηση, η ηχομόνωση του αυξάνεται σημαντικά στον υποκείμενο όροφο.
Γενικά, οι διαφορές μεταξύ των διαφόρων τύπων δαπέδων ήταν στατιστικά σημαντικές όσον αφορά τη διάδοση (απορρόφηση) του ήχου και αυτό είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να συνεκτιμάται κατά την επιλογή του ενός ή του άλλου τύπου ξύλινου δαπέδου, εξηγούν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι Μιχάλης Σκαρβέλης, Κώστας Τζιτζιρής και Ιωάννης Παπαδόπουλος.
Μάλιστα, για τη μελέτη της διάδοσης του κτυπογενούς θορύβου σε ξύλινα δάπεδα, έγινε μια συγκριτική μελέτη σε τέσσερις διαφορετικούς τύπους ξύλινων δαπέδων: απλό καρφωτό συμπαγές ξύλινο δάπεδο, συμπαγές ξύλινο δάπεδο με μονωτικά υλικά στο διάκενο, κολλητό συμπαγές ξύλινο δάπεδο και πολύστρωμο συνθετικό δάπεδο.
Η εικόνα στην Ελλάδα
Όπως αναφέρουν οι κ.κ. Σκαρβέλης, Τζιτζιρής και Παπαδόπουλος, στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει μια ικανή ετήσια παραγωγή συμπαγούς ξύλινου παρκέτου προοριζόμενου για καρφωτή τοποθέτηση, η οποία παλαιότερα ήταν της τάξεως των 48.000κμ.
Ακόμη και σήμερα καταναλώνονται σημαντικές ποσότητες, που εκτιμώμενες σε ετήσια βάση έφθαναν ή και ξεπερνούσαν τα2.000.000 m2, πριν από την οικονομική κρίση, η οποία έπληξε αναμφίβολα και τον κατασκευαστικό τομέα.
Από την ποσότητα αυτή, περίπου το 80% ήταν συμπαγές ξύλινο καρφωτό δάπεδο, ωστόσο οι προτιμήσεις του καταναλωτικού κοινού έχουν διαφοροποιηθεί σχετικά και έχει αυξηθεί η κατανάλωση του πολύστρωμου συνθετικού δαπέδου (laminate), αλλά και η κατανάλωση πολύστρωμου δαπέδου από συμπαγές ξύλο και η κατανάλωση δαπέδου από συμπαγές ξύλο που τοποθετείται κολλητά σε δάπεδο από σκυρόδεμα είτε σε υφιστάμενο παλαιότερο δάπεδο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η τοποθέτηση ξύλινου δαπέδου έχει ορισμένα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα έναντι των ανταγωνιστικών του υλικών (μάρμαρο, κεραμικά πλακίδια, μοκέτες, πλαστικά δάπεδα κλπ.).
Τα βασικότερα πλεονεκτήματα, όπως εξηγούν οι ίδιοι είναι οι εξαιρετικές θερμομονωτικές ιδιότητες του ξύλου, η αισθητική υπεροχή και το αίσθημα «ζεστασιάς» που παρέχει, όπως και η μεγάλη διάρκεια ζωής και η δυνατότητα περιοδικής συντήρησης που τα ανανεώνει απόλυτα.
Επίσης, σε ορισμένους τύπους πατωμάτων το χαμηλό κόστος αγοράς ή/και η εύκολη τοποθέτηση τα καθιστά επίσης ιδιαίτερα ελκυστική επιλογή.
ΠΗΓΗ
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_25/01/2012_424030
