Ήδη διανύουμε την 5η εβδομάδα της άνισης μάχης με το νέο ιό SARS-CoV-2 στη χώρα μας. Άνιση γιατί το σύστημα Υγείας, για το οποίο χρόνια διεκδικούμε καλύτερους όρους ως υγειονομικοί, φαίνεται ότι δεν είναι επαρκές για να δώσει αυτή τη μάχη, παρά τις προσπάθειες για εφησυχασμό.
Έτσι, με έντονο προβληματισμό παρακολουθούμε τις εξελίξεις από το νοσοκομείο μας που καλείται, παρά τις ελλείψεις σε κρεβάτια ΜΕΘ, προσωπικό, υγειονομικό και μη, και σε μέσα ατομικής προστασίας, να εξετάζει καθημερινά μεγάλο αριθμό ύποπτων κρουσμάτων. Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για τις οδηγίες του ΕΟΔΥ που αναπροσαρμόζονται διαρκώς, σε ένα βαθμό δικαιολογημένα με βάση και τα νέα δεδομένα, καθώς πρόκειται για ένα νέο ιό του οποίου η συμπεριφορά δεν έχει πλήρως διευκρινισθεί. Στο μεγαλύτερο, όμως, βαθμό οι οδηγίες του ΕΟΔΥ υποτάσσουν το σχεδιασμό στη λογική του μικρότερου κόστους.
Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη επιστολή του Οργανισμού (20/3/20) όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται: “Σε περίπτωση που χρησιμοποιείται απλή χειρουργική μάσκα, αυτή πρέπει να αντικαθίσταται όποτε υγρανθεί η εσωτερική πλευρά. Αντί γαντιών προτείνεται η εφαρμογή της υγιεινής των χεριών και η χρήση αλκοολούχου αντισηπτικού μετά από κάθε επαφή με ασθενή. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις χειρισμών με κίνδυνο πρόκλησης αερολύματος”.
Καταδικάζουμε τις πολιτικές που θέτουν σε κίνδυνο τόσο την υγεία των ασθενών μας, όσο και την ασφάλεια τη δική μας, ως εργαζόμενοι σε χώρους με υψηλό ποσοστό έκθεσης. Θεωρούμε απαράδεκτη την οδηγία για τους εργαζόμενους που έχουν έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα, να συνεχίζουν να εργάζονται και να υποβάλλονται σε έλεγχο μόνο εάν παρουσιάσουν πυρετό. Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις οδηγίες που εξέδωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στις 13/3/20. Εκφράζουμε την ανησυχία μας για την αλλαγή της οδηγίας αναφορικά με τη διάρκεια της “καραντίνας” ειδικά των υγειονομικών από 14 σε 7 ημέρες, τη στιγμή που δεν έχει αλλάξει αυτό το επιστημονικό δεδομένο. Και μόνο αγανάκτηση μπορεί να μας προκαλέσει η σύσταση προς τους υγειονομικούς να “δουλεύουν με μάσκα, ακόμα και με συμπτώματα” προκειμένου να αντέξει το σύστημα Υγείας.
Θεωρούμε αυτονόητο ότι ένα συλλογικό πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίζεται κατ’ αρχάς και κατά κύριο λόγο συλλογικά και όχι ατομικά, όπως και ότι δεν μπορούμε να υποβαθμίζουμε την κρατική ευθύνη για την προετοιμασία του συστήματος Υγείας στο όνομα της ατομικής ευθύνης του καθενός. Την ατομική μας ευθύνη την αναλαμβάνουμε τηρώντας ο καθένας τα απαιτούμενα μέτρα.
Έχουμε όμως και συλλογική ευθύνη να καταγγείλουμε την κατάσταση αυτή και να απαιτήσουμε:
- Εξασφάλιση των απαραίτητων μέτρων ατομικής προστασίας. Άμεσα εξοπλισμός όλων των υγειονομικών μονάδων με τα απαιτούμενα υλικά. Έλεγχος και εξασφάλιση αδειών όσων συναδέλφων εκτίθενται ανεξαρτήτως της εκδήλωσης συμπτωμάτων.
- Άμεση στελέχωση με το αναγκαίο μόνιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων. Χωρίς καμιά καθυστέρηση μόνιμες προσλήψεις προσωπικού.
- Άνοιγμα όλων των κλινών ΜΕΘ και πρόσληψη/εκπαίδευση του αναγκαίου αριθμού προσωπικού για τη λειτουργία τους.
- Μονιμοποίηση των συναδέλφων επικουρικών – Το σύστημα Υγείας “αιμορραγούσε” και πριν την κρίση του κορονοϊού.
- Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και των ιδιωτών γιατρών.
Ως μαχόμενοι υγειονομικοί θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε με την ίδια αυταπάρνηση όπως πάντα. Δεν μπορούμε όμως να θυσιάζουμε εαυτούς στη λογική του “εφικτού” ή του οικονομικά αποδεκτού!!! Καλούμε κάθε αρμόδια αρχή, ώστε στον 21ο αιώνα να μη θρηνήσουμε τα θύματα προηγούμενων αιώνων, να μη θεωρούμε την ασθένεια “κατάρα” και “αόρατο εχθρό”. Δεν υποχωρούμε στη μάχη για δημόσια, δωρεάν Υγεία για όλο το λαό, με βάση τις πραγματικές ανάγκες και αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που μας προσφέρει η πρόοδος της επιστήμης ως τώρα».
