Ειδήσεις

Ο Γυμνός βασιλιάς – Του Κώστα Παπατσιμούλη


Ήταν μια χώρα μαγική. Ένας παραδεισένιος τόπος, φτιαγμένος με πλήθος  χρώματα, γιομάτος ευωδιές , ήχους και μουσικές ……Είχε κι ένα μοναδικό, ξεχωριστό φως!! Και μια θάλασσα!! Γιομάτη στην αγκαλιά της μαργαριτάρια.  Σ αυτή ζούσαν δημοκρατικοί άνθρωποι, οι πιο τυχεροί του κόσμου, έλεγαν οι σοφοί μέντορες των βασιλιάδων που κατά καιρούς είτε εκλέγονταν βάση ικανοτήτων, είτε ήταν γόνοι αυτής της «ράτσας». Ο κάθε που λάμβανε το..στέμμα πάντα κατηγορούσε τον προηγούμενο για κακή συμπεριφορά απέναντι στο λαό  και αυτός, ο νέος , ο ερχόμενος αντικαταστάτης  θα τον φρόντιζε καλύτερα από κείνον, τον κακό, τον προηγούμενο. Που να’  ξερε!!   Έτσι περνούσαν οι καιροί. Ο ένας βασιλιάς ανέβαινε στο θρόνο με τα δικά του «παιχνίδια» κι ο άλλος επέστρεφε στο λαό που τον καταδίκαζε στην πτώση, παραδίδοντας  τα κλειδιά της εξουσίας και του θησαυροφυλακίου στον νέο. Πάντα τα ταμεία όμως ήταν άδεια κι έτσι έπρεπε να εφαρμόζουν σκληρά μέτρα λιτότητας και φορολογίας για να τα γεμίσουν κι όταν το επέτρεπαν τα εκάστοτε «δημοσιονομικά» θα μοιράζονταν στο λαό που πάντα πλήρωνε κι ακόμη και σήμερα πληρώνει τα παιχνίδια του θρόνου.    Όμως, μια άνοιξη και λίγο πριν έρθει το ζεστό καλοκαιράκι, πριν να μεστώσουν τα σταφύλια και πριν  γίνει η στέψη στο γαλάζιο βασιλιά, έτσι έδειχναν τα αστέρια,  ο φαινομενικά απερχόμενος  ροζούλης βασιλιάς, φρόντισε έτσι ώστε να μην έχει την απόλυτη εξουσία ο νέος και να χρειασθεί να μοιραστούν τα κλειδιά της. Να συνεργασθούν..                            Είχαν φτάσει οι μέρες της λαϊκής ετυμηγορίας. Ο λαός διψασμένος για τιμωρία του ροζούλη βασιλιά – ψεύτη, προδότη, κλέφτη,  έτσι τον είχαν βαφτίσει οι τελάληδες του γαλάζιου νεόγονου βασιλιά , έτρεξε στις αίθουσες της μυστικότητας για να ψηφίσουν.  Την πρώτη μέρα βγήκαν οι σύμβουλοι των δυο υποψηφίων. Κανείς όμως δεν έλαβε το συν ένα πάνω των μισών. Αυτό σήμαινε πως  όποιος και να ήταν πρώτος στη δεύτερη ψηφοφορία δεν θα είχε την πλειοψηφία, μη επιτρέποντάς του την αυτόβουλη διαχείριση της εξουσίας.  Κι έτσι, τη δεύτερη φορά ψηφίσανε μόνο για το ποιος από τους δυο θα πάρει το βασιλικό στέμμα.  Οι αίθουσες μυστικότητας έδειξαν το γαλάζιο βασιλιά. Επαληθεύτηκαν τα αστέρια.                 Την επομένη της εκλογής του , ο νεόγονος γαλάζιος βασιλιάς έδωσε εντολή να βάψουν το βασιλικό ανάκτορο..γαλάζιο. Να το ετοιμάσουν για τη μέρα της επίσημης στέψης. Κι έτσι , δούλοι, σκλάβοι, και εθελοντές, πιάσανε τα πινέλα και ρίχτηκαν στο… βάψιμο. Μέσα σε τρεις μέρες τα κατάφεραν. Βάφτηκε το βασιλικό ανάκτορο! Μόνο τα έπιπλα δεν αλλάχτηκαν , παρέμειναν τα ίδια. Βλέπετε , δεν κρατιόταν ο νεόγονος γαλάζιος βασιλιάς. Κοίταζε το στέμμα πάνω στο βασιλικό θρόνο και γούρλωνε τα ματάκια του!

