Συνάδελφοι, συναγωνιστές αγρότες και μικροεπαγγελματίες, συνταξιούχοι, άνεργοι, φίλοι μετανάστες, νέοι και νέες
Χαιρετίζουμε την παρουσία σας στην σημερινή απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ
Το μνημόνιο απέτυχε λένε οι υπάλληλοι των καπιταλιστών, κυβέρνηση, Ν.Δ., ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΝ, ΔΗ.ΣΥ. και τα διάφορα άλλα παπαγαλάκια τους, δεν έφερε τα κέρδη που περίμεναν και όλοι μαζί, μας προετοιμάζουν για τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που μας ετοιμάζουν.
Σε στενή συνεργασία με τον ΣΕΒ, ξεκινά ο νέος γύρος των αντιασφαλιστικών μέτρων με άμεσο στόχο το ξήλωμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών και το «πέταγμα» 250 χιλιάδων εργαζομένων έξω από αυτά, προωθούνται νέες άγριες περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των εργαζομένων και συρρίκνωση ή κατάργηση των ήδη ανεπαρκών δημόσιων νοσοκομείων και μονάδων του ΙΚΑ, ετοιμάζουν κατάργηση ΤΕΙ και Πανεπιστημίων, προχωρούν με ταχύ ρυθμό τις επιχειρησιακές συμβάσεις που προβλέπουν πετσόκομμα αποδοχών και αύξηση της φτώχειας. Υπογράφτηκε πριν λίγες μέρες η πρώτη ΕΕΣΣΕ που προβλέπει μείωση αποδοχών κατά 12%, μεταξύ της ξεπουλημένης διοίκησης του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων Καρδίτσας και της εργοδοσίας του ξενοδοχείου ‘’ΚΙΕΡΙΟ”, με την συγκάλυψη του Εργατικού Κέντρου, σε μια περίοδο που καθημερινά απολύονται εργαζόμενοι ή εξαναγκάζονται σε αποχώρηση (ΚΙΕΡΙΟ, ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΓΚΡΑΝΤ, ΕΞΕΛ ΚΛΠ) και άλλοι είναι απλήρωτοι για μήνες ή και χρόνια (ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΓΚΡΑΝΤ, ΑΝΚΑ ΚΛΠ). Έχουν αποθρασυνθεί τόσο οι εργοδότες που απέλυσαν και τον πρόεδρο του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων.
Αναρωτιέστε πως μπορούν και τα κάνουν όλα αυτά;
Χρησιμοποιούν τα όπλα που τους δίνει η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, τους νόμους. Όλοι αυτοί που είπα στην αρχή. Όλοι μαζί, χέρι – χέρι ή και εναλλάξ για παραπλάνηση του λαού.
Όπως προχτές στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή που ψήφισαν την διάταξη που αυξάνει τις ώρες εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων, χέρι – χέρι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. Πως το είπε ο Μεϊμαράκης για τον Παπανδρέου: τον βοηθάμε να ψηφίσει αυτά που ψηφίζει αλλά δεν τα εφαρμόζει … φανταστείτε να τα εφάρμοζε κιόλας !!! αυτή την αντιπολίτευση κάνει η ΝΔ, …. μας δουλεύουν !!!
Έχουν κάνει τη συμμαχία τους.
Φίλοι και φίλες, είναι η ώρα της δικιάς μας συμμαχίας !!!
Η επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη και το σύνολο των πλατιών λαϊκών στρωμάτων είναι πολιτική επίθεση. Η κονιορτοποίηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων δεν είναι ζήτημα συγκυρίας ή κακής διαχείρισης. Είναι το αποτέλεσμα και το ζητούμενο της πολιτικής που υπηρετεί τα μονοπώλια και γι’ αυτό σαρώνει ακόμα και στοιχειώδεις κατακτήσεις, όπως τα επιδόματα ανεργίας, τις πενιχρές συντάξεις, τις υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας, τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Η συσσωρευμένη εμπειρία, που απέκτησαν οι εργαζόμενοι τον τελευταίο χρόνο, πρέπει να μετατραπεί σε πολιτικά συμπεράσματα. Να διαχωρίσουν στη συνείδησή τους την «ήρα» απ’ το «στάρι», εγκαταλείποντας συνδικαλιστικά και πολιτικά τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αλλωστε, έχει αποδειχτεί στην πράξη πως ο ρόλος των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι να υπονομεύουν κάθε αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατιάς. Αφού υιοθετούν τα επιχειρήματα της μεγαλοεργοδοσίας, ενισχύουν τις αυταπάτες, καλλιεργούν τον εφησυχασμό. Γίνεται κάθε μέρα και πιο φανερό πως το «προσπέρασμά» τους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπει φρένο σε αυτή την πολιτική.
