Tο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, όταν σχεδόν όλη Ελλάδα σιγοψήνονταν στις παραλίες, λίγοι τρελοί από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Καρδίτσας (ΕΟΣΚ) είχαν άλλα σχέδια. Το πρόγραμμα του συλλόγου έγραφε : 19-20-21 Ιούνη – Γράμμος, και μάλιστα όχι μια απλή ανάβαση στις κορυφές, αλλά μια απαιτητική διάσχιση της κορυφογραμμής ξεκινώντας από την Αετομηλίτσα (νομός Ιωαννίνων) και καταλήγοντας στη Γράμμουστα (νομός Καστοριάς), σχεδόν δώδεκα ώρες πεζοπορία σύμφωνα με πληροφορίες.
Τελικά οι μέρες πέρασαν, οι συμμετοχές κλείστηκαν. Εννέα άτομα τελικά, μετά από τρεις ακυρώσεις και το Σάββατο πρωί ξεκινήσαμε Εφτά μέλη του συλλόγου Παντελής και Μιχάλης αρχηγοί της αποστολής, Βασίλης, Αποστόλης, Φώτης, Αντωνέλλα, Αφροδίτη και δυο νέοι μας φίλοι η Γιώτα από την Αθήνα και ο Ηλίας απ τον Βόλο.
Έτσι ξεκινήσαμε με χαρά και ανυπομονησία για τον Γράμμο, τις εσχατιές της Πίνδου. Αυτό το άγριο βουνό που η αναφορά του και μόνο, προκαλεί έντονη συναισθηματική φόρτιση σε κάθε Έλληνα, λόγω του εμφυλίου πολέμου.
Η διαδρομή μεγάλη κοντά στα 280 χιλιόμετρα. Καρδίτσα, Καλαμπάκα, Γρεβενά και από εκεί μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή από τα χωριά του βουνού Βόιο. Κάναμε στάση στο ιστορικό Επταχώρι , έδρα του ιστορικού 51ου Συντάγματος Πεζικού, με διοικητή τον στρατηγό Κωνσταντίνο Δαβάκη, ήρωα του Ελλληνοιταλικού πολέμου. Όταν την 1η Νοεμβρίου 1940, οι ελληνικές δυνάμεις έκαναν αντεπίθεση και κύκλωσαν τις ιταλικές, που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν ο Δαβάκης τραυματίστηκε στο στήθος. Στον αξιωματικό που τον πλησίασε για να τον περιποιηθεί πρόσταξε, μαζεύοντας όσες δυνάμεις τού ‘μεναν ακόμα: “Άσε με εμένα, πες με πεθαμένο! Και κοίτα να μη σου πάρουν τις θέσεις! Τράβα!” Η νίκη του αποσπάσματος του Δαβάκη είχε αποφασιστική σημασία στην έκβαση του πολέμου. Μάλιστα θεωρήθηκε η πρώτη ήττα του άξονα.
Καφέ και ξενάγηση όπου επισκεφτήκαμε και το μουσείο φωτογραφίας του χωριού. Από εκεί πήραμε την παλιά Εθνική οδό Κοζάνης – Ιωαννίνων, δίπλα στον φαρδύ και με αρκετό νερό, ποταμό Σαραντάπορο. Μπήκαμε σιγά- σιγά στο Γράμμο, συναντήσαμε τα θρυλικά Μαστοροχώρια και στρίψαμε για Αετομηλίτσα (Ντέντσικο), τον προορισμό μας. Τον πιο ορεινό οικισμό της Ελλάδος σε υψόμετρο 1450 μέτρων, στην καρδιά του Γράμμου. Τακτοποιηθήκαμε στο καταφύγιο για ξεκούραση και φαγητό και το απόγευμα επισκεφτήκαμε τις αλπικές λίμνες Αρένες και κάναμε μια μικρή ανάβαση στην κορυφή «Κάτω Αρένα» σε υψόμετρο 2089 μέτρων.
Όταν οι αρχηγοί είπαν ότι θα ξεκινούσαμε νωρίς, κανείς δεν περίμενε τόσο νωρίς! ‘Ήταν 2.15 όταν χτύπησε το ρολόι και οι περισσότεροι νομίζαμε ότι ήταν φάρσα! Στις τρεις ακριβώς βγάζουμε αναμνηστική φωτογραφία στις σκάλες του καταφυγίου και ξεκινάμε με το φως των φακών κεφαλής, αλλά και με τη βοήθεια του ολόγιομου φεγγαριού ενώ στην παρέα μας προστίθενται δυο μεγαλόσωμοι φιλικοί Ελληνικοί ποιμενικοί, χωρίς να το φανταστούμε ότι θα μας ακολουθούσαν για όλη την διαδρομή!
