Κάθε χρόνο το Σεπτέμβριο μια νέα σχολική χρονιά ξεκινάει και τα παιδιά του νηπιαγωγείου γίνονται πλέον μαθητές της Ά τάξης τον δημοτικού σχολείου. Η είσοδος του παιδιού στο σχολείο είναι ένας σημαντικός σταθμός στην πορεία της ανάπτυξης του και προϋποθέτει την ψυχική δυνατότητα, όχι μόνο του παιδιού να αποχωριστεί τους γονείς αλλά και των ίδιων των γονέων να αποχωριστούν το παιδί τους. Η ομαλή διαδικασία αποχωρισμού, έχει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, ειδικά σε μία μεσογειακή χώρα όπως η Ελλάδα, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα παιδιά παραμένουν και συντηρούνται ως μεγάλη ηλικία από τους γονείς.
Τώρα αρχίζει η φάση της κοινωνικοποίησης του, με όρους «σκληρούς», αφού μόνο του θα πρέπει να κινηθεί στον μικρόκοσμο της τάξης του. Ο μικρός πρίγκιπας και η μικρή πριγκίπισσα μόνοι τους πλέον θα πειραματιστούν μακριά από το επιδοκιμαστικό βλέμμα της μαμάς ή του μπαμπά, θα μαλώσουν μεταξύ τους, θα διεκδικήσουν πράγματα, θα διαλέξουν τους φίλους τους, θα χάσουν ή θα κερδίσουν σε κάποιο παιχνίδι, θα χτυπήσουν και θα πονέσουν και όλα αυτά σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον, όπου οι κανόνες δεν τίθενται από τους γονείς και που το σημαντικότερο ίσως είναι ότι σε αυτό το περιβάλλον θα πρέπει να ισορροπήσουν γιατί θα βρεθούν πάλι, την επόμενη μέρα μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Η τεράστια αυτή αλλαγή στη ζωή του πέρα από τα συναισθήματα χαράς, προκαλεί έντονο προβληματισμό ιδιαίτερα στους γονείς, οι οποίοι αναρωτιούνται αν το παιδί τους έχει τα στοιχεία και τις προϋποθέσεις που το καθιστούν έτοιμο να προσαρμοστεί και να δεχτεί τα νέα γνωστικά αντικείμενα, αλλά και να αντεπεξέλθει τις όποιες δυσκολίες συναντήσει στο νέο περιβάλλον, θα πρέπει λοιπόν να παρουσιάζει σχολική ετοιμότητα
Με τον όρο σχολική ετοιμότητα εννοούμε την ωρίμανση του παιδιού, δηλαδή την κατάσταση στην οποία το παιδί έχει τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για να μπορέσει να αποκτήσει μια νέα γνώση ή δεξιότητα.
Συγκεκριμένα για να αποφασιστεί εάν ένα παιδί είναι «έτοιμο για το σχολείο», πρέπει να έχει αναπτύξει κατά την είσοδο του στο σχολείο κάποιες βασικές δεξιότητες όπως: Να είναι σε θέση να ακολουθήσει δομημένες καθημερινές δραστηριότητες. Να είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετείται (ντύσιμο, τουαλέτα), Να είναι ικανό να προσέχει αυτά που λέει κάποιος άλλος (διατήρηση προσοχής), Να είναι σε θέση να συνεργαστεί με τα άλλα παιδιά, Να είναι σε θέση να ακολουθεί απλούς κανόνες, Να έχει αναπτύξει βασικές γνωστικές δεξιότψες (χρώματα, σχήματα), Να είναι σε θέση να γράψει ή να αντιγράψει το όνομα του, Να είναι σε θέση να συνδέει ήχους με συλλαβές και γράμματα (φωνολογικές δεξιότητες), Να κινείται με σιγουριά και με αυξανόμενο έλεγχο και συντονισμό
Οι γονείς λοιπόν, μπορούν να συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της σχολικής ετοιμότητας του παιδιού τους. Έχοντας ως κύριο μέλημα τους όχι την πρόωρη προετοιμασία και αποσπασματική εξάσκηση του παιδιού στη γραφή, την ανάγνωση και την αρίθμηση, αλλά να αναπτύξει το παιδί βασικές επικοινωνιακές και κοινωνικές δεξιότητες, οι οποίες το καθιστούν δυνατό να ανταποκρίνεται με επιτυχία σε καινούριες, άγνωστες καταστάσεις και να καλλιεργούν τις προϋποθέσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες για την σχολική επιτυχία. Ενθαρρύνοντας το παιδί να έχει αυτόνομη δράση και να παίρνει πρωτοβουλίες ανάλογα με την ηλικία το, αφήνοντας το να είναι υπεύθυνο για την αυτοεξυπηρέτηση του, δηλαδή να ντύνεται μόνο του, να τρώει μόνο του, να τακτοποιεί τα πράγματα του, όπως το να ετοιμάζει την τσάντα του για την επόμενη μέρα, να είναι υπεύθυνο για την επιστροφή βιβλίων από τη δανειστική βιβλιοθήκη καθώς μέσα σε λογικά πλαίσια αφήνοντας το να υποστεί τις συνέπειες των πράξεων του.
Καλή σχολική χρονιά
ΞΕΝΙΑ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ-ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
