Απόδοση «Τιμής στον επιζήσαντα μαχητή του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου, που υπερασπίσθηκε με σθένος και αφοσίωση μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματος του τα ιδεώδη της φιλοπατρίας, ελευθερίας και πίστεώς μας κατά την ιστορική μάχη του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου Πιερίας τη νύχτα της 30/31 Μαρτίου 1946 εναντίον ανταρτών του ΕΛΑΣ, οι οποίοι επέδραμαν για να καταλύσουν την έννομη τάξη, να παρεμποδίσουν τις εκλογές της απελευθερωμένης Ελλάδας και να καταλάβουν με τα όπλα και δια της βίας την Εξουσία».(ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΛΗΘΗ).
Υπερασπιστές της ελευθερίας και του αγώνα, μαζί με τον ανυπότακτο λαό εκείνη την ιστορική περίοδο ήταν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, που με ανιδιοτέλεια έδωσαν τη ζωή τους για λευτεριά και που πάλεψαν με το όπλο στο χέρι ενάντια στον φασισμό, τη Γερμανική κατοχή και όλους εκείνους που έμπρακτα στήριζαν τους ναζί, μπουραντάδες, τσολιάδες, χωροφύλακες. Το δολοφονικό όργιο που εξαπέλυσαν μετά τη Βάρκιζα και με προτροπή των Άγγλων καταχτητών, οι εγκάθετες κυβερνήσεις τους για την εξόντωση του παλλαϊκού απελευθερωτικού κινήματος είχε επεκταθεί, με ιδιαίτερη ένταση και στην περιοχή της Κατερίνης. Την ένοπλη απάντηση στο όργιο αυτό της τρομοκρατίας εκείνη την εποχή, την έδωσαν τα παλικάρια του Λιτόχωρου, που δεν άντεχαν άλλο τον δικό τους κατατρεγμό, τα καθημερινά βασανιστήρια και τις δολοφονίες αγωνιστών του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.«Το όπλο που δώσαμε στη Βάρκιζα για την ησυχία του τόπου, το ξαναπήραμε από του Χίτη και του χωροφύλακα το χέρι. Θυμάσαι, συναγωνιστή, με πόση λαχτάρα είδες το γνώριμό σου τουφέκι, που πάνω του είχες σκαλίσει στην πρώτη Κατοχή το όνομά σου και τα τέσσερα γράμματα του ΕΛΑΣ;» (Απόσπασμα από σχόλιο του ρ/σ του ΔΣΕ «Ελεύθερη Ελλάδα» στις 24/10/1948, με τίτλο «Λιτόχωρο»).(ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΜΝΗΜΗ).
Να θυμίσουμε και άλλες δραστηριότητες του συλλόγου…
Στον επικεφαλής ομάδας Αστυνομικών, που συμμετείχε ενεργά,εκτελώντας το καθήκον του σε διατεταγμένη υπηρεσία για τη διασφάλιση της εννόμου τάξεως και για την περιφρούρηση πολύτιμων αγαθών συνανθρώπων μας, στο συλλαλητήριο της 6.12.2009 που έγινε στην Αθήνα στην πλατεία Εξαρχείων. θέτοντας φραγμό στην υλοποίηση των εγκληματικών προθέσεων των αναρχικών, δέχθηκε πρώτος την επίθεση με εμπρηστικές βόμβες, με πέτρες και σπασμένα μάρμαρα, που έσπασαν την προστατευτική του ανθεκτική ασπίδα, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα β’ βαθμού και να τραυματιστεί επικίνδυνα στο κεφάλι και στο στήθος του. (ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΛΗΘΗ).
Ένα χρόνο πριν, 6.12.2008, η στυγνή δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ένα παιδί γεμάτο όνειρα για το μέλλον, που είχε όλη τη ζωή μπροστά του, δολοφονείται από τον αστυνομικό Κορκονέα (Καταλαβαίνουμε τον κρυφό τους πόθο να δοθεί η τιμή στον ίδιο τον Κορκονέα). Εκείνο τον Δεκέμβρη όλη η ομορφιά της νιότης «καταχείμωνο έφερε την Άνοιξη στους δρόμους.»). (ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΜΝΗΜΗ).
Οι μαθητές και μαθήτριες της Α΄ τάξης του 5ου Δημοτικού Σχολείου της πόλης μας, με τη δασκάλα τους, επισκέφθηκαν το Αστυνομικό Μουσείο και ενημερώθηκαν για την προσφορά της Ελληνικής Αστυνομίας στην κοινωνία μας. Οι μικροί μας φίλοι φωτογραφήθηκαν με πηλίκια διαφόρων Αστυνομιών και θαύμασαν την ποικιλία των στολών και γενικά των εκθεμάτων (Από την ιστοσελίδα του Α.Μ.). (ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΛΗΘΗ).
«Προσφορά και πλούτος εκθεμάτων»: Εδώ η πρόκληση ξεφεύγει από τα όρια της. Όσο για τα παιδάκια ως γονείς θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, αλλά θα το αφήσουμε αυτό στην εκπαιδευτική κοινότητα των ανυπόταχτων δασκάλων του χαρτιού και του μολυβιού, αυτών που προσφέρουν στα παιδιά τους ατέλειωτους ορίζοντες της γνώσης. (ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΜΝΗΜΗ).
ΣΗΜΕΡΑ
- Η αστυνομία παραμένει ένας μηχανισμός τρομοκρατίας, αυθαιρεσίας και καταστολής.
- Στο εύφορο έδαφος της ΕΛΑΣ συνεχίζει να ευδοκιμεί το ανθρωποφάγο τέρας του χρυσαυγιτισμού.
- Αν και Φυσάει απογοήτευση στις μέρες μας, AΣ μη ντυθούμε κατάσαρκα την ήττα…
- Καθημερινά γλιστρούν πράγματα δίπλα μας, που ακουμπούν όλες τις πλευρές της ζωής …Ο φασισμός εμφανίζεται με χίλια πρόσωπα, ο εκφασισμός της κοινωνίας προχωρεί…
- Μας φορτώνουν με τρομερά πράγματα, από τα οποία το καθετί μας κλέβει κάτι από την ψυχή μας, με αντάλλαγμα την ησυχία μας, την προσαρμοστικότητά μας, τη συνήθειά μας, την ανεκτικότητά μας, μας κάνει να επιβιώνουμε… Αλλά όχι να ζούμε !!!
- Γιατί η ζωή είναι αλλού… κι αλλιώς…
Ο αγώνας μας για ζωή και ελευθερία περνάει μέσα από την απαίτηση να κλείσει αυτή η ανοιχτή πληγή (Αστυνομικό Μουσείο), που η σαπίλα της αναδύει βρώμα από το παρελθόν και φορμόλη από το μέλλον. Καλούμε τον δημοκρατικό λαό της Καρδίτσας να υπερασπιστεί τα παιδιά του, να υπερασπιστεί τους αγώνες του Καρδιτσιώτικου λαού για έναν καλύτερο κόσμο, για ελευθερία, δικαιοσύνη , κοινωνική απελευθέρωση.
ANTAΡΣΥΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
