Την Κυριακή 10 Απριλίου , στις 10 το πρωί, θα εορταστεί η επέτειος της «Μάχης του Εκίμ Βελέσι» (σημερινό Πεδινό) που έγινε στις 11 Απρίλη 1854, ανήμερα του Πάσχα, στην τουρκοκρατούμενη ακόμα τότε Θεσσαλία. Με την εκδήλωση αυτή που θα γίνει στο Πεδινό, θα τιμηθούν όλοι εκείνοι που αγωνίστηκαν στο τότε Εκίμ Βελέσι κατά των Τούρκων για την απελευθέρωση της περιοχής μας και την τελική ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στο νεοελληνικό κράτος 27 χρόνια μετά, το 1881.
Στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία, δρούσαν τότε πολλές ομάδες επαναστατών, στη Λάρισα, στα Τρίκαλα, στην Καρδίτσα…
Στις 10 Απρίλη το 1854, ένα στρατιωτικό τμήμα 150-200 ανδρών παίρνει εντολή από το στρατηγό Χαντζηπέτρο να μεταβεί από τα μεγάλα Καλύβια όπου στρατοπέδευαν προς τα ανατολικά καμποχώρια για να μεταδώσουν το μήνυμα της επανάστασης. Επικεφαλής ήταν ο οπλαρχηγός Θανάσης Φροξυλιάς.
Την επόμενη μέρα, Κυριακή του Πάσχα 11 Απριλίου 1854, ενώ πλησίαζαν στο Εκίμ Βελέσι, έμαθαν ότι έρχονται περί τους 1.000 μισθοφόρους του τουρκικού στρατού (Αιγύπτιοι και Αλβανοί) προερχόμενοι από τη Λάρισα με προορισμό τα Τρίκαλα. Οι Έλληνες επαναστάτες μπήκαν στο Εκίμ Βελέσι και οχυρώθηκαν. Μαζί τους συντάχτηκαν και πολλοί κάτοικοι…
Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι επαναστάτες αμύνθηκαν σθεναρά, ενώ το απόγευμα ήρθαν σε βοήθειά τους άλλοι 300 άνδρες υπό τον Λεωτσάκο. Τα γυναικόπαιδα και οι άμαχοι κλείστηκαν στην εκκλησία του χωριού. Η μάχη που ακολούθησε ήταν σφοδρή. Τελικά, ο Φροξυλιάς κατάφερε να σκοτώσει τον αρχηγό των μισθοφόρων, οι οποίοι στη συνέχεια ετράπησαν σε άτακτη φυγή.
Όπως αναφέρει ο τοπικός ιστοριογράφος Βαγγέλης Αγγέλης, δύο αδέρφια ιερείς, ο Δημήτρης και ο Αντώνης Παπαοικονόμου, κατεσφάγησαν από τους εχθρούς στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τα γυναικόπαιδα και να πετύχουν κατάπαυση του πυρός. Τα εχθρικά στρατεύματα είχαν 150 νεκρούς, ενώ από την πλευρά των Ελλήνων υπήρξαν μόνο 7 νεκροί.
- – Ο Καπετάν Θανάσης Φροξυλιάς, γεννήθηκε στον Παλαμά το 1810, όπου και κατοικούσε με την οικογένειά του, έως την ημέρα που έφυγε ακολουθώντας το δρόμο της επανάστασης πολεμώντας τους Τούρκους. Οπλαρχηγός με 300 περίπου ενόπλους συμμετείχε σε πολλές αψιμαχίες και μάχες στη θεσσαλική επανάσταση του 1854 (όπως στις μάχες Αγίας Μονής Τρικάλων, Πεδινού, Πετρίλου, κ.λπ.). Συνέχισε τον αγώνα του και μετά την επίσημη κατάπαυση του πυρός. Έπεσε στη μάχη στα Χάρμαινα (Χάρμα) το 1866.
- – Ο Νικόλαος Λεωτσάκος ήταν επιλοχίας του Ελληνικού Στρατού. Με την ανοχή του υπουργού Στρατιωτικών, άνοιξε τις φυλακές Χαλκίδας και στρατολόγησε 250 καταδίκους. Μαζί με ένα τμήμα λιποτακτήσαντος λόχου, μέσω Αταλάντης, εισήλθε στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία και έθεσε τις δυνάμεις του στις υπηρεσίες του Χαντζηπέτρου.
- – Ο Χριστόδουλος Χαντζηπέτρος, ήταν στρατηγός του Ελληνικού Στρατού, από τον οποίο παραιτήθηκε και εθελοντικά ήρθε στην Θεσσαλία με το «Αλκιβιάδειο σώμα» 500 εθελοντών που δημιούργησε στη Λαμία. Μετά τη μάχη στο Λουτρό, ανακηρύχθηκε γενικός αρχηγός της Θεσσαλικής Επανάστασης.
