Στην προσμονή ενός νέου χρόνου, υποδεχόμαστε αυτόν με ανοιχτές καρδιές, νομίζοντας πως όλα είναι δυνατά στο διάβα του. Οι δρόμοι γεμίζουν φωνές από γέλια και ευχές, περιμένοντας αυτή την χρονιά να πετύχουμε αυτό που δεν πετύχαμε την προηγούμενη. Μοιάζει πολύ με μονοπάτι καλυμμένο με παρθένο χιόνι, που ούτε πατημασιά δεν έχει ακόμα σημαδέψει την λευκότητά του. Η νέα χρονιά πράγματι απλώνεται μπροστά μας σαν ένα απάτητο μονοπάτι που πρέπει ν’ ανθίσει με την καλοσύνη μας, τις καλές πράξεις μας και γενικά τον πλούτο της αγάπης που κρύβει ο κάθε Έλληνας στην ψυχή του. Από εμάς όμως εξαρτάται εάν θα φτιάξουμε αυτόν τον δρόμο για τον Ουρανό ή για την αιώνια κόλαση, ή απλώς για την ανθρώπινη κόλαση της γης. Γιατί όταν απομακρυνόμαστε από τον Καλό μας Θεό, τότε ζούμε αυτή την κόλαση…αυτή την κόλαση που ζούνε πολλοί συνάνθρωποί μας οι οποίοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στα δυσβάσταχτα βάρη, αυτοί που δεν βρίσκουν πλέον νόημα στην ζωή και την τερματίζουν, σκορπόντας τον πόνο γύρω τους. Και όλ’ αυτά γιατί ξεχάσαμε την υγεία μας επειδή την θεωρούμε δεδομένη, ξεχνώντας τις τόσες ασθένειες, που ακόμα και μία γρίπη αρκεί για να φύγει ο άνθρωπος. Ξεχάσαμε τα τόσα εγκεφαλικά και καρδιακά από το άγχος και την στενοχώρια και το μόνο που κοιτάμε είναι τα χρήματα. Και φτάσαμε στο κατάντημα να πουλάμε τα πάντα για τα χρήματα, τους φίλους, τις αξίες, τα πιστεύω μας γιατί θεωρούμε ότι τα παραπάνω χρήματα θα μας φέρουν την ευτυχία, πέφτοντας στο σφάλμα του Ιούδα, να κλέβουμε δηλαδή για να είμαστε λίγο πιο άνετα, όπως και ο ίδιος έκλεβε από το ταμείο των Αποστόλων!
Η ζωή μας, μπορεί να μην φέρνει πάντοτε στο πέρασμά της το διαφορετικό, το ποθούμενο, όμως μπορούμε να είμαστε εμείς διαφορετικοί, να ανοίξουμε τον δρόμο για τον Ουρανό και να καταφέρουμε με την προσευχή μας να την φτάσουμε στον Πατέρα τον «εν Ουρανοίς» και να καταφέρουμε να αλλάξουμε το παρόν ζώντας από εδώ τον Παράδεισο.
Να γνωρίζουμε ότι μπορεί τα ίδια περιστατικά που συνέβησαν την περασμένη χρονιά, να ξανασυμβούν αλλά θα είναι τελείως καινούρια, γιατί εμείς θα έχουμε αλλάξει. Μπορούμε να ζήσουμε διαφορετικά, με την προϋπόθεση να έχουμε ελπίδα, με την βεβαιότητα ότι ο Κύριός μας και αυτή την χρονιά θα μας οδηγήσει στο σωστό μέρος, με την πίστη ότι τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε καλύτερο από πριν, χωρίς την βοήθεια του Θεού. Ο Κύριός μας ο οποίος εφώτησε την καινούρια χρονιά, μας λέγει ότι δεν έχει δικό Του θέλημα, αλλά βάδισε στον κόσμο μας για να κάνει το θέλημα του Θεού Πατέρα, και να μας ενημερώσει ότι Χωρίς τον Θεό τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε από μόνοι μας. Άραγε τι βλέπουμε ενώ είμαστε τυφλοί και τι ακούμε ενώ δεν έχουμε ακοή;
Ας πορευθούμε αυτόν τον χρόνο ως ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, μ’ αυτήν την πίστη και την ελπίδα, μ’ αυτήν την πνευματική φλόγα. Ας δεχθούμε ο ένας τον άλλον και οποιονδήποτε ο Θεός μας στείλει στο δρόμο μας με αγάπη. Ας θυμηθούμε πόσους ανθρώπους διώξαμε από κοντά μας την περασμένη χρονιά επειδή δεν καταφέραμε να γεμίσουμε αγάπη, πόσοι άνθρωποι πέθαναν δυστυχισμένοι από αρρώστιες, σε ατυχήματα και πολέμους. Ας ψάλουμε «αιωνία η μνήμη» για όλους αυτούς και ας διατηρήσουμε στις καρδιές μας την αγάπη και την ευγνωμοσύνη για τον Θεό για τις φανερές και αφανείς ευεργεσίες Του. Αυτήν την Κυριακή στις 17:30 οι συναντήσεις της ενοριακής μας συντροφιάς των Αγίων Αναργύρων Κρανιάς Μουζακίου, σας περιμένουν για να κόψουμε την πρωτοχρονιάτικη πίτα και να ευχηθούμε ο Καλός μας Θεός να Ευλογήσει αυτό το Νέο Έτος και να ζήσουμε και αυτή την Χρονιά με έκδηλη αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Ο οίκος του Θεού είναι ανοιχτός και μας καλεί! Ας τον γεμίσουμε αφού πήραμε την πρόσκληση «ίνα μη μοίνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού!»
Του Πρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου
