Χαιρετίζουμε τις σημαντικές κινητοποιήσεις που έγιναν την Παρασκευή 11 Γενάρη και που έβγαλαν τον κλάδο των εκπαιδευτικών από το κινηματικό “ψυγείο” ύστερα από πέντε χρόνια – παρά την καθαρή υπονόμευση από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΔΟΕ-ΟΛΜΕ. Οι κινητοποιήσεις έδειξαν ότι η οργή που έχει συσσωρεύσει το πολύχρονο “δούλεμα” των υποσχέσεων διορισμών, μπορεί να μετατραπεί σε μαζικό αγώνα.
Καταγγέλλουμε την κρατική βία και καταστολή που είχε στόχο τη διαδήλωση των εκπαιδευτικών και την πλατιά τρομοκράτηση των διαδηλωτών.
Θεωρούμε τις κινητοποιήσεις αυτές όχι το τέλος, αλλά την αρχή της συγκρότησης του αγώνα που πρέπει άμεσα να δυναμώσει, να ξεκαθαρίσει, να συγκροτηθεί ακόμα και αν το νομοσχέδιο ψηφιστεί την Δευτέρα.
Είναι λάθος να προωθείται μια λογική ότι τη Δευτέρα είναι η κορύφωση του αγώνα, γιατί δημιουργείται μια ψυχολογία ότι από Τρίτη το κίνημα γυρνάει στην αφάνεια. Όμως, ακόμα κι αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο τη Δευτέρα (και μάλιστα τότε ακόμα περισσότερο) η αδικία της αδιοριστίας και των μαζικών απολύσεων θα είναι εδώ! Ακόμα και με την ψήφιση του νομοσχεδίου δεν θα σταματήσει η γη να γυρνά. Ούτε το σύστημα και η κυβέρνηση απαλλάσσεται από το πρόβλημα (την πίεση για μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση) ούτε φυσικά οι αναπληρωτές έχουν πειστεί πως εκτός από την προκήρυξη «θα δουν τους εαυτούς τους στα σχολεία» (για να παραφράσουμε τον Υπουργό).
Ο κόσμος που κινητοποιείται δεν μπαινοβγαίνει στο κίνημα με ένα κουμπί. Το θετικό αγωνιστικό κλίμα που διαμόρφωσε η πορεία της Παρασκευής πρέπει να βρει τη συνέχεια και την κλιμάκωσή του ΑΜΕΣΑ. Ο αγώνας που είναι σε εξέλιξη πρέπει να κατέβει σε κάθε σύλλογο και σε κάθε πόλη της χώρας, ώστε τα εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία της εκπαίδευσης να πάψουν να είναι σε ομηρία από τις επιδιώξεις των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, οι οποίες για το μόνο που νοιάζονται είναι η προώθηση της επίθεσης και η κατάθεση της διαμαρτυρίας στο προεκλογικό χρηματιστήριο. Είναι αναγκαία η δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε σύλλογο, γιατί έναν τέτοιο αγώνα μπορεί να τον σηκώσει μόνο η μαζική ενεργοποίηση των εκπαιδευτικών. Αυτό το καθήκον της μαζικής ενεργοποίησης των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να υποκατασταθεί από θεαματικές ενέργειες λίγων αγωνιστών.
Οι αγώνες πρέπει να συνεχιστούν ανεξαρτητα αν ψηφιστει το νομοσχεδιο τη δευτερα, ανεξαρτητα απο τη σταση ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, χωρίς να υποστείλουμε τις σημαίες στο φόντο του προεκλογικού κλίματος.
- Για μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών.
- Για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.
- Ενάντια στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση στην κάθε μορφής αξιολόγηση και προσοντολόγιο πριν και μετά τον διορισμό!
- Να συγκροτήσουμε επιτροπές αγώνα σε κάθε σύλλογο και γύρο γενικών συνελεύσεων που θα πάρουν αποφάσεις για 48ωρη πανεκπαιδευτική απεργία με αίτημα την απόσυρση του!
