45 χρόνια μετά, η λάμψη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου φωτίζει τους αγώνες του λαού. Τους φωτίζει όχι ως μια νοσταλγική αναπόληση, αλλά ως ένα επίκαιρο αγωνιστικό κάλεσμα που αντλεί την έμπνευσή του από εκείνες τις εξεγερσιακές μέρες του 1973 «που καίγανε». Τα συνθήματα, που δονούσαν το κέντρο της Αθήνας εκείνο το Νοέμβρη που ο ιστορικός χρόνος επιταχύνθηκε, αναμοχλεύουν μνήμες, αλλά ως αδικαίωτα τροφοδοτούν τις σύγχρονες αναγκαίες συλλογικές διεκδικήσεις.
45 χρόνια μετά το «Έξω αι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ» ενάντια στην αμερικονοκίνητη Χούντα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετατρέπει τη χώρα «σε πεδίο βολής φθηνό» για την αναβαθμισμένη παρέμβαση και επέκταση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή με τη δημιουργία νέων βάσεων σε Στεφανοβίκειο, Αλεξ/πολη Σύρο και αλλού . Μια κυβέρνηση που ξεπλένει τον αιματηρό ρόλο τους στην περιοχή με κάθε ευκαιρία(βλ. ΗΠΑ τιμώμενη χώρα στη ΔΕΘ) ενώ την ίδια ώρα στήνει τον αντιδραστικό άξονα Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου. Το αντιιμπεριαλιστικό «Έξω αι ΗΠΑ- έξω το ΝΑΤΟ» σφυροκοπάει ανελέητα τη συλλογική συνείδηση ενός ολόκληρου λαού και υπαγορεύει την πάλη για έξοδο από το σφαγείο των λαών και την ακύρωση των νέων πολεμικών εξοπλισμών. Η επιτυχημένη κινητοποίηση στο Στεφανοβίκειο από συλλογικότητες και πολιτικές δυνάμεις το περασμένο Σάββατο είναι ένα νέο σημείο εκκίνησης της διαδρομής για μαζικό αντιπολεμικό κίνημα σε Ελλάδα-Τουρκία και στην ευρύτερη περιοχή.
Ο φετινός Νοέμβρης χρωματίζεται από την αγωνιώδη προσπάθεια του μπλοκ της κυβέρνησης -ΕΕ- Κεφαλαίου να πάρουν ρεβάνς για την πρωτόγνωρη συγκρουσιακή ανάταση του λαϊκού παράγοντα την 8ετία της καπιταλιστικής κρίσης, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ της κοινωνικής λεηλασίας και του εργασιακού μεσαίωνα στολίζει με φιοριτούρες την πολυθρύλητη «έξοδο από τα μνημόνια» την ίδια στιγμή που το μνημονιακό κεκτημένο του Κεφαλαίου βαραίνει τις πλάτες του λαού. Χρωματίζεται ακόμα από την πρωτόλεια προσπάθεια να βγει ξανά στο προσκήνιο το μαχόμενο εργατικό κίνημα, κόντρα στις απεργοσπαστικές αλχημείες της «Κοινωνικής Συμμαχίας» ΓΣΕΕ – εργοδοσίας, αλλά και κόντρα στην αποκλιμάκωση που επιφέρει η προσκόλληση του ΠΑΜΕ στο «ημερολόγιο της ΓΣΕΕ».
Το Πολυτεχνείο και το πάνδημο «Κάτω η χούντα», μας καλούν σε διαρκή αντιφασιστική επαγρύπνηση ενάντια στο ξεθάρρεμα της ακροδεξιάς που τρέφεται από το βούρκο των εθνικιστών συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό, του κανιβαλισμού του Ζακ και την «ηρωοποίηση» σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο της στάσης ενός ένοπλου ακροδεξιού εθνικιστή που προπαγάνδιζε την “ανεξαρτησία της Β. Ηπείρου” και προωθούσε το εθνικιστικό μίσος και τις προβοκάτσιες ανάμεσα στους λαούς. Μας καλεί σε διαρκή μαχητική αντιφασιστική επαγρύπνηση τόσο στην Ελλάδα, που τα τάγματα εφόδου των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής σκορπούν το θάνατο όσο και σε κάθε γωνιά της γης όπου το βδέλυγμα της ακροδεξιάς αναρριχάται επικίνδυνα.(βλ. Βραζιλία, ΗΠΑ )
Τα όνειρα του ανυπόταχτου λαού γυρεύουν επιτακτικά πληρωμή. Ο Νοέμβρης που σφραγίζει τις μνήμες, μας διδάσκει ότι ο αποφασισμένος οργανωμένος λαός είναι ικανός να αλλάξει τον ιστορικό ρου! Και αν κάποιοι πρόδωσαν το Νοέμβρη εξαργυρώνοντας με κάθε τρόπο την τότε παρουσία τους υπάρχει και πλειάδα άλλων αγωνιστών που δεν πέρασαν ποτέ στην «αντίπερα όχθη» και διαμόρφωσαν το πρότυπο της ανιδιοτελούς στράτευσης στην υπόθεσης της κοινωνικής χειραφέτησης.
Ο λαός να εισβάλει ξανά ορμητικά στο προσκήνιο για να σπάσει τις αλυσίδες της εξαθλίωσης ,της φτώχειας του πολέμου, του φασισμού και του ρατσισμού, για να ζήσει τις επαναστάσεις που έχει η ανάγκη η εποχή μας!
