Ο τίτλος της ανακοίνωσης θεωρούμε οτι αποτυπώνει αυτό που καταγράφηκε στις εκλογές για ΔΣ στην ΕΛΜΕ Καρδίτσας που έγιναν πριν το κλείσιμο των σχολείων για τις διακοπές των εορτών.
Η μακρόχρονη κινηματική αδράνεια, η διαλυτική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα με όλο και πιο έντονα τα στοιχεία εκφυλισμού και παραίτησης (μέλη του ΔΣ να μην απεργούν και να μη ντρέπονται να το δηλώνουν!!! – αντικατάσταση μελών ΔΣ για χρήση απόσπασης κατά προτεραιότητα) σε συνδυασμό με την ένταση της κυβερνητικής επίθεσης που δεν αντιμετωπίζεται, έχουν παράξει ένα μείγμα χαμηλών προσδοκιών, απογοήτευσης, μοιρολατρίας και ανημποριάς. Μια κατάσταση που κύρια οδηγεί στη συνήθεια, στην αποδοχή, στην προσαρμογή στα αντιλαικά μέτρα.
Στη βάση των παραπάνω, “λογικό” επακόλουθο για τη πλειοψηφία του κλάδου, η επιλογή της συμβίωσης με τις καθεστωτικές παρατάξεις. Η ψήφος στους νυν και πρώην (και μελλοντικούς;) κυβερνητικούς συνδικαλιστές. Οι εξυπηρετήσεις και οι εκβιασμοί, οι πιέσεις και τα καλοπιάσματα μέσω των σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί με τη διοίκηση/ΠΥΣΔΕ και το υπουργείο, έρχονται να προστεθούν στα παραπάνω, ενισχύοντας την εκλογική καταγραφή των ΔΑΚΕ-ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ. Η δεξιά μετατόπιση όλου του πολιτικού σκηνικού ευνοεί τη ΔΑΚΕ ενώ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ/ΣΥΝΕΚ πλασσάρουν την εργασιακή (ελαστική πλήρως διαλυμένη) σιγουριά έναντι των απολύσεων που θα φέρει ο Μητσοτάκης.
Συνέβαλλε στο εκλογικό αποτέλεσμα και η εκμετάλλευση του ζητήματος της “πλασματικής αναγνώρισης χρόνων” με σημαντικό κομμάτι των καθηγητών να προσέρχεται στις εκλογές με το φάκελο με τα δικαιολογητικά στο χέρι για να τον παραδώσει στα μέλη του ΔΣ. Η αύξηση της συμμετοχής κύρια καρπώθηκε απο αυτές τις δυνάμεις. Ενώ ένα δυναμικό που “ψάχνεται”, είτε αντιλαμβάνεται ότι η υπόθεση πάει μακριά, είτε βρισκεται σε σύγχυση για το τι συνέβη και τι πρέπει να γίνει και δεν εκφράζεται εκλογικά απέχοντας.
Αποδείκνύεται για μια ακόμη φορά ότι όταν δεν υπάρχουν νικηφόροι αγώνες και μαζικές αντιστάσεις, πόσο λίγη σημασία έχει η συνδικαλιστική παρουσία και δράση στο σωματείο. Άλλωστε δεν είναι μακρινό το 2011 με την ΠΑΣΚ να αυξάνει σημαντικά τους ψήφους της ενώ στήριξε την κυβερνητική απόφαση κλεισίματος σχολείων στο νομό (πανελλαδικά πρωταθλητής η Καρδίτσα). Ούτε το 2013 μετά την απεργία που οι υπονομευτές της-είτε “χειρουργικά”(ΔΑΚΕ) ή δια της “κλιμάκωσης” (ΠΑΜΕ) αύξησαν τους ψήφους τους.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ(ΠΑΜΕ) κατέγραψε αύξηση σε ψήφους -παρότι “αόρατη” μια χρονιά- κινητοποιώντας ένα δυναμικό που χρόνια απευθύνεται, βάζοντας του το εκλογικό δίλλημμα της απώλειας της έδρας από την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ που την ξεπέρασε στις εκλογές των ΠΥΣΔΕ. Η τελευταία παρά την καλή προεκλογική παρέμβαση δυο φορές (ΠΥΣΔΕ & ΕΛΜΕ) μέσα σε δυο μήνες κατέγραψε περίπου ίδιο με το περσινό εκλογικό της αποτέλεσμα παρά τη σημαντική ενίσχυση του ψηφοδέλτιου της.
Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ παρέμειναν στα ίδια σε ψήφους και δεν θα εκπροσωπούνται στο ΔΣ. Ευχαριστούμε τους συναδέλφους που μας στήριξαν. Το αποτέλεσμα δείχνει αντοχή σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον, αλλά δεν μας ικανοποιεί. Προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη να καταστήσουμε ορατό για τους συναδέλφους το δρόμο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ-ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ. Να βρούμε τους τρόπους και τα εργαλεία για να συσπειρωθούν οι καθηγητές σε έναν αγωνιστικό προσανατολισμό ανασυγκρότησης της ΕΛΜΕ.
Απαραίτητος όρος είνα να απαλλαγούν τα σωματεία από την πολιτική και οργανωτική σαβούρα των παζαριών, της συνδιαχείρισης με το κράτος, τις κυβερνήσεις και τη διοίκηση, από την παραλυσία της ανάθεσης του αγώνα σε κάποιους φωτισμένους που «παλεύουν» για μας χωρίς εμάς. Χωρίς αυταπάτες και εύκολες τελικά ψεύτικες απαντήσεις.
Όπως φαίνεται με τη νέα χρονιά είμαστε μπροστά σε κλιμάκωση της επίθεσης στην εκπαίδευση. Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε με τη μαζική πάλη και το σωματείο εργαλείο στα χέρια μας.
- Επιμένοντας στη κοινή δράση, με κάθε σχήμα, κάθε αγωνιστή, κάθε συνάδελφο, που θέλει να να βάλει τέλος στην απογοήτευση και την ανημποριά, για να σηκώσουμε αγώνες, για να ανθίσει η αντίσταση.
- Επιμένοντας να μη θέλουμε καμιά ενότητα με την υποταγή και την αδράνεια, τη συνδιαχειριστική λογική και την αναπαραγωγή ξανά αυταπατών για μια καλύτερη εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ που … μας πρόδωσε.
Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ θα συνεχίσουν να κινούνται σ’ αυτή την κατεύθυνση. Όχι μόνο γιατί “...με κόντρα το καιρό είναι τιμή σου να πετάς ” αλλά γιατί είναι όρος ζωής.
Η θα αγωνιστούμε ή θα μας συντρίψουν!
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
