Ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων
Κ ύ ρ ι λ λ ο ς
Πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸ
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων
«Τὴν ἀνάστασίν σου, Χριστὲ Σωτῆρ, ἄγγελοι ὑμνοῦσιν ἐν οὐρανοῖς˙
καὶ ἡμᾶς τοὺς ἐπὶ γῆς καταξίωσον ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ σὲ δοξάζειν».
(Τροπάριον Κυριακῆς τοῦ Πάσχα)
ΟΧριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀφοῦ πάτησε τὸν θάνατο γιὰ νὰ χαρίσει τὴν αἰώνια ζωὴ σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, στὸν καθένα ἀπὸ μας! Καὶ τὸ σωτηριῶδες αὐτὸ γεγονός, οἱ ἄγγελοι τὸ γιορτάζουν καὶ τὸ ὑμνοῦν στοὺς οὐρανούς, καθὼς φτάνει ἡ στιγμὴ ποὺ ἡ ζωὴ ὑπερνικᾶ τὸν θάνατο, ἡ ἀφθαρσία νικᾶ τὴν φθορά, τὸ φῶς διώχνει τὸ σκοτάδι.
Τὴ μεγάλη αὐτὴ γιορτὴ πανηγυρίζουμε καὶ ὅλοι ὅσοι συγκεντρωμένοι σήμερα ἐδῶ κατανοοῦμε καὶ βιώνουμε τὸ κοσμοσωτήριο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Ἡ σημερινὴ μέρα εἶναι σημαντικὴ γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ἀθάνατης ψυχῆς μας καὶ ἂν καταλάβουμε τὸ βαθύτερο νόημά της θὰ ἀλλάξουμε πλεύση στὴν ἐπίγεια καθημερινὴ ζωή μας. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μεγάλη θυσία τοῦ Θεανθρώπου ποὺ τόσο πολὺ ἀγάπησε τὸν ἄνθρωπο, ὥστε κατέβηκε στὴ γῆ, ἔλαβε ἀνθρώπινη μορφή, ἔζησε καὶ πόνεσε ὡς ἄνθρωπος, πορεύτηκε μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους, κήρυξε, δίδαξε καὶ θεράπευσε κάθε ἁγνὸ καὶ πιστὸ ἄνθρωπο ποὺ ζήτησε τὴ βοήθειά του. Σὲ ἀντάλλαγμα ὅλων αὐτῶν συλλαμβάνεται, παθαίνει καὶ τιμωρεῖται ἐν τέλει μὲ τὸν ἀτιμωτικότερο τρόπο τῆς ἐποχῆς, τὴ σταύρωση. Ὅλα αὐτὰ ὅμως τὰ ἀποδέχεται ἀπὸ τὴ μεγάλη του ἀγάπη πρὸς τὸ ἄνθρώπινο πρόσωπο. Καὶ ὅπως εἶχε ἐκ τῶν προτέρων πεῖ, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ἀνασταίνεται ἀπὸ τὸν Τάφο, γκρεμίζει τὶς πύλες τοῦ Ἄδη καὶ τραβᾶ ἀπὸ τὸν κάτω κόσμο τοὺς προπάτορες Ἀδάμ καὶ Εὔα καὶ μαζὶ ὅλο τὸ ἄνθρώπινο γένος. Ἀνοίγει μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὴν καινούργια ὁδό, ποὺ μπορεῖ κανεὶς βαδίζοντάς την, νὰ συναντήσει στὸ τέλος τὸ ἀγαπώμενο πρόσωπο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας. Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ πραγματικὸ νόημα τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, τῆς Ἀνάστασης, τῆς ὀρθόδοξης Λαμπρῆς. Μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ἔχουμε πλέον τὴ δυνατότητα, ἂν τηρήσουμε τὰ διδάγματά του, νὰ μετέχουμε στὴν θεία ἀγάπη Του κατὰ τὴν αἰώνια ζωή, τὴν ἀνέσπερη ἡμέρα
τῆς Βασιλείας Του. «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται».
Γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ αὐτὸ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, τὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς, ἀπαιτεῖται μία οὐσιαστικὴ προϋπόθεση. Νὰ προσέλθει κανεὶς σήμερα στὴ μεγάλη αὐτὴ γιορτὴ μὲ καθαρὴ καρδιὰ γεμάτη ἀγάπη γιὰ τὸν ἀληθινὸ Θεό. Ἀλλὰ ὄχι μόνο σήμερα, ἀλλὰ καὶ κάθε μέρα νὰ ἀγαπᾶ τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν πλησίον. Τὸν πλησίον ποὺ συναντοῦμε κάθε μέρα νὰ πεινᾶ, νὰ ἔχει ἀνάγκη καὶ νὰ πένεται. Ἰδιαίτερα στὴ σημερινὴ ἑλλαδικὴ πραγματικότητα ὁ πλησίον εἶναι μία ἀφορμὴ γιὰ νὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο κοντὰ στὸ Θεό. Ἂν ὑπάρχει καθαρὴ καρδιὰ τότε μόνο ὅλες οἱ πράξεις τοῦ καθενός μας καὶ ὅλες τοῦ οἱ σκέψεις θὰ τὸν ὁδηγοῦν στὴ θεία φώτιση. «Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις καὶ ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς ἀναστάσεως Χριστὸν ἐξαστράποντα καὶ χαίρετε φάσκοντα», ψάλλουμε σὲ ἕνα ἀναστάσιμο τροπάριο. Μόνο μὲ τὸν τρόπο αὐτό, μὲ καθαρὲς δηλαδὴ ὄχι τὶς σωματικὲς αἰσθήσεις ποὺ τόσο ὑπερεκτιμοῦμε, ἀλλὰ τὶς πνευματικὲς αἰσθήσεις θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ δοῦμε μὲ τὸ ἀπρόσιτο φῶς τῆς Ἀναστάσεως τὸν Σωτῆρα Χριστό! Ἐπειδὴ ὅμως «οὐδεὶς καθαρὸς ἀπὸ ρύπου» ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου ζωῆς μας. Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα αὐτὸ λέγεται μετάνοια. Ἀλλάζουμε δηλαδὴ νοῦ καὶ ἀφοσιωνόμαστε μὲ ὅλη μας τὴ σκέψη καὶ τὴν καρδιά, ὄχι στὰ κοσμικὰ καὶ ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ στὰ πνευματικὰ καὶ θεία διδάγματα.
Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις εὔχομαι ὁλόψυχα σ’ ὅλους σας, νὰ ἔχετε τὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως, ποὺ αὐτὴ εἶναι ὁ πρῶτος καρπὸς καὶ τὸ πρῶτο δῶρο τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου στὸν ἄνθρωπο, ποὺ πιστεύει σ’ Αὐτὸν καὶ προσπαθεῖ μὲ τὴν Χάρη Του νὰ διατηρεῖ τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του πάντοτε.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χρόνια πολλά, εὐφρόσυνα καὶ εὐλογημένα
παρὰ τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ!
† Ο ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ
ΚΥΡΙΛΛΟΣ