Τα μέτρα, που παίρνονται σήμερα, δεν αντιμετωπίζουν κανένα χρέος. Αλλωστε, ένα χρόνο μετά το μνημόνιο, το χρέος αυξήθηκε αντί να μειωθεί. Οι εργαζόμενοι δε φταίνε για κανένα χρέος. Γι’ αυτό και πρέπει να κάνουν πράξη το σύνθημα καμιά θυσία για το χρέος της πλουτοκρατίας.
Το να μένει κανείς σιωπηλός ή αδρανής μπροστά στην επίθεση είναι σα να δίνει άδεια για την κατεδάφιση κάθε κατάκτησής του. Σήμερα, ο εργάτης δεν έχει τίποτα «σίγουρο», αν δεν αγωνιστεί με ταξικούς όρους. Η καθημερινότητα αποδεικνύει πως η ανεργία, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, τα αυξανόμενα κρούσματα απλήρωτης εργασίας για μήνες, δεν αφήνουν καμιά λαϊκή οικογένεια ανέπαφη. Κανείς δεν μπορεί να θεωρεί ότι αν ‘’καθίσει ήσυχος” και δεν αντιδράσει θα εξαιρεθεί της επίθεσης. Το αντίθετο. Μόνο αν οργανωθεί με το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα θα μπορέσει να προετοιμαστεί, να αμυνθεί απέναντι στην εργοδοσία, τους ελιγμούς και τους μηχανισμούς της, να παλέψει για να κρατήσει τα δικαιώματά του.
Συνειδητοποιούμε σήμερα καλύτερα, ότι η κατάκτηση μιας αξιοπρεπούς ζωής με σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο και λιγότερο χρόνο εργασίας, με ουσιαστικά δικαιώματα σε όλους τους τομείς της ζωής, συνδέεται αναπόφευκτα με την απαλλαγή μας από το ζυγό των μονοπωλίων.
Αν δεν καταργηθεί αυτή η σχέση, όπου οι λίγοι αρπάζουν την δουλειά των πολλών, αν δεν καταργηθεί το καθεστώς της μισθωτής σκλαβιάς, δεν υπάρχει ζωή και μέλλον.
Ή αυτοί ή εμείς. Εμείς είμαστε οι παραγωγοί όλου του πλούτου.
Εμείς είμαστε οι πολλοί. Το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, είναι στα χέρια μας.
Να γίνει κατανοητό πως όποιος ανέχεται ή συμβιβάζεται με τα μέτρα κυβέρνησης – τρόικας – πλουτοκρατίας ουσιαστικά υπογράφει τη θανατική του καταδίκη
Μπορούμε να τα καταφέρουμε φίλοι και συναγωνιστές !
Γιατί δεν έχουμε αυταπάτες ότι μπορούμε να εξανθρωπίσουμε τον καπιταλισμό, όπως μας καλούν άσπονδοι «φίλοι». Το σύστημα αυτό δεν γίνεται ανθρώπινο, όλο και περισσότερο θα δείχνει το βάρβαρο πρόσωπό του. Είναι σε παρακμή.
Γιατί τώρα ξέρουμε ακόμη περισσότερο ότι ο καπιταλισμός μπορεί να είναι δυνατός, αλλά δεν είναι παντοδύναμος. Η βαθιά κρίση που τον ταλανίζει δείχνει τα όριά του.
Ξέρουμε ότι είμαστε οι πολλοί. Μπορούμε να γίνουμε παντοδύναμοι, αρκεί να καταλάβει η εργατική τάξη το δικό της δίκιο, να το διεκδικήσει. Γ’ αυτό παλεύουμε και δεν το βάζουμε κάτω.
Μπορεί µε τους αγώνες να µην αποτράπηκαν τα αντεργατικά μέτρα, τίποτε όμως δεν πήγε χαμένο, τους δυσκολέψαμε, τα μέτρα θα ήταν ακόμα πιο σκληρά, οι συνέπειες θα ήταν ακόμη πιο βαριές, αν δεν είχαν γίνει όλοι αυτοί οι αγώνες. Το κυριότερο είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν έδωσαν την έγκρισή τους, δεν έγιναν συνένοχοι, μεγάλωσε το κομμάτι των εργαζομένων που δεν σκύβει το κεφάλι. Παίρνουν μέρος στους αγώνες αρκετοί για πρώτη φορά.
Αυτή τη περίοδο αποκαλύφθηκε ακόμη περισσότερο ο προδοτικός ρόλος της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Γι αυτούς για όλα φταίει το μνημόνιο. Δεν υπάρχει για την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ Κυβέρνηση, Μονοπώλια, εργοδοσία. Τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ του ΛΑΟΣ και της Ν.Δ. απαξιώθηκαν ακόμη περισσότερο.