Κι η μέρα , εκείνη, η ποθητή του μέρα έφτασε. Μόνο που δε ζούσε ο βασιλιάς πατέρας του για να τον καμαρώσει.  Βλέπετε ακόμη και σ αυτόν το θαυμαστό , μαγικό τόπο  ο… Μορφέας κι  ο Άδης δεν κάνουν εκπτώσεις. Κάλεσε όλο το λαό στη στέψη του. Στήθηκε το πιο τρανό πανηγύρι. Το γαλάζιο κυριαρχούσε παντού.                                                                                    Ο λαός είχε μαζευτεί στην μεγάλη βασιλική αυλή  και περίμενε το νεόγονο βασιλιά, το γαλάζιο, να εκφωνίσει τον πρώτο επίσημο χαιρετισμό του. Η αναγγελία της στέψης από το βασιλικό συμβούλιο που ομόφωνα έκρινε την απόφαση της λαϊκής ετυμηγορίας για τη στέψη, συνοδεύτηκε από σαλπίσματα . Ο ήλιος έλαμπε . Αρχές καλοκαιριού βλέπετε…                                       Ο  ανυπόμονος βασιλιάς μετά τη στέψη του αποχώρησε στο βασιλικό του δώμα για ν αλλάξει ενδυμασία. Να βάλει τη γαλάζια του.  Όμως η δίψα του για την αποθέωση από το λαό ήταν τόση….. Τρέχοντας στους βασιλικούς γαλάζιους διαδρόμους δεν άκουγε τους συμβούλους του που του φώναζαν να σταματήσει πριν βγει στο γαλάζιο μπαλκόνι της εξουσίας κι αναγγείλει τα σχέδιά του γι αυτόν τον εξαπατημένο λαό από το ροζούλη βασιλιά.                  Δεν πρόλαβαν να τον σταματήσουν το νεόγονο βασιλιά ..Κι εκείνος , βγαίνοντας στο γαλάζιο μπαλκόνι  των αναγγελιών, άκουσε ένα απότομο βουητό των οπαδών και του λαού του που σκέπασε τους ήχους χαράς και πανηγυριού. Τι να είχε γίνει, αναρωτήθηκε;   Μην ήταν που στην πρώτη σειρά ήταν ο ροζούλης βασιλιάς που του κουνούσε τα μισά κλειδιά της εξουσίας; Μην ήταν που το μετάνιωσε ο λαός που του έδωσε τόσο χρώμα; Μην ήταν τα σύννεφα που μαζευόντουσαν; Έτσι γίνεται στις αρχές καλοκαιριού σ αυτό τον τόπο. Εκεί που έχει ήλιο ξαφνικά , κατακλυσμός. Το ίδιο και στην εξουσία. Τι γκαντεμιά να ναι, σκέφτηκε; Από ποιόν να πήρα;                                                                                                                                        Όμως, δεν ήταν τίποτ΄ άλλο εκτός από τη… γύμνια του. Κι όμως, πάνω σε τούτη την απίστευτη δύναμη κατάκτησης του βασιλικού θρόνου και του στέμματος, κατά την αλλαγή ενδυμασίας , πάλι καλά που έβαλε και το βρακί του!! Βγήκε σχεδόν γυμνός ο βασιλιάς.,,,,,,

Αχ, νεόγονε, γαλάζιε βασιλιά μου, τι κι αν πήρες το στέμμα!! Δεν πήρες την εξουσία. Σου την έφερε ο ροζούλης βασιλιάς!!!

Προηγούμενο άρθρο Πανελλήνια Συνάντηση Φίλων των Αγράφων
Επόμενο άρθρο Προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην κοιλάδα των Τεμπών