Με έκπληξη αντικρίσαμε προχθές τα συνεργεία του δήμου επί τω έργω: Να ξηλώνουν χλοοτάπητα για να τον πλακοστρώσουν. Αναφερόμαστε στον μεγάλο κυκλοφορικό κόμβο στο τέλος της οδού Χαρ. Φλωράκη (πρ. Κουμουνδούρου) στη διαστράυρωση με τη σιδηροδρομική γραμμή. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τη λογική που επικράτησε στη δημοτική αρχή με βάση την οποία ξηλώνει το πράσινο και στη θέση του τοποθετεί πλακάκια. Σε μια πόλη με λιγοστό πράσινο όπου κάθε τόσο μεμφόμαστε τις προηγούμενες δημοτικές αρχές αλλά και τις προηγούμενες γενεές που αδιαφόρησαν για επαρκές πράσινο, σε μια πόλη που όλοι πλέον μιλάνε για ανάγκη για περισσότερο, να βλέπουμε την δημοτική αρχή να συνεχίζει το έργο της τσιμεντοποίησης της πόλης. Μπορούμε όμως και να προσθέσουμε και το οικονομικό μέρος που είναι εξίσου σημαντικό: Σε μια περίοδο που τα οικονομικά του δήμου από χρόνια βρίσκονται στο κόκκινο, που η περιοχή του δήμου έχει τόσες άλλες σοβαρότερες ανάγκες, μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί τσιμεντοποιεί την πόλη και δαπανεί χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν άλλες πιο επείγουσες ανάγκες και αναφέρουμε το παράδειγμα:
Τα πεζοδρόμια της οδού Χαριλάου Φλωράκη (πρ. Κουμουνδούρου) από το 5ο δημοτικό σχολείο μέχρι τον οδικό κόμβο όπου οι προαναφερόμενες παρεμβάσεις πλακόστρωσης, στα περισσότερα σημεία είναι απροσπέραστα για τους πεζούς. Από την πλευρά του στρατοπέδου έγινε μόνιμος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και από την άλλη στα περισσότερα σημεία άβατος από χόρτα, κλαδιά μπάζα και διάφορα άλλα. Μήπως τελικά τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την εξυγίανση των προαναφερόμενων πεζοδρομίων; Και μήπως τελικά ο δήμος έστω και τώρα μπορεί να εξυγιάνει και να δώσει στους πεζούς τα πεζοδρόμια αυτά;