Το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» το φωνάζουν περισσότεροι τώρα.
Αυτό όμως δεν μπορούν να το υλοποιήσουν οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ που ελέγχουν την ΓΣΕΕ, πολλές ΟΜ, Ε.Κ και σωματεία, όχι γιατί είναι κατώτερες των περιστάσεων όπως υποστηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα άλλα παρδαλά αποκόμματα, αλλά γιατί έχουν επιλέξει το δρόμο της ταξικής συνεργασίας με το κεφάλαιο, γιατί αποτελούν βασικό στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής και δύναμη κρούσης για την αναχαίτιση αγωνιστικών διαθέσεων, για την υποταγή των εργαζομένων στο κεφάλαιο.
Ενότητα μ’ αυτές τις δυνάμεις δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί θα σήμαινε υποταγή του συνόλου της εργατικής τάξης και του σ.κ στα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Αντιθέτως, η οικοδόμηση της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης και η ανάπτυξη ενός μαζικού εργατικού σ.κ, με ταξική γραμμή πάλης, ικανού να ανακόψει την βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση και να ανοίξει το δρόμο για βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές στη χώρα μας, απαιτεί την ήττα των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, την μαζική εγκατάλειψή τους από τους εργάτες, την συσπείρωση τους με το ΠΑΜΕ και την γραμμή πάλης που έχει.
Οι ομάδες τύπου ‘’πρωτοβουλίας” κλπ, μπροστά στη χρεοκοπία των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, με τις οποίες ποτέ δεν έκοψαν τους δεσμούς τους, σηκώνουν τη σημαία της πάλης ενάντια στο ΠΑΜΕ με κάλπικα συνθήματα, ττου τύπου ούτε ΓΣΕΕ, ούτε ΠΑΜΕ. Ποιος αλήθεια έχει συμφέρον από έναν τέτοιο πόλεμο; Μόνο το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, οι μηχανισμοί τους. Ταυτίζονται με τις θέσεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της εργοδοσίας. Γιατί το ΠΑΜΕ αυτές τις δυνάμεις αντιπαλεύει.
Αυτή η τακτική είναι προέκταση του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού. Καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να εκφράσει τα συμφέροντα των εργατών. Και ενώ δίνουν τη «μάχη» να φέρουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ «στον ίσιο δρόμο», εμφανίζονται με τακτική δήθεν οργάνωσης του αγώνα από τα κάτω, με αντιΠΑΜΕ επιτροπές που βοηθάνε τους εργοδοτικούς. Αυτές οι δυνάμεις, κατηγορούν το ΠΑΜΕ, πότε ότι διασπά την ενότητα του σ.κ, δηλαδή με τους εκπροσώπους του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και πότε γιατί δεν στηρίζει όπως λένε, την κοινή δράση των «αριστερών δυνάμεων», δηλαδή, αυτών που συμπορεύονται με τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Προσπαθούν να εμφανιστούν ως δυνάμεις που δρουν σε ταξική κατεύθυνση, κόντρα στη ΓΣΕΕ, ενώ καλλιεργούν την επικίνδυνη άποψη περί ενότητας στο πρόβλημα, και όχι καθολικής εναντίωσης στην πολιτική της πλουτοκρατίας την ώρα που μας κήρυξε γενικό πόλεμο. Αντικειμενικά υπερασπίζονται τα συμφέροντα της αστικής τάξης και με την τακτική και τις προτάσεις τους, λειτουργούν ως αναχώματα στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης και της πολιτικής συνείδησης και δράσης των εργαζομένων για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Καλούν σε ενότητα για την κατάργηση του «Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε», για αντίσταση στο ΔΝΤ, για λύση μέσα στην Ε.Ε, αλλά με ενίσχυση της «παραγωγικής οικονομίας» κόντρα στους «κερδοσκόπους». ‘Ότι δηλαδή λέει και η ΠΑΣΚΕ. Είναι επικίνδυνοι, γιατί καλούν ουσιαστικά σε αγώνα σωτηρίας του καπιταλισμού. Έτσι, εκτός από «λαγοί» της ΠΑΣΚΕ, γίνονται και εργαλεία στήριξης της αντιλαϊκής επίθεσης. Το ίδιο κάνουν και εδώ στην Καρδίτσα: για χρόνια ήταν χειροκροτητές του Εργατικού Κέντρου, μαζί έκαναν τις συγκεντρώσεις και μας κατηγορούσαν ότι διασπαστές του σ.κ., τώρα που βρώμισε η κατάσταση και έφυγαν μας προβοκάρουν κολλώντας δίπλα στις συγκεντρώσεις και ακολουθώντας τις πορείες μας, παίζοντας ουσιαστικά πάλι το ρόλο της συγκάλυψης της ΓΣΕΕ.
