Το Σαββατοκύριακο 14-15 Ιουλίου, με το θερμόμετρο να ξεπερνά τους 40ο C, πραγματοποιήθηκε η ποδηλατική διάσχιση Αγράφων από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Καρδίτσας (ΕΟΣΚ). Το ξημέρωμα του Σαββάτου μας βρήκε να φορτώνουμε ποδήλατα και εφόδια στο φορτηγό του Βάιου, με προορισμό το φράγμα της Λίμνης Πλαστήρα. Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, που θα επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της ημέρας και για να αποφύγουμε μερικά χιλιόμετρα ασφάλτινης διαδρομής, αποφασίσαμε να τροποποιήσουμε την αρχική διαδρομή.
Το σημείο εκκίνησης ορίστηκε ο οικισμός Έλατος, στα όρια των νομών Καρδίτσας και Ευρυτανίας. Δεκατρία μέλη του ΕΟΣΚ, με ένα όχημα υποστήριξης και μεταφοράς εφοδίων, στο οποίο επέβαινε και ο Ηλίας Προβόπουλος, δημοσιογράφος στο Έθνος και σε άλλα περιοδικά και φανατικός φίλος των Αγράφων, που θα κάλυπτε δημοσιογραφικά τη διαδρομή, ξεκινήσαμε λίγο πριν τις 08.00π.μ. από τον Έλατο. Μετά από περίπου μίας ώρας ανηφορικής διαδρομής φτάσαμε στον αυχένα του Αγίου Νικολάου, όπου βρίσκεται και το ομώνυμο εκκλησάκι. Εκεί έγινε και η πρώτη στάση, για λίγες ανάσες, νερό και τις απαραίτητες φωτογραφίες. Από εκεί υπάρχουν δύο επιλογές. Αριστερά ο δρόμος ανηφορίζει για λίγο, σχετικά ήπια και οδηγεί στο οροπέδιο της Νιάλας και ευθεία συνεχίζει για τα Μεγάλα Βραγγιανά. Εμείς ακλουθώντας την πρώτη επιλογή, φτάσαμε μετά μιας ώρας ποδηλασία στο ιστορικό και πανέμορφο οροπέδιο της Νιάλας, το οποίο βρίσκεται στα 1800 μέτρα υψόμετρο. Εκεί όπου ένα βράδυ του Απρίλη του 1947, στις πιο δύσκολες και τραγικές στιγμές που έζησε αυτός ο τόπος, σε μια ξαφνική χιονοθύελλα, αντάρτες του αρχηγείου των Αγράφων και οι φαντάροι διώκτες τους, κοιμήθηκαν στις ίδιες σκηνές, για να αποφύγουν το θάνατο από το κρύο. Ο δασικός δρόμος διασχίζει το οροπέδιο ομαλά και αρχίζει να κατηφορίζει για τα Καμάρια, όπου ήταν προγραμματισμένη να γίνει και η διανυκτέρευση της ομάδας.
Τα Καμάρια είναι από τους ελάχιστους οικισμούς των Σαρακατσαναίων με πέτρινα σπίτια, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μόνιμοι, αν και ποτέ δεν κατοικείται τον χειμώνα. Βρίσκεται στην καρδιά των Αγράφων σε υψόμετρο 1550 μέτρων. Το χωριό πήρε το όνομά του από τις πέντε ομώνυμες κορυφές των Αγράφων. Αυτός ο οικισμός αποτέλεσε διαχρονικά τη «μητρόπολη» των Σαρακατσαναίων τσελιγκάτων των Τσιγαριδαίων. Το μεγάλο τσελιγκάτο των Τσιγαριδαίων είχε την έδρα του στα Καμάρια σχεδόν για 180 χρόνια. Από την οικογένεια αυτή σήμερα μόνο δύο συνεχίζουν ακόμα την κτηνοτροφική παράδοση του τσελιγκάτου. Σήμερα οι Τσιγαριδαίοι μπορεί να μην είναι πλέον τσομπάνηδες, να ασκούν ένα σωρό άλλα επαγγέλματα και να είναι διασκορπισμένοι σε όλη την Ελλάδα, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να τιμούν τη γενέτειρά τους και να προσπαθούν να μένουν για μια-δυο εβδομάδες το χρόνο στα Καμάρια, ενθυμούμενοι τη λαμπρή εποχή των τσελιγκάτων. Όλοι έχουν επισκευάσει και εκσυγχρονίσει τα παλιά προγονικά σπίτια, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που έχουν φτιάξει καινούργια. Τα Καμάρια απέχουν από την Καρδίτσα 62 χιλιόμετρα και από το χωριό Άγραφα 10 χιλιόμετρα.
