Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πρώην Υπουργός Ανάπτυξης κ. Δημήτρης Σιούφας, σχετικώς με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης για τη Ζώνη Καινοτομίας Θεσσαλονίκης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η ίδρυση της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης θεσμοθετήθηκε κατά το διάστημα της θητείας μου στο υπουργείο Ανάπτυξης, σε συνεργασία με τον τότε Υπουργό Μακεδονίας – Θράκης κ. Γιώργο Καλαντζή με την ψήφιση του νόμου 3489 το Σεπτέμβριο του 2006.
Η ίδρυση της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης αποτέλεσε ένα σημαντικό αναπτυξιακό εγχείρημα που σε συνδυασμό με τους δύο πόλους καινοτομίας, της Κεντρικής και της Δυτικής Μακεδονίας είχαν στόχο να μετατρέψουν τη Θεσσαλονίκη σε ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο κέντρο έρευνας και καινοτομίας όχι μόνο στη Μακεδονία αλλά και σε όλη την περιοχή της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Ουσιαστικά το έργο αποτέλεσε τον κορμό μιας νέας πολιτικής για την έρευνα και την τεχνολογία, με την έγκριση των 5 πρώτων πόλων Καινοτομίας σε αντίστοιχες περιφέρειες της χώρας, με την ίδρυση του Ερευνητικού Κέντρου Θεσσαλίας και τον προγραμματισμό τριών νέων Ερευνητικών Κέντρων στη Θράκη, την Ήπειρο και τη Δυτική Πελοπόννησο, την ίδρυση του πλέγματος των θερμοκοιτίδων, τεχνοκυψελών, SPIN–OFF εταιρειών και τεχνοπόλεων.
Πριν από τη ψήφιση του νόμου 3489/2006 είχε προηγηθεί μακρά και εκτεταμένη διαβούλευση που είχα μαζί με τους τότε συνεργάτες μου, τον υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Γιάννη Παπαθανασίου, το Γενικό Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας και νυν ευρωβουλευτή κ. Γιάννη Τσουκαλά και τον καθηγητή Ιάκωβο Βασάλο, με την ερευνητική και επιχειρηματική κοινότητα της Βόρειας Ελλάδας, ενώ μελετήθηκαν αντίστοιχα επιτυχημένα οργανωτικά σχήματα της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας και των ΗΠΑ.
Παράλληλα, εκπονήθηκαν από εξειδικευμένους επιστήμονες δύο βασικές μελέτες ωρίμανσης:
-«Μελέτη εξειδίκευσης της δράσης της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης με την οποία αναλύθηκαν και αναδείχτηκαν τα βασικά χαρακτηριστικά της Ζώνης.
– «Μελέτη Σύστασης Φορέα Υλοποίησης και Διαχείρισης της Ζώνης, με την οποία προτάθηκε το είδος, η οργάνωση και οι αρμοδιότητες του φορέα που κρίνεται ως ο καταλληλότερος για την υλοποίηση και τη διαχείριση του έργου.
Δυστυχώς, η φιλόδοξη αυτή προσπάθεια, με την πάροδο του χρόνου, εγκαταλείφθηκε στην τύχη της. Ειδικά, μετά το 2009, δεν έγινε απολύτως καμία προσπάθεια για την αντιμετώπιση οργανωτικών αδυναμιών στη διαχείριση και τη λειτουργία της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης.
Η ζώνη αποτελεί ένα ειδικό αναπτυξιακό εγχείρημα το οποίο αξιοποιεί και διευρύνει το γνωσιακό κεφάλαιο της περιοχής και στοχεύει στην ενίσχυση των δεσμών έρευνας και της παραγωγής.
Είχα επισημάνει κατ’ επανάληψη τις αδυναμίες αυτές. Θεωρώ ως ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση, ξεκινά μια νέα προσπάθεια για τη Ζώνη Καινοτομίας Θεσσαλονίκης. Είναι ανάγκη να υποστηριχθεί με κάθε τρόπο το έργο αυτό για τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία.
Οφείλω όμως να επισημάνω ορισμένα ζητήματα στα οποία οφείλει να σταθεί με ιδιαίτερη προσοχή ο εισηγούμενος το νομοσχέδιο υπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Θεόδωρος Καράογλου.
Ότι στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο συνυπάρχουν και πάλι όλοι οι παράγοντες που καθιστούν την καινοτομική δραστηριότητα ιδιαίτερα προβληματική. Και τούτο διότι τα προβλεπόμενα και ανταγωνιστικώς δρώντα συλλογικά όργανα, το μεν επταμελές, συγκροτούμενο από θεσμικούς εκπροσώπους φορέων, το δε ad hoc οριζόμενο, πληρούν όλες της προϋποθέσεις διαιώνισης διασποράς αρμοδιοτήτων, επιλογής αναρμοδίων προσώπων για την δημιουργία καινοτομικού κλίματος, με τελική κατάληξη την δημιουργία ενός άλλου εσωστρεφούς και σε μεγάλο βαθμό κρατικοδίαιτου οργανισμού.
Ο υπουργός Μακεδονίας – Θράκης, οφείλει να επαναξιολογήσει τα υπομνήματα που υπάρχουν στη Ζώνη Καινοτομίας καθώς επίσης και τους λόγους που την οδήγησαν και την κατέστησαν ανενεργό.
Είναι ανάγκη να γίνει κατανοητό ότι η καινοτομικότητα δεν είναι φαινόμενο που διατάσσεται ή επιβάλλεται. Απαραίτητη προϋπόθεση δημιουργίας καινοτομικού κλίματος είναι η ύπαρξη σε μια περιοχή, ισχυρών Πανεπιστημίων και ερευνητικών Κέντρων, υγειών επιχειρήσεων και η προσφορά κινήτρων από την πολιτεία για την ευδοκίμηση της συνεργασίας τους.
Και δυστυχώς αυτές οι προϋποθέσεις σήμερα υστερούν δραματικά. Και εδώ χρειάζεται να στραφεί το μέγιστο ενδιαφέρον των συναρμοδίων υπουργείων για να πετύχει το νέο ξεκίνημα.»
