Ακούς τα κανάλια που καλλωπίζουν την εικόνα Μητσοτάκη και ΝΔ και δεν υπάρχει πουθενά πρόγραμμα. Ακούς γενικά και αφηρημένα λόγια όπως «όλοι μαζί ενωμένοι», «να πάμε μπροστά», «δικαιούμαστε καλύτερα» (ποιος διαφωνεί γι αυτό;) και οι πολίτες αναρωτιούνται τι κρύβεται πίσω από τις ωραίες και αγαπησιάρικες αυτές λέξεις. Και ασφαλώς οι πολίτες λίγο πριν την εθνική κάλπη έχουν το δικαίωμα και την αξίωση να ενημερωθούν για τα προγράμματα των κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο τους, απαιτούν να τεθούν στον δημόσιο διάλογο τι προτείνουν, τι πιστεύουν οι αρχηγοί τους, να συγκρίνουν και να επιλέξουν ό,τι εξυπηρετεί το δικό τους συμφέρον, δηλαδή το συμφέρον των πολλών που είναι και το αποκαλούμενο «δημόσιο συμφέρον». Ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά δημοσιεύει, καταθέτει και δημοσιοποιεί όλα τα κεφάλαια και τις πλευρές του προγράμματός του, για τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους νέους, την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της παραγωγικής μηχανής, τον εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης (που είναι πράγματι ο μεγάλος ασθενής του ελληνικού κράτους). Για τους τομείς αυτούς «τσιμουδιά» η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης. Αυτός και τα υπερόπλα του, που είναι τα φιλικά του κανάλια (όλα δηλαδή) προκαλούν φόβο στους πολίτες, ώστε να πάνε στην κάλπη τρομοκρατημένοι και ασφαλώς κάθε άλλο παρά ενημερωμένοι (ο καλός πολίτης είναι ο πλήρως ενημερωμένος πολίτης), ενώ μόλις προχθές ο κ. Μητσοτάκης άσκησε και έναν εκβιασμό στους ψηφοφόρους, λέγοντας ότι «εάν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία θα πάμε σε εκλογές τον 15Αύστουστο». Όμως ποίο θα είναι το αποτέλεσμα των εκλογών και ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις αφορά αποκλειστικά τον ελληνικό λαό, αφού αυτός και μόνο αυτός θα αποφασίσει ποιο κόμμα, με ποια πρόσωπα και, κυρίως, με ποιο πρόγραμμα θα αναλάβει τις κυβερνητικές ευθύνες για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Όταν ο κ. Μητσοτάκης ασκεί εκβιασμό στον ελληνικό λαό, ουσιαστικά προσβάλλει το βασικό δημοκρατικό δικαίωμά του, σύμφωνα με το σύνταγμα, να καθορίζει αυτός τις πολιτικές εξελίξεις, και επιβραβεύει όποιο κόμμα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα συμφέροντά του. Τελεία και παύλα. Πέρασαν οι εποχές που εκβιαζόταν η επιλογή του ελληνικού λαού, πέρασαν οι εποχές που οι μιντιάρχες ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις. Αυτό σταμάτησε το 2015, όταν ο ελληνικός λαός πήρε από το χέρι έναν πολιτικό έφηβο, τον ΣΥΡΙΖΑ, και αποφάσισε ότι αυτός επιθυμεί να κυβερνήσει, πετώντας στον κάλαθο της ιστορίας τα τότε δύο μεγάλα κόμματα, που ήταν χωμένα μέχρι το λαιμό στη διαφθορά και τη διαπλοκή. Διαφθορά και διαπλοκή που ομολογημένα ήταν βασικές αιτίες χρεοκοπίας, κατάρρευσης, φτώχιας, απαξίωσης, περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, περιστολής των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Και τώρα, οι πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για την χρεοκοπία και την πτώχευση της χώρας και των πολιτών επιδιώκουν επιστροφή και παλινόρθωση με το επιχείρημα να μας (ξανα)σώσουν και να μας απαλλάξουν από τα δεσμά με τα οποία οι ίδιοι έδεσαν και τη χώρα και την κοινωνία και τους πολίτες. Η απόφαση είναι του ελληνικού λαού. Όμως και η ευθύνη είναι του ελληνικού λαού. Και πριν την απόφαση και την ανάληψη της ευθύνης για την πολιτική επιλογή των κυβερνητών του, απαιτείται περίσκεψη, στάθμευση και σύγκριση. Και αυτό πριν την κάλπη, γιατί μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, δηλαδή την κάλπη, κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται.
Του Σπύρου Ε. Λάππα, υποψήφιου Βουλευτή Σύριζα Ν. Καρδίτσας