Νωρίς το μεσημέρι φτάσαμε στα Καμάρια, όπου έγινε ελαφρύ γεύμα και η προετοιμασία για τη διανυκτέρευση. Δυο μέλη της ομάδας, μετά από σύντομη ξεκούραση, επέστρεψαν στην Καρδίτσα μέσω Σάικας-Καροπλεσίου το ίδιο απόγευμα, λόγω υποχρεώσεων. Οι υπόλοιποι της ομάδας, μετά την μεσημεριανή ανάπαυλα, επιδόθηκαν σε ποδηλατικές βόλτες στην ευρύτερη περιοχή και κάποιοι επισκεφτήκαν τις γύρω κορυφές για συλλογή τσαγιού. Το σούρουπο μας βρήκε γύρω από τη φωτιά, παρέα με το Νίκο Τσιγαρίδα που μας πρόσφερε λίγο από το καταπληκτικό τυρί που φτιάχνει ο ίδιος, να τρώμε και να κάνουμε τον απολογισμό της ημέρας, αλλά και τον προγραμματισμό της επομένης. Αργά το βράδυ έφτασε και ένα ακόμα μέλος του Συλλόγου από την Καρδίτσα, μιας και λόγω εργασίας δεν μπόρεσε να μας ακολουθήσει από το πρωί.
Με το πρώτο φως της ημέρας άρχισε η προετοιμασία για την επιστροφή. Το πρόγραμμα περιελάμβανε και ανάβαση στην Σβόνη (Σβον για τους ντόπιους) σε υψόμετρο 2039 μέτρα, κορυφή που δεσπόζει πάνω από τα Καμάρια. Κατά την πεζοπορία προς την κορυφή όλη η ομάδα επιδόθηκε σε συλλογή τσαγιού. Από το κολονάκι της κορυφής είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε όλο τον ορεινό όγκο των Αγράφων. Κατά τα άλλα η επιστροφή κύλησε ομαλά, χωρίς ιδιαίτερη ζέστη και κούραση, γιατί μετά τη Σβόνη ο δασικός δρόμος κατηφορίζει μέσα στο δάσος για Σάικα και Καροπλέσι. Μετά το Ανθηρό και μέχρι να φτάσουμε στον αυχένα της Καστανιάς η κούραση, σε συνδυασμό με τη ζέστη και τη συνεχή ανηφόρα, έκανε αισθητή την παρουσία της. Η στάση όμως που έγινε στη βρύση Ιτάμου, μας χάρισε στιγμές ανάπαυλας και δροσιάς. Συνεχίσαμε να κατηφορίζουμε για Καρδίτσα από Ίταμο, Παλοιοζογλώπι, Ραχούλα, Καλλίθηρο. Αργά το βράδυ φτάσαμε Καρδίτσα, καταπονημένοι, αλλά γεμάτοι με νέες εμπειρίες, ανεπανάληπτες εικόνες και φανερά ικανοποιημένοι από την επιτυχή έκβαση του διημέρου. Το σύνολο των χιλιομέτρων που διανύθηκαν και τις δυο ημέρες ήταν περίπου 90, από τα οποία τα μισά σε χωμάτινη διαδρομή και τα άλλα μισά σε άσφαλτο. Συνοδοιπόροι στο όλο εγχείρημα ήτανε: ο Βάιος, ο Βασίλης, η Αντιγόνη (18 χρονών), η άλλη Αντιγόνη , ο Αντώνης, ο Αποστόλης , ο Γιάννης (15 χρονών0, ο Γιώργος, ο Ευτύχιος, ο Ηλίας, ο Θανάσης, ο Νεκτάριος, ο Παντελής, ο Στέλιος και ο Σωτήρης. Επόμενη προγραμματισμένη δραστηριότητα του ΕΟΣΚ στις 4-5 Αυγούστου στον Προυσσό της Ευρυτανίας, όπου θα συνδυάσουμε εύκολη πεζοπορία, φαράγγι και via ferrata. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6973695595. Το στέκι του ΕΟΣΚ βρίσκεται στην οδό Αντιμάχου 3, δίπλα στον θερινό κινηματογράφο και είναι ανοιχτό κάθε Πέμπτη από τις 20.00 έως τις 22.00.
