«Ποτέ ξανά». Δυο λέξεις που μας ενώνουν όλους. Δυο λέξεις με τις οποίες υψώνουμε τη δική μας φωνή, εκπέμπουμε το δικό μας μήνυμα, αναλαμβάνουμε τη δική μας δέσμευση, όπως γίνεται και σε κάθε άλλη γωνιά της πατρίδας αλλά και σ’ ολόκληρο τον κόσμο για να μην επαναληφθεί η πιο μελανή και τραγική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας, το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Είναι υποχρέωση των εθνών η διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης. Σύμφωνα με σύγχρονους ερευνητές της ιστορίας, «η ανιστόρητη κοινωνία μοιάζει με άνθρωπο αμνησιακό. Και η κοινωνία που έχει διαστρεβλωμένη αντίληψη της ιστορίας της, μοιάζει με άτομο ψυχοπαθές».
«Τα έθνη πρέπει να θυμούνται για να διδάσκονται», έλεγε ο Θουκυδίδης. Η ιστορική μνήμη υψώνεται σαν ασπίδα προστασίας και μας διδάσκει ότι «εκείνοι που είναι καλά ενημερωμένοι για το παρελθόν, δεν πρόκειται να απελπιστούν για το παρόν». Γι΄ αυτό οι εκδηλώσεις μνήμης αποτελούν πηγή έμπνευσης, ώστε όλοι να διδαχθούμε την αξία της ειρηνικής συνύπαρξης ανάμεσα στους λαούς, να καταπολεμήσουμε κάθε μορφή μίσους, φανατισμού και ρατσισμού και να υπερασπιστούμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη θεμελιώδη αρχή της ελευθερίας.
