Η καινούργια Ελλάδα που θα προκύψει μέσα από τον σημερινό ζόφο, χρειάζεται αναγκαία ρήξεις, ρήξεις παντού σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους τομείς.
Η πρώτη μεγάλη ρήξη πρέπει να γίνει στο πολιτικό μας σύστημα, ώστε έτσι να δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων σ’ αυτό και ο λαός μας να ανακτήσει την χαμένη εμπιστοσύνη. Η αρχή των αλλαγών είναι ανάγκη να γίνει απ’ τον βασικό θεσμό της Πολιτείας, δηλ. το Σύνταγμα. Ειδικώτερα οι διατάξεις που αφορούν τους Βουλευτές και την Κυβέρνηση πρέπει να αλλάξουν και να εκσυγχρονισθούν, για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της εποχής μας αλλά και την καχυποψία των πολιτών. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές τις πρόσφατες Προτάσεις που έκανε η Νέα Δημοκρατία για το θέμα αυτό, προτάσεις που συνοψίζονται στη ενίσχυση του παρεμβατικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην κατάργηση της απαράδεκτης από κάθε άποψη σημερινής μορφής της βουλευτικής ασυλίας, στην κατάργηση της ιδιότυπης και αντίθετης προς την ισονομία των πολιτών, αντιμετώπισης της ευθύνης των Υπουργών και στον διαχωρισμό του Υπουργού – Βουλευτή δηλ. την μη υπουργοποίηση των Βουλευτών, διαχωρισμός που είναι απολύτως αναγκαίος για την ομαλή λειτουργία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας.
Εγώ θα προχωρούσα ακόμη πιο πέρα και θα πρότεινα την εκλογή των βουλευτών μόνο για δύο βουλευτικές θητείες και την μετά ταύτα υποχρεωτική “αγρανάπαυσή” τους, καθώς και την μη δυνατότητα των υπουργών να είναι υποψήφιοι στις πρώτες μετά την υπουργική θητεία τους βουλευτικές εκλογές. Έτσι θα εκλείψουν οι μόνιμοι βουλευτές που εξαντλημένοι και στερημένοι από ιδέες και οράματα δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτε, παρά μόνο την … βουλευτική εμπειρία.
Σημαντικές αλλαγές θα είναι επίσης η κατάργηση της ανεξάρτητης οικονομικής λειτουργίας της Βουλής, που την έκανε να μοιάζει με ένα είδους Βατικανού της Ελλάδας και η θέσπιση διατάξεων που θα εξασφαλίζουν την ανεξαρτησία του βουλευτή απέναντι στην εκτελεστική εξουσία, ώστε αυτός να λειτουργεί σαν πραγματικός εκπρόσωπος του λαού και όχι σαν εντεταλμένο όργανο της Κυβέρνησης.
Υπάρχουν και άλλες σκέψεις που αφορούν την θέσπιση διατάξεων για την οικονομική λειτουργία των κομμάτων, την αλλαγή του πρωθυπουργοκεντρικού χαρακτήρα του Συντάγματος, την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απ’ ευθείας απ’ τον λαό, την συνταγματική υποχρέωση του κόμματος εξουσίας για την τήρηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων και προγραμμάτων κλπ. Αλλά γι’ αυτά θα επανέλθω.
Παύλος Β. Σιούφας
Δικηγόρος