Το καθήκον επομένως της ανασύνταξης του σ.κ πέφτει αντικειμενικά στις πλάτες του ΠΑΜΕ που αποτελεί την ανερχόμενη και ελπιδοφόρα ταξική συσπείρωσης δεκάδων ΟΜ, Ε.Κ και εκατοντάδων σωματείων και παλεύουν κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική και το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα. Σ’ αυτή τη γραμμή πάλης πρέπει να συσπειρωθούν περισσότερα σωματεία και εργαζόμενοι.
Συναδέλφισσες συνάδελφοι, Καμιά επανάπαυση κανένας εφησυχασμός
Ο πόλεμος της πλουτοκρατίας, στη ζωή της εργατικής και λαϊκής οικογένειας, στα δικαιώματά της, στο κίνημα δεν θα έχει τέλος. Όλα τα μέτρα που παίρνονται είναι στο Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Περιγράφονται στη Συνθήκη του Μάαστριχ, στη Λευκή Βίβλο. Εμπεριέχονται σε όλες τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της ΕΕ. Οι όποιες αντιδράσεις των κομμάτων αυτών, των βουλευτών τους ή των δημάρχων τους που κλείνουν τους Δήμους σήμερα διαμαρτυρόμενοι τάχα, είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου. Είναι καπνός για να κρύψουν τη συμφωνία τους με την πολιτική αυτή, με τον Καλλικράτη, με τα μνημόνια.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Το κίνημά μας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Στην σημερινή φάση του αγώνα κρίνεται αν η εργατική τάξη θα υποχωρήσει και θα συμβιβαστεί, ή θα αντιδράσει αγωνιστικά σε αυτή την επέλαση, που θέλει να επιβάλλει καθεστώς τρόμου και ζούγκλας. Τώρα είναι ώρα ευθύνης και αγώνα για όλους.
Για να γίνει αυτό, προϋπόθεση είναι η ανασύνταξη του κινήματος, μέσα στον αγώνα.
Με ταξική γραμμή, με μέτωπο απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, στους νόμους και το κράτος της. Κίνημα απαλλαγμένο από τον έλεγχο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων. Κίνημα που θα παλεύει ανυποχώρητα, θα εμποδίζει τα χειρότερα, θα διεκδικεί αιτήματα για το σύνολο των αναγκών της εργατικής οικογένειας, που σημαίνει πάλη για την ανατροπή και κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων.
Το ΠΑΜΕ σας καλεί όλους και όλες, να πάρουμε αυτή την ευθύνη.
Να πρωτοστατήσουμε, για να περάσει το κίνημα σε αποφασιστική αντεπίθεση.
Να δυναμώσει η αντίσταση στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, στη χειραγώγηση. Ενότητα της εργατικής τάξης σε ένα ανώτερο επίπεδο, με στόχους, αντιμετωπίζοντας τα εκφυλιστικά φαινόμενα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Είναι, σύνθετη η προσπάθεια για αναζωογόνηση της δράσης των σωματείων. Είναι όμως μονόδρομος και πρέπει να δώσουμε αυτήν τη μάχη μέσα από την ανάπτυξη των αγώνων σε όλα τα επίπεδα για να πάμε μπροστά.
Με αδιαλλαξία απέναντι σε όσους προσπαθούν να θολώσουν το τοπίο, με εκκλήσεις για ενότητα και όλοι μαζί κάτω από τις ομπρέλες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Σε όσους προσπαθούν μέσα από αριστερή φρασεολογία να φτιασιδώσουν το καπιταλισμό, να μπουν εμπόδιο στον δρόμο ανάπτυξης που συμφέρει την πλειοψηφία του λαού.
Οι θυσίες από την στήριξη, την ανοχή αυτού του σάπιου συστήματος είναι αμέτρητες, δεν πάει άλλο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ, καλύτερα να οργανώσουμε και να δώσουμε τη μάχη για ριζική αλλαγή σε όλα τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, με παραμερισμό και κοινωνική απομόνωση της εργατικής αριστοκρατίας. Να καταδικασθεί στην πράξη ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός. Να εκφραστεί αυτή η αλλαγή του συσχετισμού, στους φορείς της κοινωνικής συμμαχίας, στο ΠΑΜΕ, στην ΠΑΣΕΒΕ, στην ΠΑΣΥ, στο ΜΑΣ, να γίνει πιο αποτελεσματικός ο αγώνας, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια.
Η εργατική τάξη, είναι η δύναμη ανατροπής, αυτού του σάπιου συστήματος και μπορεί να το πετύχει !
Βασίλης Κρανιάς, μέλος της Γραμματείας Καρδίτσας του ΠΑΜΕ
