Η δικτατορία των τραπεζών ως διαρκές μνημόνιο, με εργαλείο το χρέος, περιορίζει κι αυτή τη κοινοβουλευτική εξουσία, εκχωρεί τη δημόσια περιουσία, θεσμοθετεί τον κοινωνικό μεσαίωνα. Τα προβλήματα οξύνονται και τα διαρκή μνημόνια προαναγγέλλουν ένα ζοφερό μέλλον για τον ελληνικό λαό και τη νεολαία.
Συνεπώς ο κάθε αγώνας, όπου κι αν ξεσπά, πρέπει να αναδεικνύει την αιτία των προβλημάτων (καπιταλιστική κερδοφορία, χρέος, ΕΕ κλπ) και να ενώνει τους εργαζομένους στη βάση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους. Οφείλει να εντάσσεται σε ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της επίθεσης που δεχόμαστε, να συσπειρώνει δυνάμεις και να κλιμακώνεται, με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών. Οφείλει επίσης να αποκαλύπτει το ρόλο των μνημονιακών κομμάτων και των συνδικαλιστικών τους απολήξεων.
Οφείλουμε δηλαδή να απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε με αντίστοιχα μέσα. Να εμπνεύσουμε αγώνες που θα είναι νικηφόροι και αποτελεσματικοί. Αλλιώς, η αποσπασματικότητα και η ασυνέχεια θα εντείνει την απογοήτευση, την ιδιώτευση και τον εκφασισμό. Κι ενώ η κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει δικαιολογεί, όχι μια 24/ωρη απεργία αλλά, με σχέδιο και οργανωμένη κλιμάκωση, μια γενική απεργία διαρκείας, για να ανατρέψει τα μνημόνια και να διώξει όλους αυτούς που τα υλοποίησαν, βλέπουμε να μετατρέπεται ο ελληνικός λαός σε θεατή ενός παιχνιδιού επιβίωσης, όπου το βραβείο είναι μια θέση εργασίας ελαστικού ωραρίου και μισοαμοιβόμενη. Ποιός λοιπόν θα οργανώσει και θα ηγηθεί της αντίστασης;
Για τη συνδικαλιστική «αριστοκρατία» σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
Ποια είναι η αξιοπιστία όμως των συνδικαλιστικών ηγεσιών και ιδίως στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις; Ελάχιστη έως αρνητική για την πλειοψηφία των εργαζομένων, γιατί από τη μια είναι συνδεδεμένες με μια αριστοκρατική-προνομιακή για τα συνδικαλιστικά στελέχη λειτουργία και από την άλλη είναι εμφανής ο ομφάλιος λώρος που τις συνδέει με τα κόμματα που κυβέρνησαν, κυβερνούν ή θέλουν να κυβερνήσουν και τα οποία έχουν υπογράψει και υλοποιήσει όλες αυτές τις πολιτικές που φτωχοποίησαν το λαό και μας οδηγούν σε ένα κοινωνικό μεσαίωνα.
Ο παλιός και νέος κρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός υποκρίνονται τους αγωνιζόμενους και παζαρεύουν κάτω από το τραπέζι επιμέρους και συντεχνιακές ρυθμίσεις, που προσωρινά θα διασφαλίσουν τον διαμεσολαβητικό τους ρόλο και θα εξασφαλίσουν την ανοχή των εργαζομένων στη εφαρμοζόμενη πολιτική. Ακόμη περισσότερο με την επιλεκτική μνήμη τους και τις συγκρίσεις ανάμεσα στο πόσο σκληρή ή μαλακή είναι η εφαρμογή των μνημονίων από τις διάφορες κυβερνήσεις, επιχειρούν να εγκλωβίσουν τους εργαζομένους στον καλύτερο διαχειριστή των μνημονίων και να εμφανίσουν τα διαρκή μνημόνια ως μια φυσική καταστροφή ή και τιμωρία για τις αμαρτίες μας, που πρέπει με ιώβεια υπομονή να υπομείνουμε.
Ταυτόχρονα εξαγγέλλουν απεργίες που στην πλειοψηφία τους ούτε οι ίδιοι και οι μηχανισμοί τους δεν κινητοποιούνται (το είδαμε και στην Καρδίτσα με την επίσκεψη μέλους της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ) αφού ο στόχος τους είναι ένα δίλεπτο στις ειδήσεις για να «χρεώσουν» τα προβλήματα στον κομματικό αντίπαλο και την απάθεια εξολοκλήρου στον λαό, που κάθεται στους καναπέδες. Οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της αδράνειας, παρουσιάζονται ως τιμητές. Δεν είναι θέατρο του παραλόγου. Είναι σχέδιο προώθησης του επόμενου πολιτικού σχήματος που θα διαχειριστεί τα μνημόνια.
Απέναντι στα παραπάνω οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μείνουν απαθείς. Στην απεργία της 14ης Δεκέμβρη πρέπει να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην απεργία απέναντι στην Κυβέρνηση, τη μνημονιακή αντιπολίτευση, στην τρόικα που το περιορίζουν και απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες που το ευτελίζουν.
Οι απεργοί δεν πρέπει να δώσουν επιχειρήματα στην απογοήτευση και την υποταγή, δεν πρέπει όμως και να αθροιστούν οι φωνές μας με αυτούς που υπονομεύουν την απεργία, εξαγγέλλοντας ακίνδυνες και επετειακές φιέστες.
Πρέπει οι φωνές των απεργών να ενώσουν τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και των εκφραστών της, παραμερίζοντας τις λογικές του ηγεμονισμού ή της απομόνωσης στο κίνημα.
Τα μνημόνια δεν είναι μονόδρομος! Είναι εξαθλίωση και ισόβια χρεωκοπία! Μονόδρομος είναι ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή!
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
( Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών, άλλη ρΟΤΑ, Αγωνιστική Δράση Νοσοκομειακών)
στο Νομαρχιακό Τμήμα Καρδίτσας της ΑΔΕΔΥ
