Πριν από 18 χρόνια στην 7η Εθνική Συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας του 1997 είχα κάνει μια σύντομη παρέμβαση στην οποία αναφερόμουν στο μέλλον της Ελλάδα, της κοινωνίας, της δημοκρατίας και της Νέας Δημοκρατίας.
Διαβάζοντάς τη σήμερα τη βρίσκω επίκαιρη σε πολλά σημεία και ενορατική σε προβλέψεις για φαινόμενα που προέκυψαν, γιγαντώθηκαν και χαρακτηρίζουν την εποχή μας.
Δίνω αποσπάσματα της παρέμβασής μου εκείνης και πάλι στη δημοσιότητα όχι για να υπερηφανευθώ αλλά για να δείξω ότι σημαντικό πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής ζωής δεν είναι η πρόβλεψη ή η διάγνωση. Αντίθετα είναι η αδυναμία επιδίωξης και εφαρμογής κατάλληλων λύσεων. Αδυναμία που παίρνει μορφές αντίστασης στην πραγματικότητα και άρνησης αντιμετώπισης σημαντικών κινδύνων παρά το προφανές συμφέρον όλων για το αντίστροφο. Φαινόμενο διαχρονικά υπαρκτό και ταυτόχρονα δυσεξήγητο.
Οι ιστορικές εποχές ποτέ δεν είναι ίδιες. Έχουν όμως κατά περιόδους ανάλογο προβλήματα που απαιτούν πάγιες αρετές και σταθερές ικανότητες στην επιδίωξη των λύσεων τους.
Η υπεροχή της δημοκρατίας απέναντι σε όλες τις μορφές διακυβέρνησης βρίσκεται στην πλήρη και ταυτόχρονη γνώση και κατανόηση από τον λαό και τη θεσμική ηγεσία, όλων των παραγόντων που προκαλούν και των στοιχείων που απαρτίζουν τα προβλήματα. Βρίσκεται επίσης στην κοινή επιλογή και επιδίωξη των άριστων λύσεων μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς με σύνεση, συναίνεση, συνεννόηση και προπαντός σοφία. Μόνο έτσι θα βγούμε από τα Μνημόνια, τιςσυμφωνίες και όλα όσα πλήγωσαν και πληγώνουν τον ελληνικό λαό. Και μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πορευτούμε ως έθνος στον 21o αιώνα.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ένας κατάλογος πραγμάτων που δεν έγιναν.
Είναι επισήμανση συμπεριφορών και δρόμων που είναι επείγον να ακολουθηθούν.
Από και για τον ελληνικό λαό, την κοινωνία, τη δημοκρατία και τη Νέα Δημοκρατία.
Όχι από τους λίγους, ούτε μόνο από τους πολλούς, αλλά από όλους.
Αποσπάσματα εισήγησης στην 7η Εθνική Συνδιάσκεψη της ΝΔ.
«Το πρώτο ζητούμενο συνεπώς από ένακόμμα του 21ου αιώνα είναι νασυμπορευθεί με την κοινωνία της εποχής του.
Ζούμε στη δεκαετία μας την αποθέωση της αξίας του χρήματος και του πλούτου ως οράματος και σκοπού ζωής των ανθρώπων. Για πολλούς είναι παράδεισος και για πολύ περισσότερους είναι κόλαση.
Έχω την πεποίθηση ότι η κοινωνία την επόμενη δεκαετία θα βάλει σε εφαρμογή έναν μηχανισμό εξισορρόπησης. Και θα δούμε ανθρώπινες αξίες όπως η εντιμότητα, η ειλικρίνεια, η αυταπάρνηση, η αλληλεγγύη να γίνονται τα κύρια οράματα και οι σκοποί της ζωής. Η κοινωνία θα αποκτήσει και πάλι κυρίαρχη θέση και θα συμπιεσθεί ο άκρατος ατομισμός της εποχής μας.
Οι σημερινοί δείκτες ανάπτυξης της οικονομίας θα συμπληρωθούν και από τους δείκτες κατανομής της ανάπτυξης. Η κοινωνική συνοχή της πατρίδας μας θα αποκτήσει αξία όση και η επιδίωξη της ευρωπαϊκής συνοχής σήμερα.
Οι δικές μας ιδέες χαρακτηρίζονταν και χαρακτηρίζονται ως «συντηρητικές». Πολλοί από εμάς ίσως έχουμε και μια αίσθηση ντροπής γι’ αυτό.
Η πραγματική όμως ερμηνεία του όρου συντηρητικός στη σύγχρονη εποχή είναι εκείνη που υποδηλώνει συντήρηση των αιώνιων ανθρωπίνων αξιών που δίδουν αξία στη ζωή και συνοχή και πρόοδο στις κοινωνίες.
