Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Δημήτρης Σιούφας, με αφορμή την κατάθεση της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος και τα διαλαμβανόμενα σε αυτήν και ως συμβολή στον διάλογο που θα γίνει στην Βουλή με την συζήτηση της πρότασης, αλλά και στην κοινωνία, προέβη σε μια πρώτη τοποθέτηση η οποία έχει ως ακολούθως :
«Διπλά επίκαιρο είναι το θέμα εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας :
Περατώνεται η θητεία του κ. Κάρολου Παπούλια και προετοιμάζεται η αναθεώρηση του Συντάγματος και ως προς τις διατάξεις εκλογής ΠτΔ.
Ως προς τη διαδικασία εκλογής υπάρχουν δύο θεμελιώδη ερωτήματα:
Ποιο είναι το εκλεκτορικό σώμα και ποια είναι η διαδικασία εκλογής.
Επί του παρόντος είμαστε από τις λίγες Ευρωπαϊκές χώρες που ο ΠτΔ εκλέγεται μόνο από τη Βουλή και μάλιστα η μόνη με φανερή ψηφοφορία, άρθρο 32 παρ.1 μετά την τροποποίηση του 1986, με την οποία καταργήθηκε η μυστική ψηφοφορία. Είχε άλλωστε προηγηθεί η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με τα έγχρωμα ψηφοδέλτια και η διχοστασία, αν μπορούσε να ψηφίσει ο Πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος κατά το ίδιο το Σύνταγμα αναπλήρωνε τον παραιτηθέντα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όσον αφορά μάλιστα το φανερό της ψηφοφορίας διεκδικούμε ίσως παγκόσμια αποκλειστικότητα. Εκλέγουμε όλους τους εκπροσώπους μας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο με μυστικές ψηφοφορίες. Από τους δημοτικούς, περιφερειακούς συμβούλους, τους δημάρχους, περιφερειάρχες μέχρι και τους βουλευτές. Παραδόξως όχι τον ΠτΔ.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος, ο Διαιτητής των πολιτικών αντιπαραθέσεων γνωρίζει επακριβώς όλα τα πρόσωπα που τον ανέδειξαν και όλα εκείνα που τον καταψήφισαν. Όμως η ίδια η Βουλή εκλέγει τον Πρόεδρο της με μυστική ψηφοφορία. Για την επάνοδο της μυστικής ψηφοφορίας, έχω τοποθετηθεί από το 1995. Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος της Βουλής είναι οιονεί Αναπληρωτής Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτός εκλέγεται με μυστική ψηφοφορία ενώ ο Πρόεδρος με φανερή…
Είναι προφανές ότι από μακρού χρόνου θα έπρεπε να είχε επανέλθει η μυστική ψηφοφορία στην εκλογή ΠτΔ. Θα προστάτευε το κύρος του Προέδρου, το κύρος της Βουλής και των βουλευτών. Θα προστάτευε επίσης το κύρος του πολιτικού κόσμου από κατηγορίες περί αποστασιών.
Αλλά γιατί η εκλογή να γίνεται από τη Βουλή; Λέγεται ότι έτσι επιβάλει ο χαρακτήρας της Προεδρευόμενης Δημοκρατίας. Λέγεται ότι η απευθείας εκλογή αρμόζει στη Προεδρική. Δηλαδή κάνουν λάθος οι Αυστριακοί, οι Πορτογάλοι, οι Ιρλανδοί, οι Φινλανδοί που έχουν σαφέστατα πολιτεύματα προεδρευόμενης δημοκρατίας; Ή κάνουν το ίδιο λάθος όλες οι χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης με τρεις μόνο εξαιρέσεις (Ουγγαρία, Εσθονία και Λετονία) με τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες που εκλεγούν απευθείας από το λαό τους προέδρους τους;
Γίνονται προτάσεις για μια ενδιάμεση λύση: να γίνεται η εκλογή από το λαό όταν αποτυγχάνει η Βουλή. Και μάλιστα μόνο μεταξύ των υποψηφίων που απέτυχαν να εκλεγούν.
Μεταβάλλεται έτσι ο Λαός εκβιαστικά από κυρίαρχο σε διαιτητή των πολιτικών. Δεν επιτρέπεται καν σε εκατομμύρια πιθανώς πολιτών να υποδείξουν υποψήφιο/α της αρεσκείας τους.
Επιχειρείται διόρθωση προβλήματος με μεγαλύτερο λάθος.
Επί τέλους ποιοι είμαστε εμείς οι πολιτικοί που θα πούμε στο λαό ότι μπορεί να επιλέξει μόνο από εκείνους που του προτείνουμε και στους οποίους μάλιστα εμείς αποτύχαμε; Η πολυπλοκότητα στην πολιτική είναι κατά κανόνα αυτοκαταστροφική.
Οι απλές λύσεις είναι πάντα οι εντιμότερες: απευθείας εκλογή ΠτΔ από το Λαό σε ένα ή δύο γύρους αν απαιτηθεί. Οι υποψήφιοι να προτείνονται από ικανό αριθμό πολιτών ή εκλεγμένων αντιπροσώπων.
Η εκλογή του ΠτΔ να μη σχετίζεται με πολιτικές εξελίξεις όπως ορθά προτείνεται στην πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του Προέδρου της Επιτροπής Βουλευτών Καθηγητή και πρώην Υπουργού Προκόπη Παυλόπουλο οι οποίοι συνέταξαν την πρόταση .
Μετά σαράντα χρόνια ήρθε η ώρα ο Λαός να εκλέγει απευθείας τον Αρχηγό του Κράτους. Πρόταση την οποία υποστηρίζω αταλάντευτα, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Τέλος πιστεύω ότι αυτή η Βουλή , οφείλει να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Γιατί αυτό είναι πράξη καταλαγής και σύμπνοιας για την αντιμετώπιση των πολλών εσωτερικών και εξωτερικών προβλημάτων της χώρας και να ολοκληρώσει την συνταγματική αναθεώρηση τώρα, ώστε να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος μέχρι το 2021 για θεσμική ανάταξη της Χώρας. Αυτά είναι προς το συμφέρον της Χώρας, του Λαού και όλου του πολιτικού συστήματος αλλά και της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.»