Πρώτος στόχος η κορυφή Γκέσος (2163μ), όπου βρίσκεται και το μνημείο του Εμφυλίου και φτάνουμε μετά από δυόμιση ώρες, μόλις αρχίζει να χαράζει. Ο πολύ ισχυρός αέρας, το ψιλόβροχο και υποψία επικείμενης μπόρας παρατείνουν την παραμονή μας στην κορυφή, όπου ήμασταν προστατευμένοι στο εκκλησάκι του μνημείου και συνεχίζουμε για μιάμιση ώρα μέχρι την επόμενη κορυφή, το Περήφανο (2144μ), την οποία παρακάμπτουμε φοβούμενοι τον ισχυρό αέρα. Γύρω μας όλες οι ψηλές κορυφές του Γράμμου, οχτώ πάνω από δυο χιλιάδες μέτρα, αλλά και απεριόριστη θέα και στις πιο μακρινές Σμόλικας, Αστράκα, Γκαμήλα, Βασιλίτσα και σε απόσταση αναπνοής οι άγνωστες κορυφές της Αλβανίας.
Συνεχίζουμε για τον επόμενο στόχο, την κορυφή 2520 ή «Τσούκα Πέτσικ» την ψηλότερη του Γράμμου, όπου φτάνουμε σε δυο ώρες περίπου περνώντας ανάμεσα από διάσπαρτα απομεινάρια του πολέμου (πυροβολεία, αμπριά) αλλά και σε μνήμες παλιότερων τραγικών εποχών. Εδώ έπεσε η αυλαία του μεγαλύτερου δράματος της σύγχρονης ιστορίας μας.
Η συνέχεια ήταν πιο εύκολη, είχαμε σχεδόν συνεχόμενη κατάβαση, κινούμασταν για μια ώρα περίπου ακριβώς πάνω στην συνοριογραμμή με την Αλβανία, για ένα διάστημα μπήκαμε και μέσα σύμφωνα με τις ενδείξεις του GPS και μετά από συνεχή κατάβαση δυο ωρών περίπου αντικρίζουμε στα πόδια μας την αλπική λίμνη Γκίστοβα στα 2360 μέτρα την πιο ψηλή αλπική λίμνη της χώρας. Απερίγραπτο θέαμα. Η λίμνη είναι γεμάτη δρακάκια (τρίτωνες), έχει νερό όλο το χρόνο και είναι αρκετά βαθιά.
Από εκεί αφού καθίσαμε αρκετή ώρα να απολαύσουμε αυτό το μοναδικό θέαμα, συνεχίζουμε την κατάβαση, περνώντας από υπέροχες καταπράσινες πλαγιές και λιβάδια, και μετά από δεκατρείς ώρες συνολικά φτάνουμε στο χωριό Γράμμος ή Γράμουστα που ήταν και ο τελικός προορισμός μας. Μετά από λίγη ώρα έρχεται και το αγροτικό αυτοκίνητο που μας έστειλε ο Θοδωρής ο διαχειριστής του καταφυγίου στην Αετομηλίτσα και παίρνοντας μαζί μας και τα κουρασμένα σκυλιά επιστρέφουμε μετά από μια επεισοδιακή διαδρομή 30 χιλιομέτρων σε κακό χωματόδρομο φτάνοντας κουρασμένοι αλλά και χαρούμενοι στο καταφύγιο.
Την επόμενη μέρα επιστροφή από Κόνιτσα, όπου κάναμε μια μικρή πεζοπορία δίπλα στον Αώο και φυσικά μπάνιο και βουτιές στα κρύα νερά του ποταμού.
Ο Γράμμος το φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας, το υπέροχο αυτό βουνό με τους θρύλους τις παραδόσεις, το αντάρτικο και τις πηγές του Αλιάκμονα και του Σαραντάπορου, είναι ένας απίθανος προορισμός με απαραίτητο συστατικό τον ιδρώτα και την κούραση, να ανέβεις να θαυμάσεις και να μάθεις. Η διαδρομή έχει τις αξίες συγκεντρωμένες. Βέβαια ένα τριήμερο δεν αρκεί για να απολαύσει κανείς και να γνωρίσει το Γράμμο, για αυτό και όλοι δώσαμε την υπόσχεση να ξανάρθουμε για νέες διαδρομές.
Επόμενη δραστηριότητα του συλλόγου είναι την Κυριακή 26 Ιούνη, με εύκολη πεζοπορική διαδρομή στο Πήλιο, ξεκινώντας από το Βένετο και καταλήγοντας στην παραλία στο Καμάρι όπου θα συνδυάσουμε βουνό και μπάνιο στη θάλασσα. Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής (θα υπάρχει λεωφορείο) στο τηλέφωνο 6977 394752.
%20στον%20Γράμμο){kind=link}