Ο ιστορικός Ξενοφώντας γράφει για τις συνέπειες του πολέμου στο έργο του «Απομνημονεύματα» τα εξής: «Νόμος αϊδιος εστιν, εάν τις πόλις αλώ, των ελόντων είναι τα χρήματα των εν τη πόλει και τα κτήματα», θα πει: Είναι νόμος αιώνιος, εάν κάποια πόλη κυριευθεί, οι ζωές και οι περιουσίες των νικημένων να ανήκουν στους νικητές. Πέρασαν 2.500 χρόνια από τότε και δυστυχώς ο άνθρωπος είναι ο ίδιος.
Ένα ποίημά μου στη μνήμη των 60.000.000 νεκρών του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και των πολλών άλλων εκατομμυρίων θυμάτων όλων των πολέμων.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
Ο σταθμός σε κάποιαν άκρη, επλημμύρισε από δάκρυ
κάποιας μάνας για τον γιο της,
για τον πόλεμο τον στέλνει, η πατρίδα τής τον παίρνει,
έγινε πια στρατιώτης.
Μακριά σε άλλη χώρα κι άλλη μάνα ζει την μπόρα,
είναι η μάνα του εχθρού του,
ξεκινάει το παιδί της κι είναι ίδια η ευχή της,
η ευχή του γυρισμού του.
Σ’ ένα θρόνο καβαλάρης, μες στα μαύρα του ο Άρης
χαίρεται για τον καημό τους,
είχε χρόνια να μεθύσει και τη δίψα του να σβήσει
απ’ το δάκρυ των ματιών τους.
Χρόνια πέρασαν και μέρες και χιλιάδες τόσες σφαίρες
με λεβέντες μετρηθήκαν,
στους σταθμούς μετρούν τα τρένα κάτι μάτια βουρκωμένα
που ζητούν όσους δεν ήρθαν.
Δημήτρης Απ. Ρήτας
Φιλόλογος-συγγραφέας-στιχουργός
Δ/ντής του Περιφερειακού Θεάτρου Καρδίτσας
