Πολάκης: «Οι νεκροί θολώνουν την εικόνα»
Δούρου: «Έκατσε μια στραβή στη βάρδια μου»
Καμμένος: «Για την τραγωδία στο Μάτι, φταίνε οι κάτοικοι»
Κουβέλης: «Αντιλαμβάνομαι τον πόνο αλλά στις 21/8 βγαίνουμε από το μνημόνιο»
Τόσκας: «Τα κάναμε όλα τέλεια»
Βερναδάκης: «Να μην βάλλεται ο Τσίπρας, που είναι μόλις 44 ετών»
Αυλωνίτου: «Κάηκε ο κόσμος γιατί δεν ήταν εκπαιδευμένος»
Μαϊστράλης: «Οι φωτιές ίσως μπήκαν από ενεργειακά όπλα»
Μπάρκας: «Φταίνε τα αυθαίρετα για τη τραγωδία στο Μάτι»
Τσιρώνης: « Υπεύθυνη η κλιματική αλλαγή»
Παπαδημούλης: «Υπεύθυνη η άναρχη δόμηση για την καταστροφή», «υπάρχει σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης»
Οι δέκα και πλέον «μικροί Αλέξηδες», που ο καθένας απ΄αυτούς είναι ένα μέρος του χαρακτήρα, της προσωπικότητας και του πιστεύω του Τσίπρα.
Μέσα απ΄αυτούς και απ΄όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που με ύβρεις, αλαζονεία, επιθέσεις και κυνισμό, παριστάνουν ότι κυβερνούν αυτόν τον τόπο, εκφράζεται ο ίδιος ο αριστερός πρωθυπουργός μας.
Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα, αφού δέχεται, δικαιολογεί και καλύπτει τις ενέργειες και συμπεριφορές τους.
Είναι η φωνή του και οι σκέψεις του.
Λένε αυτά που ο ίδιος δεν μπορεί να πει, για να μην χαλάσει την εικόνα του γελαστού παιδιού, το προφίλ του κοινωνικά ευαίσθητου αριστερού και να μην χάσει τη γοητεία, που ασκεί στους εναπομείναντες οπαδούς του.
Το μικρό και άπραγο 44χρονο νήπιο, που δεν μπορεί πια να ξεγελάσει κανέναν.
Η φονική πυρκαγιά έκαψε και όλα του τα προσωπεία. Αποκάλυψε τη γύμνια της ανικανότητάς του, την αναλγησία και ότι τον θάνατο τον θεωρεί παράπλευρη απώλεια, μπροστά στην πολιτική του επικράτηση.
Το έδειξε καθαρά με την προσπάθειά του, να διαχειριστεί το κόστος αίματος επικοινωνιακά και επιδερμικά.
Αυτό έμαθε, αυτό ξέρει, αυτό μπορεί και έτσι ενήργησε την κρίσιμη ώρα.
Βλέπετε από τις καταλήψεις μέχρι τώρα, οι μέθοδοι που εφάρμοζε κατά περίπτωση, ήταν η μαγκιά, ο τσαμπουκάς, το παραμύθι και οι κολωτούμπες.
Αν και 44χρονο το αγόρι, είχε το ταλέντο να καλλιεργήσει και να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια του λαού, για τους «κακούς» που κυβέρνησαν 40 χρόνια, τους «γερμανοτσολιάδες προδότες».
Τώρα βέβαια οι πολίτες συνειδητοποίησαν με τραγικό τρόπο, ότι η επιλογή των ανθρώπων που αποφασίζουν για τη ζωή και την τύχη τους, πρέπει να γίνεται με ψυχραιμία και ρεαλιστικά κριτήρια.
Σκέφτονται, ότι ευτυχώς που ο Θεός μας προφύλαξε τα τελευταία 3,5 χρόνια και δεν βρεθήκαμε αντιμέτωποι και με άλλες καταστροφές, γιατί αλίμονο ποιος θα τις διαχειριζόταν.
Η διακυβέρνηση της χώρας είναι σοβαρή υπόθεση, δεν «είναι όλα ένα παραμύθι» όπως ο Τσίπρας έλεγε το 2007. Το κρισιμότερο ίσως είναι η προστασία και η ασφάλεια των πολιτών, διότι «οι στραβές» κατά τη Δούρου θα τύχουν, όμως το ζητούμενο είναι οι κυβερνώντες να τις προβλέψουν και να τις χειριστούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όχι με τη «θολούρα» του Πολάκη. Να επιδείξουν υπευθυνότητα, εγρήγορση και αποτελεσματικότητα πάντα με ειλικρίνεια, σοβαρότητα και ταπεινότητα.
