Το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα αποκτά πλέον ανεξέλεγκτα τραγικές διαστάσεις, πρώτα στη χώρα μας και μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το επιβεβαιώνουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο τα καθημερινά γεγονότα και η κλιμάκωση μιας ατέλειωτης ανθρώπινης τραγωδίας. Μπροστά στις τραγωδίες, τους πνιγμούς και το μέγεθος της πρόκλησης η κυβέρνηση είναι πελαγωμένη και σαστισμένη. Αδυνατεί στοιχειωδώς να διαχειριστεί σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό – διεθνές επίπεδο την τεράστια αυτή πρόκληση.
Θυμίζουμε την ιδεοληπτική απραξία των πρώτων μηνών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τις διακηρύξεις περί «ανοιχτών συνόρων» και τις κούφιες όσο και επιζήμιες για τη χώρα μας απειλές περί τιμωρητικής εκ μέρους μας αποστολής μεταναστών και τζιχαντιστών στην Κεντρική Ευρώπη!
Όταν οι εξελίξεις ανάγκασαν την κυβέρνηση να ασχοληθεί, τα πράγματα ήταν εκτός ελέγχου.
Την αρχική ιδεοληψία διαδέχτηκε δυστυχώς ο ερασιτεχνισμός και η ανικανότητα. Σε κορυφαίο μάλιστα επίπεδο: Στην τελευταία Σύνοδο Πρωθυπουργών στις Βρυξέλλες είμαστε η μόνη χώρα που ανέλαβε βαριές δεσμεύσεις χωρίς αντίστοιχες δεσμεύσεις καμιάς άλλης χώρας.
Ειδικά για την Τουρκία που είναι η κύρια δίοδος εισόδου προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη, ο έλληνας πρωθυπουργός απέτυχε να διασφαλίσει (αν το επιχείρησε ποτέ) τη συνεργασία της για δημιουργία κέντρων υποδοχής και υποβολής αιτήσεων ασύλου, καθώς και την πλήρη εκ μέρους της εφαρμογή της υφιστάμενης συμφωνίας για επανεισδοχή.
Τώρα που και η Ευρώπη συνειδητοποιεί το μέγεθος και την τραγικότητα του προβλήματος, τώρα πρέπει η κυβέρνηση να κερδίσει ευρωπαϊκές λύσεις και ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων της Τουρκίας.
Το πρόβλημα αυτό θέλει λύση! Και όχι, κατά τη συνήθεια του Τσίπρα, μετάθεση ευθυνών. Ας δώσει λύσει χωρίς να φορτώσει όλο το βάρος στην Ελλάδα. Δεν το αντέχει η χώρα.
