Πριν λίγες μέρες διαβάσαμε στον Τύπο, ότι η καταγεγραμμένη από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία ανεργία, έφθασε τον Οκτώβριο του 2011 το 18,2%. Με άλλα λόγια μέσα σε ένα έτος 300.000 περίπου Έλληνες έχασαν τη δουλειά τους, δηλ. 1000 εργαζόμενοι κάθε εργάσιμη ημέρα του 2011 έμπαιναν στις λίστες των ανέργων. Όμως οι άνεργοι στην Ελλάδα είναι 900.000 άτομα, όπως λέγει η Στατιστική υπηρεσία; Ασφαλώς και όχι.
Χιλιάδες είναι οι αναπόγραφοι άνεργοι και χιλιάδες είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες που διέκοψαν την δραστηριότητά τους και τώρα αναζητούν δουλειά. Όλοι αυτοί δεν περιλαμβάνονται στον αριθμό που έδωσε η ΕΛΣΤΑΤ και το ποσοστό της ανεργίας (18,2%) δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δυστυχώς φθάσαμε στο σημείο οι άνεργοι να είναι περισσότεροι απ’ αυτούς που έχουν δουλειά, φαινόμενο που στην Ελλάδα υπήρχε την δεκαετία του 1950. Η ανεργία πλήττει το σύνολο σχεδόν των Ελληνικών οικογενειών, που μαζί με το συνεχές ανελέητο χαράτσωμα, οδηγούν στην συνεχή μείωση των εισοδημάτων τους. Οι πτωχοί αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, όπως αυξάνουν και οι ουρές στα συσσίτια των απόρων που οργανώνονται καθημερινά από την εκκλησία και τους φιλανθρώπους, καθώς και ο αριθμός εκείνων που αναζητούν τροφή στους κάδους των σκουπιδιών. Και έρχεται τις προσεχείς μέρες η τρόϊκα στην Ελλάδα, κουβαλώντας ένα νέο πακέτο μέτρων, μέσα στο οποίο το κυρίαρχο είναι η συρρίκνωση του εργασιακού κόστους στον χώρο της ιδιωτικής εργασίας, με την μείωση του ορίου των κατώτερων αποδοχών και την κατάργηση των δώρων εορτών και του επιδόματος αδείας δηλ. του 13ου και 14ου μισθού. Προφανώς εκτιμούν, ότι η οικονομία της Ελλάδας με την νέα συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων, θα ξαναβρεί την χαμένη ανταγωνιστικότητά της. Όμως η εκτίμηση αυτή είναι παντελώς αβάσιμη, δεν βλέπει την αλήθεια και είναι πραγματικά καταστροφική.
Την μεγαλύτερη μείωση του μισθολογικού κόστους μιας επιχείρησης, όπως είναι λογικό, την προκαλεί η απόλυση εργαζομένων, αφού με αυτήν ο εργοδότης δεν απαλλάσσεται μόνο από δύο μισθούς δηλ. τον 13ο και 14ο, αλλά από 14 μισθούς συν την επιβάρυνση των ασφαλιστικών εισφορών που αναλογούν σ’ αυτόν. Στο τελευταίο διάστημα όπως προείπα, 1.000 τουλάχιστον άνθρωποι καθημερινά έχαναν την δουλειά τους και πολλοί απ’ αυτούς απολύθηκαν από επιχειρήσεις που δεν έβαλαν λουκέτο. Διαπιστώθηκε πουθενά και από κάποιον βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Οικονομίας; Ας αφήσουν λοιπόν κάθε σκέψη οι τροϊκανοί και οι εδώ σύμβουλοί τους για περικοπή των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, σκέψη που άνοιξε τελευταία την όρεξη του ΣΕΒ…
Ο Α. Σαμαράς και η Ν.Δ. έχουν υποχρέωση να αποκρούσουν την νέα επίθεση στα εισοδήματα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η ανεργία που διαχέεται πλέον παντού, η υπερφορολόγηση, η συνεχής μείωση των εισοδημάτων και του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην λαϊκή αντίδραση. Είναι καιρός να υπάρξει μεθοδευμένη και απόλυτα τεκμηριωμένη αντίδραση του Α. Σαμαρά, πολύ περισσότερο που αυτός δικαιώθηκε όσο κανένας πλήρως, σε όλες τις απόψεις και τις προβλέψεις του για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρέπει να γίνει σαφές στην τρόϊκα, ότι η πολιτική που υποδεικνύει εδώ και δύο χρόνια είναι καταστροφική, είναι αυτή που οδηγεί στην ύφεση, στην ανεργία, στην οικονομική ανέχεια, στην κοινωνική αναταραχή και όχι στην ανάπτυξη, στη πρόοδο και στην κοινωνική ηρεμία. Να μη μας διαφεύγει ότι ακόμη και η διαβόητη Goldman Sachs βλέποντας την κατάσταστη που διαμορφώνεται, τόνισε εσχάτως, ότι οι οικονομίες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας με την πολιτική που ακολουθήθηκε και με τα νέα μέτρα που υποδεικνύονται δηλ. τις περικοπές των αποδοχών του ιδιωτικού τομέα, οδηγούνται σε θανατηφόρα παγίδα και πρέπει να αλλάξει η συνταγή, προκειμένου να αναζητηθεί και να υπάρξει ανάπτυξη. Αυτή ασφαλώς είναι η μόνη οδός σωτηρίας της πατρίδας, αυτή πρέπει να είναι ο μόνος στόχος και αυτή πρέπει να είναι το μόνο αντικείμενο των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων με την τρόϊκα.
Παύλος Β. Σιούφας
Δικηγόρος
Υποψήφιος Βουλευτής Ν.Δ.
Νομού Καρδίτσας
