Η συστηματική υβριστική επίθεση της Κυβέρνησης σε βάρος των Δημοσίων Υπαλλήλων, εκφράστηκε με αντικοινωνικό τρόπο ακόμα και την Πρωτοχρονιά. Έχουμε πλέον και στην πράξη τη νέα μορφή της συνεχιζόμενης βίας, απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας και όχι μόνο σε μια κοινωνική ομάδα, με στόχο τη διαίρεση και την αποδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής που οδηγεί στοχευόμενα στην πλήρη υποταγή της.
Είναι σαφές ότι προετοιμάζεται νέα μείωση μισθών, συντάξεων, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών παροχών, μέτρων σε βάρος των δημοσίων κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών, του συνόλου της κοινωνίας. Για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους που το 96% δεν ξεπερνά τις 27 χιλιάδες ετήσιο εισόδημα, φαίνεται ότι ούτε οι έως τώρα περικοπές, ούτε οι νέες αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας, του ΦΠΑ, των ειδικών φόρων κατανάλωσης, του ρεύματος, των εισιτηρίων κ.α. δεν είναι αρκετά να ικανοποιήσουν την πολιτική της Κυβέρνησης και της Τρόικα, γι’ αυτό και στήνεται σκηνικό με νέα μέτρα.
Η αρχή του κύκλου, όπως και το 2010, εγκαινιάζεται με την έντεχνη και νέα απαξίωση, ισοπέδωση και ενοχοποίηση για την κρίση των μισθών και των συντάξεων, των κοινωνικών πολιτικών, δαπανών και παροχών, για να συσκοτιστούν οι αιτίες και να μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί υπεύθυνοι, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, να καλλιεργηθούν φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού.
Αυτά κρύβονται πίσω από τους απαράδεκτους και άθλιους χαρακτηρισμούς – που διατυπώνονται «περιπτωσιολογικά» για να γενικεύσουν εντυπώσεις – στις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, που προφανώς εκφράζει και ανέλαβε να εκπροσωπήσει την Κυβέρνηση.
Αρκετά, φθάνει πια.
Οι συλλογικοί αγώνες ενάντια στην εξαθλίωση της ζωής όλων των μεσαίων, μικρών και αδύναμων στρωμάτων, είναι επείγον να θέσουν τέλος στον κατήφορο.
Αυτό το τέλος είναι και η ελπίδα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας για το 2011. Το ευχόμαστε και πρέπει να αγωνιστούμε όλοι, με κοινωνική αλληλεγγύη και ενότητα, να το κατακτήσουμε.