Ο δήθεν εκσυγχρονισμός αυτής της δεκαετίας ήδη πνέει τα λοίσθια. Διότι αποσυνθέτει την κοινωνία, ανακηρύσσει το χρήμα -εν πολλοίς όχι αληθινό χρήμα – σε πρωταρχική αξία της ζωής και επιδεικνύει βαρβαρότητα απέναντι σε αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη την οργανωμένη κοινωνία, δηλαδή το κράτος.
Ο δήθεν εκσυγχρονισμός αυτής της δεκαετίας είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για την ύπαρξη αυτού του έθνους. Διότι καταστρέφει τις αξίες στις οποίες στηρίχθηκε η επιβίωση της Ελλάδος και οι εθνικές ανατάσεις σε όλες τις εποχές. Είναι ένας υλιστικά λαίμαργος τρόπος ζωής που οδηγεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην καταστροφή
Έχουμε πάνω απ’ όλα την αποστολή να οδηγήσουμε αυτή τη χώρα κυβερνώντας τη σωστά.
Σε προηγούμενες εποχές οι κυβερνήσεις οδηγούσαν με έναν τρόπο εν πολλοίς καταναγκαστικό, αυτάρεσκο και με πλειοψηφική αυθαιρεσία. Στις σύγχρονες κοινωνίες, αυτές του επόμενου αιώνα οι κυβερνήσεις εκπροσωπούν και ρυθμίζουν εξαιρετικά περίπλοκες κοινωνίες, η δύναμη των οποίων δεν βρίσκεται μέσα στα κτίρια της εξουσίας, αλλά στα σπίτια του απλού πολίτη και στον χώρο της δουλειάς του.
Να κατανοούμε κάθε φορά την πραγματικότητα και να ξαναφέρουμε τον πολίτη πιο κοντά στα κοινά, ενισχύοντας την αξιοπιστία, την ειλικρίνεια, τη φερεγγυότητά μας.
Να ενισχύσουμε ακόμη πιο πολύ τη δημοκρατική λειτουργία της οργάνωσής μας. Οι μηχανισμοί που οφείλουμε να αναπτύξουμε επιβάλλεται όχι μόνο να μην καταπνίγουν την ελευθερία σκέψης, αλλά και να την ενθαρρύνουν.
Να συνειδητοποιήσουμε ότι οφείλουμε να ακούμε, να κατανοούμε και να βρίσκει ανταπόκριση η φωνή της κοινής γνώμης, και να υπάρχουν θεσμοί άμεσης δημοκρατίας στο κόμμα μας.
Να γίνουμε ακόμη πιο πλατιά κόμμα επιφάνειας, διαφάνειας και βάθους στην κοινωνία και να επιτρέψουμε να φύγει η πολιτική από τους λίγους. Να περάσει στους πολλούς. Σε όλους.
Να δώσουμε το νέο και εφικτό όραμά μας, στοχεύοντας μεγάλες κατακτήσεις. Για μια κοινωνία πιο δίκαιη, για ένα κράτος υπηρέτη στον κάθε πολίτη και προστάτη των αδυνάτων, για μια οικονομία που θα έχει σταθερό αναπτυξιακό προσανατολισμό, αλλά δεν θα αγνοεί τον άνθρωπο.
Να προτάξουμε περαιτέρω τον εκσυγ- χρονισμό του κόμματος και να διασφαλίσουμε τη διαρκή ανανέωσή του. Να επιταχύνουμε τους ρυθμούς, να αναβαθμίσουμε την ποιότητα, να προαγάγουμε τον συντονισμό της δουλειάς μας.
Να ακούμε περισσότερο και να ομιλούμε λιγότερο. Να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι είναι το ζητούμενο της εποχής και της κοινωνίας αντί να προσπαθούμε να κάνουμε κατανοητές από τον λαό ιδέες και απόψεις που φτιάξαμε σε τέσσερις τοίχους.
Να είμαστε υποδείγματα εντιμότητας στον προσωπικό μας βίο, στην κοινωνική μας συμπεριφορά και στις συναλλαγές μας.
Να έχουμε ειλικρινές ενδιαφέρον για το σύνολο της κοινωνίας και να μην επιδεικνύουμε κοντόφθαλμη κομματική μικροπολιτική. Η αξία της πολιτικής βρίσκεται στις αξίες που υπηρετεί.
OΔημήτρης Σιούφας είναι πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
«ΤΑ ΝΕΑ» στις 14/11/2015
